Podejrzewam, że chyba każdy, chociaż w przybliżeniu zna fabułę pierwszego tomu Władcy Pierścieni, dlatego lepiej nie będę się powtarzać. Trylogia, w której zakochał się świat, która do dzisiaj ma miliony fanów na całym świecie, w 2001 roku doczekała się ekranizacji. Film otrzymał 4 Oscary na 13 nominacji oraz 4 Złote Globy. W filmowej adaptacji powieści zagrali tacy aktorzy jak Orlando Bloom, Elijah Wood czy Ian McKellen. Wyzwanie wyreżyserowania tak wybitnego dzieła podjął się Peter Jackson, który odwalił kawał dobrej roboty. Miałam okazję obejrzeć film, który bardzo mi się spodobał, ale jednak nie równa się z prawdziwym pięknem Tolkienowskiego pióra.

W swoim blogowym życiu naczytałam się już bardzo wielu recenzji na temat tej książki. Jedne były lepsze, drugie nieco gorsze. Bardzo chciałabym sprostać swoim oczekiwaniom i zrecenzować Drużynę Pierścienia jak najlepiej. Czy mi się to uda, sami ocenicie. Jednak jakie wrażenia wywarła na mnie książka?

"Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają, zasługuje na życie. Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź, więc taki pochopny w ferowaniu wyroków śmierci" ~ Gandalf

Wiele razy karciłam się za to, że taka wielka fanka książek jak ja, ma jeszcze przed sobą trylogię Władcy Pierścieni. Denerwował mnie również fakt, że film obejrzałam przed zapoznaniem się z papierową wersją historii. Robiłam to nadaremnie, ponieważ treść lektury znacznie różni się od tej na ekranie.

Nie jestem pewna czy będę w stanie opisać to co czułam podczas czytania tej powieści. Może nie jest nad wyraz wzruszająca ani brutalna, ale ukazuje realność świata w czasach, w których żył autor. Mimo, że na początku książki Tolkien mocno się wypiera powiązania fabuły z wojną, to możemy zauważyć liczne podobieństwa jak choćby postać Saurona, która w mniejszym stopniu przypomina Hitlera.

Styl Tolkiena nie jest lekki. Drużyny Pierścieni nie czyta się łatwo i szybko. Liczne opisy przyrody oraz krajobrazów większą część czytelników nużą. Z czego to wynika? Nie wiem. W moim przypadku jest zupełnie odwrotnie. Kiedy nie ma tego ważnego elementu ciężko mi jest cokolwiek sobie wyobrazić. Dzięki opisom, lepiej wczuwam się w akcję i klimat powieści. Po za tym w książce jest wszystko tak pięknie opisane, że wprost nie mogłam się od niej oderwać. Obrazy przewijały się w mojej głowie. Czasami były to przeze mnie wyobrażone widoki, ale zdarzały się również fragmenty z filmu.

Zakochałam się po uszy w świecie wykreowanym przez Tolkiena, a zwłaszcza Legolasie. Ten elf wprost ukradł mi serce, a grający go Orlando Bloom wprost wyrwał je z mojej biednej klatki piersiowej. Ale Nie tylko on! Również cały Rivendell, Hobbiton oraz Lorien. Dziękuję autorowi za stworzoną historię i kawał dobrej literatury z najwyższej półki.

Wydaję mi się, że większość z was nie muszę zachęcać do przeczytania tej trylogii. Pewnie część już się przekonała co tak naprawdę za sobą krył geniusz Tolkiena. Jeśli jednak tego nie zrobiliście serdecznie zapraszam na niebezpieczną przygodę w głąb Śródziemia, gdzie z każdej strony może czaić się zło.

Podejrzewam, że chyba każdy, chociaż w przybliżeniu zna fabułę pierwszego tomu Władcy Pierścieni, dlatego lepiej nie będę się powtarzać. Trylogia, w której zakochał się świat, która do dzisiaj ma miliony fanów na całym świecie, w 2001 roku doczekała się ekranizacji. Film otrzymał 4 Oscary na 13 nominacji oraz 4 Złote Globy. W filmowej adaptacji powieści zagrali tacy aktorzy...