Bogaty synuś bogatych rodziców wraca do domu w bogatej dzielnicy po ukończeniu studiów z przeświadczeniem, że zmarnował już dość swojego życia na naukę. Odrzuca stypendium, odrzuca oferty pracy, odrzuca swoje dotychczasowe życie i uznaje, że sensowniej niż robić coś pożytecznego jest siedzieć całymi dniami nad basenem, nocami przed telewizorem, pijąc na zmianę piwo i burbona, nie przejmując się nikim, nie spotykając się z nikim oprócz - od czasu do czasu - swojej zamężnej, dwa razy starszej kochanki, żony wspólnika ojca.

Z tyłu okładki można przeczytać: "Czy Ben podda się tym oczekiwaniom i zdecyduje się na konsumpcyjną, cyniczną postawę wobec życia? Czy też na własną rękę poszuka wolności, miłości i sensu?" Szczerze wam powiem, że po przeczytaniu książki nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Wiem natomiast, że w pełni, choć na mniejszą skalę utożsamiam się z bohaterem. Dla niego lata poświęcone nauce były nudne, bezsensowne i stracone, dla mnie - godziny poświęcone tej książce były dokładnie takie same. Zupełnie nie rozumiem, co ciekawego można znaleźć w tym rozkapryszonym, rozpieszczonym dzieciaku i jego historii.

Książka opisów ma do tego stopnia niewiele, że spokojnie można ją użyć jako odtrutkę po "Nad Niemnem" na przykład, ale to jedyny plus jaki w niej znajduję. To i może jeszcze jej długość - koniec, który niestety niewiele rozwiązuje i tłumaczy następuje dość szybko. Nie oglądałam ekranizacji, ale sądząc po sławie jaką została otoczona jest dość dobra i w to potrafię uwierzyć. Czytając "Absolwenta" cały czas myślałam o tym, jak wyglądałaby ta historia przeniesiona na ekran i wyszło mi, że dużo lepiej niż pierwowzór.

Może nie jestem dość wyrafinowana, inteligentna, oczytana, ale dla mnie książka słaba, bohater antypatyczny, klimat odpychający, a historia nieciekawa i pozbawiona sensu. Na Biblionetce znalazłam recenzję tej książki, w której autorka sugeruje, że nie jest to pozycja dla trzeźwych racjonalistów - może w tym tkwi problem.

Bogaty synuś bogatych rodziców wraca do domu w bogatej dzielnicy po ukończeniu studiów z przeświadczeniem, że zmarnował już dość swojego życia na naukę. Odrzuca stypendium, odrzuca oferty pracy, odrzuca swoje dotychczasowe życie i uznaje, że sensowniej niż robić coś pożytecznego jest siedzieć całymi dniami nad basenem, nocami przed telewizorem, pijąc na zmianę piwo i...