Na debiutancką książkę Laury Whitcomb natrafiłam przez zupełny przypadek. Moją uwagę przyciągnął intrygujący tytuł i zachwycająca okładka. Książka wydawała mi się taka inna. Pomyślałam, że muszę ją przeczytać.

Helen jest Światłem – duszą pozbawioną ciała, błąkającą się samotnie po świecie. Kobieta zmarła sto trzydzieści lat temu, ale nie opuściła Ziemi. Przez cały ten czasu udaje się jej przetrwać poprzez przyłączanie się do ludzi, których nazywa Gospodarzami. Pewnego dnia poczuła, że ktoś się jej przygląda, a nawet może z nią porozmawiać. Helen odkrywa, że w ciele chłopaka „zamieszkał” duch o imieniu James. Jak nieżyjący duch dostał się do tego ciała? Nagle relacje między nimi stają się coraz bardziej zażyłe. Helen decyduje się na przejęcie pustego ciała, by być z Jamesem. Jednak nic nie trwa wiecznie…

Książka ogromnie mnie zaskoczyła. Bardzo pozytywnie! Nie spodziewałam się tak emocjonującej historii. Zupełnie innej niż wszystkie. Autorka w piękny sposób, a zarazem tak prosty ukazała losy Helen. Może to właśnie mnie tak zauroczyło?
Na początku książka nie porwała mnie, ale w pewnym momencie książki po prostu wciągnęła bez reszty. Pochłonęła całą moją uwagę i czas. Zaskakiwała z każdą kolejną stroną. Autorka zadziwia czytelnika tworząc własny świat, w którym na piedestał wynosi duchy.
Dużą zaletą książki są sami bohaterowie. Doskonale wykreowani, a ponadto bardzo realistyczni. A przecież to duchy? Dziwne, prawda? Także postacie drugoplanowe zapisują się w naszej pamięci. Autorka porusza również sprawy bardzo przyziemne takie jak – szkoła, rodzina czy religia. Emocje płynące z książki skłaniają nas czytelników do refleksji. Trzeba się czasem zatrzymać, i choć chwilę zachwycić się tym wszystkim, co nas otacza.
Muszę przyznać, że wątek miłosny bardzo miło mnie zaskoczył. Został przedstawiony w sposób bardzo subtelny i delikatny. Książka nie jest zbyt gruba, nie ma w niej zbędnych wątków. Wszystko zgrabnie i ładnie łączy się w całość.
Nie mogłabym nie wspomnieć tutaj o pięknej okładce książki. Nie ma nic przyjemniejszego dla mola książkowego niż świetna książka i przepięknej okładka w jednym.

Podczas lektury książki przenosimy się w zupełnie inny wymiar. Światła pochylenie jest książką nie wpisującą się w schematy młodzieżowej fantastyki. Historia Helen jest zupełnie inna i może dlatego tak przyciąga. Polecam gorąco!

Recenzja pochodzi z mojego bloga: http://czytanie-to-sztuka.blogspot.com/

Na debiutancką książkę Laury Whitcomb natrafiłam przez zupełny przypadek. Moją uwagę przyciągnął intrygujący tytuł i zachwycająca okładka. Książka wydawała mi się taka inna. Pomyślałam, że muszę ją przeczytać.

Helen jest Światłem – duszą pozbawioną ciała, błąkającą się samotnie po świecie. Kobieta zmarła sto trzydzieści lat temu, ale nie opuściła Ziemi. Przez cały ten...