Półmrok

Historia, z półki "dark fantasy" (nawet bym powiedziała z takim lekkim przechyłem w stronę "gore") opiera się na motywie drogi, misji i desperackich prób powstrzymania nadciągającego nieubłaganie zagrożenia dla Imperium. Zakon Czuwania, długowieczni niczym elfy wojownicy, przygotowywani całe życie do odpierania ataków "Ciemności" po wiekach pokoju, staną twarzą w twarz z największym wrogiem ludzkości.

Przyznam, iż początkowo myślałam, że będę mieć problem z oceną tej książki. Fabuła, opis świata są dość chaotyczne (non stop miałam problem z ogarnięciem lokacji czy historii świata, za dużo plączących się nazw, imion, wszystkie niemal identyczne),korekta mogłaby też trochę bardziej przyłożyć się do pracy, bo przepuściła zdecydowanie za dużo błędów.
Jednak im dalej w... Ciemność, tym historia bardziej mnie wciągała, a bohaterowie przekonywali do siebie.
To jest debiut i niektóre potknięcia można tu wybaczyć, ale warsztat autorki stoi na wysokim poziomie. Ma kilka mocnych punktów, które plasują tę książkę, moim zdaniem, na poziomie pt. "ogromny potencjał na sukces":
solidną, ciekawą kreację bohaterów,
choć nieco poplątany, to intrygujący i dość płynnie poprowadzony wątek główny,
absolutnie fantastyczny klimat narastającej grozy, sączącej się się niczym trujący opar Ciemności ( jej wytwory i opętane nią stworzenia autentycznie budzą grozę - sztos!) ,
dynamiczne i mocne dialogi, a także sceny walki,
i trzymanie się logiki i konsekwencji zdarzeń.

Główna bohaterka, Eriena, jedyna kobieta w po za tym całkowicie męskim zakonie, po pierwszych rozdziałach, w których mocno obawiałam się o jej "marysuizm", zdecydowanie wychodzi z tego kręgu podejrzeń i staje się postacią, której trudno nie polubić. Dla mnie ogromnym wabikiem ku niej była zdolność, którą obdarzyła ją autorka, a mianowicie moc leczenia, połączona z magią ognia. Dwa dary niezwykle rzadkie w jej świecie, czyniące ją jedną z najbardziej interesujących i pożądanych magów, zwanych valkami. Bardzo zgrabnie i rozsądnie ograne są też jej relacje z braćmi z zakonu oraz relacje romantyczne (tak, te również się pojawiają i są bardzo inteligentnie prowadzone - głównie przez to, że odgrywają stosunkowo niewielką rolę, nie licząc jednego czy dwóch, drobnych szczegółów, które musicie sobie sami doczytać:))

Podsumowując, Półmrok mnie zaskoczył na kilku polach, zapewnił sobie zdecydowane oczekiwanie na tom drugi i udowodnił, po raz nie wiem który, jak płodna jest nasza fantastyczna polska "gleba", jeśli chodzi o młodych pisarzy i pisarki, którzy powinni zdecydowanie być znani dużo szerszej publiczności.
Brawo i polecam.

Historia, z półki "dark fantasy" (nawet bym powiedziała z takim lekkim przechyłem w stronę "gore") opiera się na motywie drogi, misji i desperackich prób powstrzymania nadciągającego nieubłaganie zagrożenia dla Imperium. Zakon Czuwania, długowieczni niczym elfy wojownicy, przygotowywani całe życie do odpierania ataków "Ciemności" po wiekach pokoju, staną twarzą w twarz z...

Czuję się wzięta z zaskoczenia. Zupełnie nie spodziewałam się takiego klimatu i mroku jak z pierwszych 20 minut pierwszego odcinka Gry o tron. Początek jest żmudny, bo autorka rzuca nas w dość skomplikowany świat i układ sił. Wiele nazw własnych, cała masa bohaterów, niektórzy o bardzo podobnych imionach... no szczerze, to dopiero ok. połowy książki połapałam się kto jest kim. To może skutecznie zniechęcić część czytelników, którzy nie będą mieli dość determinacji, żeby podążyć za tą historią dalej. A sama fabuła jest bardzo dobra, ciekawa i angażująca. Zakon Czuwania został przedstawiony bardzo wiarygodnie, jak również relacje między jego członkami. Czuć braterstwo, przyjaźń, miłość, lojalność, poświęcenie. Tu nie ma tęczy i jednorożców, jest Ciemność. Czuć zimę, podczas której toczy się akcja. Leje krew, flaki latają jak serpentyny. Przydarza się śmierć. Napięcie rozładowuje Jesupp ;D. Bardzo mocny, dobry debiut, choć doświadczeni czytelnicy zorientują się, że niekiedy tekst traci na płynności, wydaje się poszarpany, a korekta, czy redakcja nie wyłapała wszystkich błędów. Bohaterowie też są bardzo ciekawie wykreowani: Eriena, z perspektywy której poznajemy cała historię, jej "Ojcowie" Elhan ( świetna postać ) Pradagar ( Prada, urocze zdrobnienie :) wycofany ale troskliwy),Reivan ( mój osobisty crush, komendant, facet z krwi i kości, popełniający błędy ale opanowany i oddany, cichy ) bracia, cesarz ( not my cup of tea ) i in., w tym tajemnicze postaci pojawiające się tylko na chwilę. No, końcówką to autorka zaorała mi całą historię i moje względem niej oczekiwania. Mam nadzieje, że to co się tam wydarzyło wcale się nie wydarzyło... Z ostatnich informacji autorki wynika, że w Półmroku 50% scen było ocenzurowanych, a drugim tomie już nie będzie tyle filtrów dla co wrażliwszych czytelników. Czekam niecierpliwie na drugi tom, którego premiera zbliża się wielkimi krokami. Polecam.

Czuję się wzięta z zaskoczenia. Zupełnie nie spodziewałam się takiego klimatu i mroku jak z pierwszych 20 minut pierwszego odcinka Gry o tron. Początek jest żmudny, bo autorka rzuca nas w dość skomplikowany świat i układ sił. Wiele nazw własnych, cała masa bohaterów, niektórzy o bardzo podobnych imionach... no szczerze, to dopiero ok. połowy książki połapałam się kto jest...

Książka przesłuchana w formie audiobooka.
Po zakończeniu bardzo żałowałam, że miałam dostępną tylko taką wersję książki :) Przyznam też szczerze, że podchodziłam do niej dwukrotnie, ze względu na zawiłość fabuły oraz mnogość bohaterów o bardzo podobnie brzmiących do siebie imionach. Kiedy jednak dałam tej książce "drugą szansę", zatopiłam się całkowicie w jej historii. Dodatkowy punkt daję za debiut :) Na pewno będę chciała poznać dalsze losy bohaterów - zwłaszcza po zakończeniu, ale tym razem raczej nie zdecyduję się na audiobooka.

Książka przesłuchana w formie audiobooka.
Po zakończeniu bardzo żałowałam, że miałam dostępną tylko taką wersję książki :) Przyznam też szczerze, że podchodziłam do niej dwukrotnie, ze względu na zawiłość fabuły oraz mnogość bohaterów o bardzo podobnie brzmiących do siebie imionach. Kiedy jednak dałam tej książce "drugą szansę", zatopiłam się całkowicie w jej historii. ...

Katarzyna Staniszewska @k.staniszewska_autorka
"Półmrok" tom 1
@wydawnictwo_abyssos

* " Nie bierz na swoje barki ciężaru, którego nie zdołasz udźwignąć."

* " - Na tym świecie nic, co naprawdę cenne, nie przychodzi łatwo, ale to nie znaczy, że nie warto o to walczyć."

Zabiorę Was do świata, które już swoje przeżyło. Poznamy Eriene, dziewczynę która nie powinna się urodzić. Niestety świat jaki zna znowu ma zostać pogrążony w niebezpieczeństwie. Co grozi światu? Co czeka Eriene?

Fabuła jest niczym śnieg, który płatkami delikatnie otula nas swoim białym puchem, który z początku jest lekki i przyjemny, ale z czasem robi się coraz cięższy i bardziej zaczynamy go odczuwać na swoich barkach. Wokoło również zaczyna robić się biało, a kiedy zdajesz sobie sprawę, że coś jest nie tak, to jest już za późno. Śnieg przygniata Cię coraz bardziej do ziemi, serce jest otulone pięknymi płatkami, a umysł obciążony tym co dzieje się w książce. Lecz spokojnie, bo zdajesz sobie sprawę, że chcesz tego jeszcze więcej, chcesz stać się śniegiem, by móc trwać w tej historii bez końca!

Akcja powieści jest jak deszcz, niby wiesz kiedy się go spodziewać, ale czasem potrafi zaskoczyć. Od delikatnej mżawka, po krople deszczu, aż po ulewę, która nie pozwala zobaczyć nic. I tak jest tutaj. Co rozdział jest inaczej, wręcz magicznie deszczowo, bo nie ważne jaki jest ten deszcz i z jaką intensywnością on się pojawia. Za każdym razem kiedy czujesz, że nadchodzi cieszysz się, bo wiesz, że będzie się działo!

Bohaterów mamy całkiem sporo, ale nie sprawiało mi to trudności żeby zrozumieć kto kim jest, czym się zajmuje itp. Tutaj autorka wykonała kawał dobrej roboty, ponieważ każdy z bohaterów jest swój, indywidualny, charakterny i wyjątkowy na swój sposób. Oczywiście trafili się tacy, których nie polubiłam, ale też tacy których pokochałam!
Tutaj każdy z bohaterów jest potrzebny, wnosi coś w fabułę, oddaje cząstkę siebie i to jest niesamowite. Nie trafi się nikt, kto by był tylko po to by być.

Emocje w tej książce mnie zaskoczyły! Nie będę ukrywać, że spodziewałam się typowej mrocznej historii, pełnej zła, bólu, ciemności. Pełnej tych smutnych, złych emocji! A co dostałam? To co wyżej, ale i również się wzruszyłam i dostałam ogrom innych emocji i wrażeń. I po zakończeniu tej historii ja wiem, że one musiały tam być, ja musiałam czuć to co czułam. Przeżywanie całej powieści tak emocjonalnie mnie zaskoczyło, że do tej pory o niej myślę!

Opisy są rewelacyjne, no nie sposób nie jest zachwycać się widokami, przeżywać wszystkiego, doświadczać tego co bohaterowie. Wyobraźnia może tutaj poszaleć! Ja byłam zachwycona i nadal jestem pod wrażeniem tego jak autorka przeplatała całą historię, fabułę wraz z opisami miejsc, odczuć bohaterów czy akcji, która miała miejsce. Coś niesamowitego.

Autorka stworzyła świat pełen niebezpieczeństw, tajemnic i ogarniającego go mroku. Ilość wątków na jakie tutaj trafimy są intrygujące i tylko podpudzaja ciekawość. Do tego świat jest ogromny i to jak autorka poradziła sobie z tym aby nam go ukazać kawałek po kawałku jest niesamowite! Nie mogę się doczekać, co jeszcze mnie czeka w tym świecie! Do tego styl autorki jest lekki I przyjemny, ciężko jest się oderwać od książki.

Dodatkowym plusem jest narracja! Poznajemy historie w pierwszej osobie, oczami głównej bohaterki i wierzcie mi, że nie wyobrażam sobie, aby było inaczej! To jak możemy się zżyć z bohaterką jest niesamowite. To moja książkowa siostra, bez której nie wyobrażam sobie życia!

Podsumowując "Pólmrok" to nie tylko mroczna fantastyka, to opowieść, która nie raz skłoni do refleksji. To opowieść o przeciwnościach losu, o miłości, oddaniu, przyjaźni, poświęceniu i do tego okraszona emocjami. To powieść dla tych co kochają mrok, rozbudowane światy, magię i po prostu dobra fantastykę!

Ps. Czekam z niecierpliwością na tom 2 🥺

Perun poleca dla fanów fantastyki, i dla tych co kochają mrok! Tą książka jest nią przesiąknięta i to jest w niej najlepsze!

Katarzyna Staniszewska @k.staniszewska_autorka
"Półmrok" tom 1
@wydawnictwo_abyssos

* " Nie bierz na swoje barki ciężaru, którego nie zdołasz udźwignąć."

* " - Na tym świecie nic, co naprawdę cenne, nie przychodzi łatwo, ale to nie znaczy, że nie warto o to walczyć."

Zabiorę Was do świata, które już swoje przeżyło. Poznamy Eriene, dziewczynę która nie powinna się...

Wszystkie postaci w tej książce są takie płaskie. Jakby w ogóle nie miały osobowości poza jakąś jedną cechą, która ma ich definiować. Nawet emocji jest tu mało. W sensie autorka opisuje, że bohaterka poczuła strach - ale jakoś tego nie widać. Akcja też nie jest interesująca. Przez chwilę mamy fajne, mroczne wydarzenia, by po chwili znów mieć przynudzające wywody głównej bohaterki i szybką zmianę sceny. Do tego wyłapałam kilka nieścisłości w historii. Nawet tej miłosnej, która nie interesowała mnie ani trochę.

Wszystkie postaci w tej książce są takie płaskie. Jakby w ogóle nie miały osobowości poza jakąś jedną cechą, która ma ich definiować. Nawet emocji jest tu mało. W sensie autorka opisuje, że bohaterka poczuła strach - ale jakoś tego nie widać. Akcja też nie jest interesująca. Przez chwilę mamy fajne, mroczne wydarzenia, by po chwili znów mieć przynudzające wywody głównej...

"Nie każda krzywda niszczy.
Nie każda miłość buduje.
Nie każda podróż prowadzi do jasności...."
A teraz ciemność znów ogarnia świat.

Półmrok to historia Erieny, dziecka które nigdy nie powinno się narodzić. Dziecka, które okryło hańbą Zakon Czuwania, któremu przewodzi jej ojciec Pradagar.

Na skutek dramatycznych wydarzeń Eriena staję się członkiem Zakonu Czuwania. Obdarzona wielką mocą dziewczyna uczy się życia w odizolowaniu od reszty świata. Zamknięta w ciemnych murach zamku.

Z czasem na horyzoncie pojawia się widmo zagrożenia - stary wróg budzi się do życia i ponownie pragnie przejąć władzę nad światem.

W związku z tym Eriena, wraz z przyjaciółmi, wyrusza w niebezpieczną podróż mającą na celu pokonanie ciemności.
Ale czy uda im się zwyciężyć? Czy wszyscy powrócą cali i zdrowi? Tego nie wie nikt.....

Cóż to za historia 🖤

Wykreowany świat jest wspaniały i bardzo rozbudowany. Na początku lektury problem stanowiła dla mnie hierarchia oraz imiona bohaterów, ponieważ oczywiście nie korzystałam z dołączonej listy bohaterów. Polecam z niej korzystać, wtedy wszystko staje się jasne i przejrzyste.

Historia przedstawiona jest oczami głównej bohaterki, co więcej przed każdym rozdziałem jest również wstęp. W moim odczuciu będący osobistym komentarzem głównej bohaterki.

Książka pełna akcji, interesujących bohaterów, opowiadająca o miłości, rodzinie, przyjaźni, oddaniu.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom

Serdecznie polecam

"Nie każda krzywda niszczy.
Nie każda miłość buduje.
Nie każda podróż prowadzi do jasności...."
A teraz ciemność znów ogarnia świat.

Półmrok to historia Erieny, dziecka które nigdy nie powinno się narodzić. Dziecka, które okryło hańbą Zakon Czuwania, któremu przewodzi jej ojciec Pradagar.

Na skutek dramatycznych wydarzeń Eriena staję się członkiem Zakonu Czuwania....

Świetna książka wciągająca i ciekawa czekam na następny tom

Świetna książka wciągająca i ciekawa czekam na następny tom

Coś niesamowitego. Mistrzostwo. Choć początkowo trudno odnaleźć się w tym świecie i w tym kto jest kim, wystarczy trochę skupienia i wszystko się rozjaśnia. A potem dostajemy cudowne dark fantasy, w którym nie ma chwili przerwy, ciągle coś się dzieje, a każda z postaci jest bliska czytelnikowi.

Coś niesamowitego. Mistrzostwo. Choć początkowo trudno odnaleźć się w tym świecie i w tym kto jest kim, wystarczy trochę skupienia i wszystko się rozjaśnia. A potem dostajemy cudowne dark fantasy, w którym nie ma chwili przerwy, ciągle coś się dzieje, a każda z postaci jest bliska czytelnikowi.

Wciągająca książka z mrocznym klimatem, trzymająca w napięciu i z wciągającą fabułą. Główna bohaterka, jak i pozostałe postaci są ciekawe a magiczny świat fajnie wykreowany.
Opowieść wciągnęła mnie od pierwszych stron i trudno było mi się od niej oderwać. Mamy w niej magię, powieść drogi, walkę i trochę rozgrywek politycznych, ale również wątek miłosny. Wszystko dobrze wyważone i połączone ze sobą.
Czekam z niecierpliwością na dalszy ciąg.
Gorąco polecam.

Wciągająca książka z mrocznym klimatem, trzymająca w napięciu i z wciągającą fabułą. Główna bohaterka, jak i pozostałe postaci są ciekawe a magiczny świat fajnie wykreowany.
Opowieść wciągnęła mnie od pierwszych stron i trudno było mi się od niej oderwać. Mamy w niej magię, powieść drogi, walkę i trochę rozgrywek politycznych, ale również wątek miłosny. Wszystko dobrze...

Żałuję, oj jak okropnie mi szkoda, że książkę odsłuchałam, a nie przeczytałam! Zawsze gdy trafia się dobra pozycja, lepiej jest czytać niż słuchać. Może dlatego, pojawi się jeden mankament, o którym wspomnę później.

Zacznę od tego, że książka jest napisana bardzo przyjemnie i zawiera nutę mroku, która przyciąga. Początkowo miałam takie lekkie „what the fuck?”, że to będzie kolejna podróbka Tolkiena. Ale w przypadku tej książki poza specyficznymi imionami i odniesieniem do elfów nic nie jest takie jak we „Władcy Pierścieni”. Mamy tu uczucie i to jakie? Czyżby faktycznie skazane z góry na porażkę i niewyobrażalną tęsknotę? Mam nadzieję, że o tym przekonamy się później. Uwielbiam zabieg, który zastosowała autorka. Bo mimo iż poznajemy większość historii w czasie teraźniejszym, na początku każdego rozdziału autorka wraca do przeszłości, poprzez krótkie retrospekcje. Dzięki temu możemy się dowiedzieć więcej o przeszłości bohaterów, zamiast snuć opowieści w trakcie, czego ja osobiście nie lubię.
Historia ciemności, która napiera na kraj, w którym żyje Eriena jest interesujący i mroczny. Mamy tu intrygi, które wychodzą na jaw wraz z końcem powieści, ale i zakończenie takie, że myślę już o kolejnym tomie. I ten na pewno przeczytam.

Z mankamentów, które mnie osobiście się nie podobały, to imiona. Ktoś tu pojechał z literką E. Eriena, Elhan, Erlen, itd. Gdy słucha się książki, w pewnym momencie zastanawia się człowiek, o kim ona teraz mówi. 🫠😅🙈

Moja ocena to 8/10. Debiut udał się pierwsza klasa.

Żałuję, oj jak okropnie mi szkoda, że książkę odsłuchałam, a nie przeczytałam! Zawsze gdy trafia się dobra pozycja, lepiej jest czytać niż słuchać. Może dlatego, pojawi się jeden mankament, o którym wspomnę później.

Zacznę od tego, że książka jest napisana bardzo przyjemnie i zawiera nutę mroku, która przyciąga. Początkowo miałam takie lekkie „what the fuck?”, że to będzie...