Warszawiacy - to Warszawa! Fotografie 1914-1939

Mniej znane dzieło Marka Kwiatkowskiego, czyli album z prawie 250 zdjęciami międzywojennej Warszawy. Większość wyraźna, część nieopatrzona, część w ogóle unikatowa, a wszystko na eleganckim, kredowym papierze, z polskimi i angielskimi podpisami, koncentrującymi się raczej na oddaniu atmosfery widocznej na zdjęciu sceny niż na faktografii. Jest to ciekawy zabieg, faktycznie przybliżający mieszkańców dawnego miasta odbiorcy, ale i trochę irytujący, bo częstokroć zwyczajnie nie wiadomo, co dane zdjęcie przedstawia, i gdzie zostało wykonane.

Są i inne drobne minusy. Na przykład - nie podano źródeł zdjęć, ograniczając się do stwierdzenia, że ilustracje pochodzą z archiwum autora. Co o tyle jest prawdą, że większa część fotografii była swego czasu - w roku 1987 - wystawiana w Muzeum Narodowym na wystawie "Warszawa i Warszawiacy" i autor faktycznie miał w szufladzie te fotosy. Niektóre zdjęcia są jednak na tyle już popularne, że wiadomo, iż pochodzą np. z zasobów NAC-u. Był to więc dziwny unik ze strony wydawcy.

Lepiej też nie brać bezkrytycznie podpisów pod zdjęciami, bo tu i tam można przyłapać autora na zmyślaniu faktów - jak na przykład na stronie 35, gdy twierdzi, że kościół św. Floriana długo nie miał ukończonych szczytów, ponieważ rosyjskie władze nie chciały, by kościół dominował wysokością nad cerkwią. Kłopot w tym, że wieże jak najbardziej ukończono, tyle że szczyty rozebrano na początku lat 30. ze względu na pękające mury i groźbę zawalenia się konstrukcji.

Wymienione minusy są jednak doprawdy nieistotnymi drobiazgami, książka bowiem świetnie się broni doborem zdjęć i poligrafią. Warto rzucić okiem, jak przed wojną wyglądała Warszawa i jej mieszkańcy, i to wszystkich klas, wliczając te najniższe, chodzące boso po ulicach...

Mniej znane dzieło Marka Kwiatkowskiego, czyli album z prawie 250 zdjęciami międzywojennej Warszawy. Większość wyraźna, część nieopatrzona, część w ogóle unikatowa, a wszystko na eleganckim, kredowym papierze, z polskimi i angielskimi podpisami, koncentrującymi się raczej na oddaniu atmosfery widocznej na zdjęciu sceny niż na faktografii. Jest to ciekawy zabieg, faktycznie...