"Gdy żyjesz wystarczająco długo, zdarza się wszystko. A potem niektóre rzeczy zdarzają się jeszcze raz." - tymi słowami rozpoczyna się i kończy prolog w utworze Michaela Marshalla Smitha "Za drzwiami". Już od tych pierwszych kilku słów wiedziałam, że ktoś, kto tak poetycko i sentencyjnie rozpoczyna swoje dzieło, nie może mnie zawieść. Zaufałam intuicji i nie zawiodłam się. Bardzo spodobał mi się styl pisania pana Smitha. Nie zanudzał, zbędnie nie opisywał i nie relacjonował rozwojów wypadków, a przy tym ciekawie i zachęcająco zapraszał czytelnika w głąb swojej krainy, zapraszał go do zobaczenia, co może go spotkać "za drzwiami". Zanim jednak przeczytałam opis, urzekła mnie okładka. Wiem, że to płytkie, bo po okładce niczego nie można się spodziewać, ale na pierwszy rzut oka wydała mi się taka tajemnicza i jednocześnie spokojna, że od razu chwyciłam tę książkę. A kilka chwil potem wychodziłam z biblioteki z książką w ręku.

"Za drzwiami" to historia jedenastoletniego chłopca - Marka - który razem ze swoją mamą i ojczymem zamieszkuje w maleńkiej miejscowości Brighton. Chłopiec jest niezadowolony, że musiał opuścić Londyn, który w porównaniu do małej mieściny tętnił życiem. Dodatkowo czuje się bardzo samotny i opuszczony. Nie akceptuje związku matki i Davida - swojego ojczyma. Wini go za rozpad małżeństwa rodziców i wtargnięcie w ich życie z brudnymi buciorami. Mark wie, że David dzięki swojej pewności siebie, potrafi wpływać na jego matkę, która bez przerwy zgadza się ze swoim nowym mężem, przynosząc rozczarowanie synowi. Z każdym dniem ponawia te same pytania, na które chłopiec odpowiada identycznie. Matka jednak zdaje się tego nie zauważać, tak jak Mark nie zauważa jej choroby. Dowiaduje się o niej całkiem przypadkowo - od Davida, która pragnie go uświadomić w jak ciężkim stanie znajduje się jego mama.

Jest to kolejny dramat rodzinny, którego jedenastolatek nie rozumie. Z czasem wysnuwa właściwe wnioski. Jednym z nich jest zrozumienie, że jego ojciec porzucił matkę, kiedy ta nie była jeszcze tak chora. Oczywiście David wciąż nie jest dla niego ideałem, ale wiąże się to po części z tym, że chłopiec nie chce go zaakceptować i przyjąć do swojego życia.

Wszystko zmienia się jednak, gdy Mark poznaje miłą staruszkę, która mieszka w suwerenie tuż obok. Starsza pani częstuje go ciastem i gorącą herbatą, czym wzbogaca chłopca o poczucie bezpieczeństwa i ciepła rodzinnego. Oczywiście poniekąd Mark zastanawia się, czy dobrze robi wchodząc do domu nieznajomej, jednak chwilę potem stwierdza, że tak miła osoba nie mogłaby zrobić mu krzywdy. Spotkanie staruszki było też nową rozrywką dla chłopca, który każdego dnia próbował swoich sił na deskorolce. Miasteczko nie miało mu do zaoferowania nowych kolegów, którzy w tym samym czasie chodzili do szkoły.

Ważnym wydarzeniem było jednak pokazanie Markowi tej części domu, która od dawna nie funkcjonowała. Starsza pani chętnie oprowadziła go po "nieznanym" i wyjaśniła kto tam mieszkał i co robił. Chłopcu nie wydawało się to na początku ciekawe, jednak z czasem zaczął coraz bardziej chcieć zaglądać tam, gdzie zazwyczaj były zamknięte drzwi.

Pod pretekstem zjedzenia ciasta i wypicia gorącej herbaty, Mark przychodził do staruszki, a gdy zasypiała, zabierał klucz i przechodził przez drzwi, do całkiem innego świata. Początkowo wydawało mu się, że tętniące tam życie, jest tylko snem, złudzeniem... Jednak przy kolejnych odwiedzinach utwierdził się w przekonaniu, że tamten tajemniczy świat naprawdę istnieje.

"Za drzwiami" to typowy utwór fantasy. Kilkunastoletni chłopiec znużony swoim życiem, nieszczęśliwy, chora matka, ojczym, nieznajomy i... Magia - coś nieznanego, obecego, tajemniczego i fascynującego zarazem. Utwór przekonałby każdego czytelnika. I tego małego, i dużego. Nie przytłacza dużą objętością, jest wątek fantastyczny, ciekawie napisana fabuła - wszystko naprawdę dobre. A jednak nie mogłam dać wyższej oceny, niż cztery gwiazdki.

Takiej książki jeszcze nie czytałam. Spodobała mi się, ale jednak nie na tyle, żebym uznała ją za "rewelacyjną". Dlaczego? Ponieważ czegoś mi zabrakło. Uściślając - w zakończeniu. Historia toczy się swoim rytmem, a potem kolejny rozdział, który opisuje wydarzenia dwa tygodnie później. Już wtedy wszystko jest dobrze. Mark zadowolony, matka cała i zdrowa, spotkanie chłopca z ojcem... Wydawałoby się, że to dobre zakończenie, ale brakowało tu jednego opisu, a konkretnie jak matka Marka z ciężko chorej osoby, wydawałoby się, że nieuleczalnie, nagle wyzdrowiała i po zaledwie dwóch tygodniach wszystko z nią w jak najlepszym porządku. Nie rozumiałam tego... A biorąc pod uwagę to, że niektóre choroby naprawdę ciężko się leczy, a nie będąc w szpitalu to już całkiem... Po prostu w tym ostatnim momencie się zawiodłam. Ale tylko w tym. Reszta była naprawdę fajna.

Podsumowując chcę wam polecić tę książkę, drodzy czytelnicy. Przeczytacie ją naprawdę szybko. Jeden dzień, góra dwa wieczory. Być może rozczarujecie się na końcu, tak jak ja, ale nie zaprzeczycie, że pan Smith miał naprawdę dobry pomysł. Oby takich więcej. Przeczytajcie tę książkę i sprawdźcie sami!

"Gdy żyjesz wystarczająco długo, zdarza się wszystko. A potem niektóre rzeczy zdarzają się jeszcze raz." - tymi słowami rozpoczyna się i kończy prolog w utworze Michaela Marshalla Smitha "Za drzwiami". Już od tych pierwszych kilku słów wiedziałam, że ktoś, kto tak poetycko i sentencyjnie rozpoczyna swoje dzieło, nie może mnie zawieść. Zaufałam intuicji i nie zawiodłam się....