Jest najwyraźniej na świecie kraj, który działa skoro znalazł się autor (prof. Wojciech Woźniak),który postanowił tak zatytułować swoją książkę. Tytuł brzmi niczym zaproszenie do utopii, bo przecież każdy szanujący się dorosły czytelnik od razu powie, że przecież kraju idealnego nie ma. Sęk w tym, że i Finlandia, której książka poświęcona jest, do idealnych nie należy. Ale przynajmniej się stara. Teraz popatrzmy na parę faktów: klimat nieciekawy, sąsiedztwo Rosji i Nokia, która dziełem przypadku nie była, a efektem polityki społecznej państwa. Innymi słowy tam się starają.

Autor dzieli swoją pracę na części (m.in. gospodarka, system opieki zdrowotnej) po to, aby pokazać rolę polityki, która doprowadziła od stanu historycznego po dzisiejszy. Książka nie ma siły eseju. Jest pisana zwartym językiem, dla którego liczy się konkret, co biorąc pod uwagę naukę, która niewątpliwie ma z lektury płynąć, ma sens. Trzeba wam wiedzieć, że w Finlandii panuje społeczne zaufanie, które odbija się po stronie społeczeństwa tym, że realizuje ono zakładane plany rządowe, ale te najpierw poddawane są debacie i przedstawiane z otwartością.

Zaufanie to niech zobrazuje fakt, że w uniwersyteckim budynku nie ma szatni, a wszyscy wieszają swoje rzeczy na wieszakach. Nie do pomyślenia u nas. Nie do pomyślenia jest również postawienie sobie biblioteki z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości. Etos Polaka by tego nie przeżył. Tymczasem Finlandia trapiona swoimi problemami pioniersko stara się im przeciwdziałać kładąc duży nacisk na edukację, zmniejszanie podziałów w społeczeństwie oraz czytelnictwo. Niby proste, ale niewielu potrafi podążać tą drogą.

Jest najwyraźniej na świecie kraj, który działa skoro znalazł się autor (prof. Wojciech Woźniak),który postanowił tak zatytułować swoją książkę. Tytuł brzmi niczym zaproszenie do utopii, bo przecież każdy szanujący się dorosły czytelnik od razu powie, że przecież kraju idealnego nie ma. Sęk w tym, że i Finlandia, której książka poświęcona jest, do idealnych nie należy. Ale...