Przyznam, że nieco bałem się sięgając po tę książkę. Miałem wprawdzie już okazję czytać inne pozycje tego autora i wrażenia z tych spotkań wynosiłem pozytywne. Tym razem jednak obawiałem się, że na fali zachwytu i ciągłej obecności Zełenskiego w mediach zostanie on zagłaskany, potraktowany naskórkowo, przyczynkarsko oraz jako pretekst do sprzedawania dowolnych treści w trendy opakowaniu. Ot, jeszcze jedna nośna wydawnicza moda, coś jak wylewające się z księgarskich lad pozycje literatury około obozowej. Tak się na szczęście dla autora, Zełenskiego i odbiorców nie stało.

W ręce czytelnika trafiła pisana wprawdzie na gorąco, ze wszystkimi konsekwencjami tego faktu, ale w pełni merytoryczna analiza retorycznego zjawiska, jakim od dnia wybuchu wojny na Ukrainie stał się prezydent tego kraju. Osoba, która z dnia na dzień wyrosła na jednego z najważniejszych liderów wolnego świata i reprezentowanych przez ten świat wartości. "Komik stał się przywódcą i mężem stanu, a dotychczasowi przywódcy i >>mężowie stanu<< stali się komikami".

Marek Stączek wykorzystując swoje niemałe komunikacyjne doświadczenie prowadzi czytelnika przez niuanse praktycznej retoryki, którą niemal każdego dnia na oczach demokratycznych społeczeństw naszego globu wykorzystuje niekwestionowany lider i charyzmatyczny przywódca narodu ukraińskiego. I to właśnie w komunikacyjnej dekonstrukcji i analizie prowadzonej przez autora z licznymi erudycyjnymi odwołaniami do rozmaitych dziedzin - od klasyki greckich podstaw retoryki do bliskich nam i wciąż żywych przykładów uosabiających biegłość sztuki słowa, jak Churchill, Reagan czy Martin Luter King - upatrywałbym największej wartości tej pozycji. Bo choć sam Zełenski i jego życiorys są tu centralnym punktem odniesienia, to typowo biograficznych pozycji i życiorysowych omówień jego drogi do miejsca, w którym dziś się znajduje, jest na rynku książki już sporo i tam szukałbym tego rodzaju treści. Ta pozycja koncentruje się na słowie wykorzystywanym z wirtuozerią jako oręż w słusznej sprawie i na tym aspekcie kładzie akcent.

Warto tu zatem wspomnieć, że widzę dodatkową wartość w audiobookowej postaci omawianej książki właśnie ze względu na bieżące dźwiękowe ilustracje do omawianych zjawisk, technik czy przywoływanych zdarzeń. Choć można czasem mieć drobne zastrzeżenia, co do realizacyjnej formy tych dźwiękowych pocztówek z przeszłości, jednak ich rola poznawcza jest trudna do przecenienia. Odbiorca od razu ma bowiem unikatową okazję, bez potrzeby własnych żmudnych poszukiwań, wysłuchać fragmentów przemówień, wystąpień i tekstów, do których odsyła go autor przy omawianiu danego problemu, sytuacji i zjawiska. Nie jest to więc praca teoretyczna, swoiste pływanie „na sucho” ale natychmiastowa konfrontacja z autentycznymi zapisami historycznych chwil, czy mówimy tu o berlińskim wezwaniu prezydenta Reagana do Michaiła Gorbaczowa o potrzebie zburzenia muru dzielącego Europę, czy o przemowie Churchilla obiecującego Anglikom krew, pot i łzy, czy też o słynnym płomiennym „I have a dream” M.L.Kinga. Uważam to za bardzo potrzebne i użyteczne dla odbiorcy, co zapada w pamięć i lepiej pozwala zrozumieć i przyswoić prezentowane przykłady.


W konkluzji swojej książki autor rozwija myśl, która pochodzi od autorytetu badań nad twórczością – Jeromy Brunera z Uniwersytetu Harvarda. Ów badacz zaproponował bardzo zgrabną definicję „twórczego dzieła”. Tym, co pomaga ocenić, czy dana rzecz jest twórcza i oryginalna, jest ściśle określona reakcja odbiorcy. Reakcja, którą można ująć w następujące słowa: „O! Na to bym nie wpadł. Tak, tak… właśnie tak to powinno być robione”. Marek Stączek prowadząc czytelnika po meandrach retorycznych narzędzi dostrzeżonych u Zełenskiego namawia odbiorów swej książki, aby starali się komunikować w sposób, który słuchaczom/odbiorcom pozwoli doświadczyć wspomnianych wyżej reakcji, a ze spotkań wychodzić zainspirowanym i pełnym chęci do zmiany oraz tworzenia perswazyjnej nowej jakości. Mam poczucie, że sam autor pisząc tę książkę sam pilnie odrobił proponowaną lekcję.

Przyznam, że nieco bałem się sięgając po tę książkę. Miałem wprawdzie już okazję czytać inne pozycje tego autora i wrażenia z tych spotkań wynosiłem pozytywne. Tym razem jednak obawiałem się, że na fali zachwytu i ciągłej obecności Zełenskiego w mediach zostanie on zagłaskany, potraktowany naskórkowo, przyczynkarsko oraz jako pretekst do sprzedawania dowolnych treści w...

Widać, że autor ma sporą wiedzę teoretyczną i chętnie się nią dzieli.

Zespół od składu ebooka niestety się nie popisał (tekst się w wielu miejscach potrafi rozjechać na kilka różnych sposobów + literówki),dodatkowo książka wydaje się nieco chaotycznie napisana, tematy są przeplatane, jakby brakło ostatniej "kropki nad i" od korekty. Może poświęcono niewystarczająco czasu na oba te aspekty?

Ale te dwa punkty to małe minusy dot. formy, nie treści; warto przeczytać, bo wiedzy jest sporo jak na ilość stron; nie ma lania wody. Traktuję ją jako wstęp do zgłębiania tematyki wystąpień publicznych, a patrząc szerzej: rozmów i dialogu.

Widać, że autor ma sporą wiedzę teoretyczną i chętnie się nią dzieli.

Zespół od składu ebooka niestety się nie popisał (tekst się w wielu miejscach potrafi rozjechać na kilka różnych sposobów + literówki),dodatkowo książka wydaje się nieco chaotycznie napisana, tematy są przeplatane, jakby brakło ostatniej "kropki nad i" od korekty. Może poświęcono niewystarczająco czasu...