Bardzo wyraźny, istotny, merytoryczny i kompetentny głos zaangażowanej polityczki zajmującej się elementarnymi dramatami naszej współczesności. Dramatami nadal powszechnie lekceważonymi i zamiatanymi pod brudny dywan hipokryzji, szowinizmu, patokonsumpcji i konfabulacji.

Bardzo wyraźny, istotny, merytoryczny i kompetentny głos zaangażowanej polityczki zajmującej się elementarnymi dramatami naszej współczesności. Dramatami nadal powszechnie lekceważonymi i zamiatanymi pod brudny dywan hipokryzji, szowinizmu, patokonsumpcji i konfabulacji.

„Przemysłowy chów stoi w jawnej sprzeczności z rosnącą świadomością tego, że zwierzęta są istotami czującymi i każde z nich jest jednostką z indywidualnymi cechami. Ponosimy etyczną odpowiedzialność za zmianę naszego stosunku do zwierząt tzw. hodowlanych. Oznacza to coś więcej niż minimalizowanie negatywnych doświadczeń”.

W końcu sięgnęłam po tę publikację, i w końcu mogę ją polecić. Książka opiera się na faktach, liczbach i danych. Koncentruje się wokół przepisów- lub ich braku- i lukach prawnych, które są nagminnie wykorzystywane przez przedstawicieli sektora hodowlanego. Raport jest niezwykle rzeczowy. Od wpływu działalności ferm na środowisko, poprzez jego oddziaływanie na zdrowie i komfort ludzi aż po najważniejsze- sprawę zwierząt, które przecież ponoszą największą ofiarę w całym procederze.

Autorka przedstawia brutalną rzeczywistość w rzeczowy sposób, powołując się na liczne dokumenty, badania oraz konsultacje merytoryczne. Bibliografia jest bardzo bogata, co w tego typu publikacjach jest niezwykle istotne. Tym bardziej doceniam efekt końcowy, ponieważ wiem, jak trudno jest emocjonalnie odciąć się od tak trudnego tematu. Jednak Biała Księga nie spływa krwią tak, jak można by się spodziewać. Nie ma szczegółowych opisów ani drastycznych zdjęć dokumentujących cierpienie zwierząt- warto to podkreślić, ponieważ wiele osób (w tym ja),właśnie z powodu ich obecności często odkłada takie lektury na później. W tej książce nie brakuje za to propozycji, jak można realnie pomóc zwierzętom. Dlatego ważne jest, aby KAŻDY zapoznał się z jej treścią. Nawet wegetarianie i weganie z wieloletnim stażem.

Muszę też dodać, że pomimo profesjonalizmu i wymaganego dystansu udało się zachować szacunek do zwierząt. Wykorzystywanie w tekście cudzysłowów czy określenia „tzw.” w kontekście zwierząt powszechnie uważanych za hodowlane, futerkowe czy określane mianem np. „drobiu” to ważny gest przypominający, że taki podział jest sztuczny i ma na celu uśpić wyrzuty sumienia.

Publikacja zawiera opracowaną i skondensowaną wiedzę, a w dodatku jest bezpłatna. W formie e-booka dostępna na www.sylwiaspurek.pl. Aby otrzymać ją w wersji papierowej należy napisać na poslanka@sylwiaspurek.pl i zapytać o dostępność. Tym trudniej znaleźć wymówkę, aby po nią nie sięgnąć.

„Przemysłowy chów stoi w jawnej sprzeczności z rosnącą świadomością tego, że zwierzęta są istotami czującymi i każde z nich jest jednostką z indywidualnymi cechami. Ponosimy etyczną odpowiedzialność za zmianę naszego stosunku do zwierząt tzw. hodowlanych. Oznacza to coś więcej niż minimalizowanie negatywnych doświadczeń”.

W końcu sięgnęłam po tę publikację, i w końcu mogę...

Polityka na talerzu

Większość problemów związanych z przemysłową hodowlą zwierząt weganie znają, nieweganie powinni wiedzieć. Aby zatem zagłębić się w ten temat, warto przeczytać książkę „Smród, krew i łzy” Sylwii Spurek. Być może rozpali ona w nieweganach głębszą refleksję, zaś weganom pozwoli w znacznym stopniu rozszerzyć swoją wiedzę. Chciałbym jednocześnie uspokoić tych czytelników, którzy obawiają się drastycznych opisów życia zwierząt na fermach – nie na tym skupiła się autorka. Ta książka to bardzo bogaty raport z badań, spotkań z osobami, których życie zostało zmieniło się wraz z otwarciem fermy w pobliżu ich domu. Istotną część raportu stanowi informacja o przebiegu prac legislacyjnych w Parlamencie Europejskim i na szczeblu krajowym. Posłanka w swojej książce opisuje popierane i podejmowane przez siebie inicjatywy zmierzające do polepszenia dobrostanu zwierząt, zakazu otwierania nowych farm, a docelowo także likwidację istniejących, uciążliwych dla sąsiadów hodowli. Farma po sąsiedzku to nie tylko smród, unoszące toksyny, ale także hałas, transport. Z książki dowiedziałem się, że na jedną przemysłową farmę, która rocznie sprzedaje 1,7 mln kurcząt wykonywanych jest w ciągu roku ponad 1.500 różnych transportów (przywiezienie kurczaków, paszy, ściółki, wywiezienie odpadów, nieczystości, gotowych do ubicia kur). Każdy transport należy liczyć podwójnie, a dla osoby mieszkającej w pobliżu to w sumie ponad 3.000 przejazdów pod oknami domu.
Gorąco polecam lekturę tej książki.

Polityka na talerzu

Większość problemów związanych z przemysłową hodowlą zwierząt weganie znają, nieweganie powinni wiedzieć. Aby zatem zagłębić się w ten temat, warto przeczytać książkę „Smród, krew i łzy” Sylwii Spurek. Być może rozpali ona w nieweganach głębszą refleksję, zaś weganom pozwoli w znacznym stopniu rozszerzyć swoją wiedzę. Chciałbym jednocześnie uspokoić...

Muszę przeczytać!!!! Muszę kupić i przeczytać!!! Lubię a właściwie kocham zwierzęta, moja córka ma kilka psów i dwa konie, ja zawsze miałem psa, niestety jak wiadomo te zwierzęta żyją przeciętnie kilkanaście lat, a ja mam już 76, czyli musiałem się już kilka razy się rozstawać z kolejnymi ukochanymi psami, ciesząc się obecnością kolejnych i ciągle pamiętając o tych, które niestety już odeszły. Mam do siebie pretensję bo ciągle jem mięso i choć często zastępuje je innymi produktami to jednak ciągle nie zerwałem całkowicie spożywania mięsnych produktów. Wspaniała, bo bardzo rzeczowa książka pani dr Sylwii Spurek, którą wkrótce przeczytam będzie dla mnie dodatkowym bodźcem do dalszego ograniczenia spożywania mięsa.

Muszę przeczytać!!!! Muszę kupić i przeczytać!!! Lubię a właściwie kocham zwierzęta, moja córka ma kilka psów i dwa konie, ja zawsze miałem psa, niestety jak wiadomo te zwierzęta żyją przeciętnie kilkanaście lat, a ja mam już 76, czyli musiałem się już kilka razy się rozstawać z kolejnymi ukochanymi psami, ciesząc się obecnością kolejnych i ciągle pamiętając o tych, które...

Nie jem mięsa od dawna, z różnych powodów. I w sumie jeśli ktoś chce się dowiedzieć, jakich, to ta pozycja jest do tego bardzo dobra, bo zbiera najróżniejsze argumenty - kwestie etyczne, zdrowotne, wpływu hodowli na klimat. Wszystko pokazane z wielu perspektyw, pogłębione, z danymi. O wielu rzeczach nie wiedziałem.

Jest tu nie tylko opis problemów, ale też wyjaśnienie, jak obecnie wygląda prawo, gdzie i dlaczego nie działa, jak również rekomendacje związane z tym, co zrobić, by było lepiej. Dla wielu osób książka Sylwii Spurek może być pewnie bardzo radykalna, ale wydaje mi się, że jednocześnie coraz więcej osób rozumie przynajmniej potrzebę, by o tym mówić i dyskutować. A za ileś lat różne kwestie tu poruszone będą pewnie oczywiste.

Warto przeczytać, warto przemyśleć, warto samemu zdecydować się nawet na małe kroki w kierunku lepszego odżywiania, przy czym dużą zaletą książki jest to, że wyraźnie wskazuje na problemy systemowe, nie obarcza odpowiedzialnością jednostki, wręcz przeciwnie, staje w obronie jej praw.

Nie jem mięsa od dawna, z różnych powodów. I w sumie jeśli ktoś chce się dowiedzieć, jakich, to ta pozycja jest do tego bardzo dobra, bo zbiera najróżniejsze argumenty - kwestie etyczne, zdrowotne, wpływu hodowli na klimat. Wszystko pokazane z wielu perspektyw, pogłębione, z danymi. O wielu rzeczach nie wiedziałem.

Jest tu nie tylko opis problemów, ale też wyjaśnienie, jak...

To nie tak, że książka jest słaba. Ale koncentruje się na przepisach prawnych i nie do końca trafiła w moje oczekiwania. Na podstawie tytułu i opisów spodziewałem się raczej pozycji, która w przystępny sposób objaśni dlaczego powinienem zmienić swoje nawyki żywieniowe. Owszem, problem został naświetlony z wielu stron, ale bardziej są to informacje dla aktywistów i decydentów, niż zwykłych zjadaczy chleba z serem.

To nie tak, że książka jest słaba. Ale koncentruje się na przepisach prawnych i nie do końca trafiła w moje oczekiwania. Na podstawie tytułu i opisów spodziewałem się raczej pozycji, która w przystępny sposób objaśni dlaczego powinienem zmienić swoje nawyki żywieniowe. Owszem, problem został naświetlony z wielu stron, ale bardziej są to informacje dla aktywistów i...

Świat potrzebuje więcej tak odważnych osób jak Sylwia Spurek.
Bardzo ważna i potrzebna publikacja, każdy powinien się z nią zapoznać.

Świat potrzebuje więcej tak odważnych osób jak Sylwia Spurek.
Bardzo ważna i potrzebna publikacja, każdy powinien się z nią zapoznać.

Stresowałam się rozpoczynając czytanie tej książki. Tytuł sugeruje potworności, ale język jest suchy analityczny, raportowy, statystyczny, prawny, nie epatujący opisami okrucienstw co ułatwia odbiór treści. Tematyka sama w sobie jest ekstremalnie trudna więc sposób przedstawienia zagadnień jest bardzo dobrze dobrany, bez owijania w bawełnę ale też bez podbijania emocji a bardzo rzeczowo.

Stresowałam się rozpoczynając czytanie tej książki. Tytuł sugeruje potworności, ale język jest suchy analityczny, raportowy, statystyczny, prawny, nie epatujący opisami okrucienstw co ułatwia odbiór treści. Tematyka sama w sobie jest ekstremalnie trudna więc sposób przedstawienia zagadnień jest bardzo dobrze dobrany, bez owijania w bawełnę ale też bez podbijania emocji...