Autor wysoko zawiesił sobie poprzeczkę - porównanie siebie samego do Boccaccia, a swojej powieści do klasyki światowej literatury mogło być tylko albo strzałem w stopę, albo strzałem w dziesiątkę. Na szczęście dla Writtera u niego to strzał, no może nie w dziesiątkę, ale takie 5+. Autor nie zasypia gruszek w popiele - wydaje jedną książkę za drugą, nie daje sobie ani chwili wytchnienia.

Czy jest to zabieg jedynie formalny, czy też można snuć tu jakąś paralelę między dekameronem naszym, swojskim a ichniejszym? Moim zdaniem próżno można by tu szukać nawiązań. To jest jedynie pewna forma stylistyczna, nie idzie za nią nic więcej. Niektóre opowiadania bym odrzucił, niewiele wnoszą, nie mają żadnej puenty, w zasadzie mogłoby ich nie być, bez żadnej szkody dla doznań intelektualnych czytelnika. Są też opowiadania bardziej frapujące, np. z kategorii historii alternatywnej, ale nie będę pisał nic więcej, nie chcę psuć innym zabawy towarzyszącej lekturze.

Autor wysoko zawiesił sobie poprzeczkę - porównanie siebie samego do Boccaccia, a swojej powieści do klasyki światowej literatury mogło być tylko albo strzałem w stopę, albo strzałem w dziesiątkę. Na szczęście dla Writtera u niego to strzał, no może nie w dziesiątkę, ale takie 5+. Autor nie zasypia gruszek w popiele - wydaje jedną książkę za drugą, nie daje sobie ani chwili...

Oto przed naszymi oczyma Writter odmalowuje za dnia urokliwe, w nocy zaś złowieszcze, z wilkami wyjącymi za okiennicami, LETNISKO. Letnisko to urocza wiejska posiadłość, w której narodową kwarantannę spędza grupa przyjaciół, która uprzejamnia sobie pobyt opowiadaniem historyjek, codziennie innej. Czy brzmi to znajomo? I to jak! Nawet tytuł podpowiada mniej wprawionym czytelnikom, jaka jest proweniencja tytułu.

Zabieg nieco zuchwały, ale czy okazał się skuteczny? Tak, mogę to potwierdzić. Z każdym kolejnym dniem i zarazem każdym kolejnym opowiadaniem autor się rozkręca, nie daje taryfy ulgowej czytelnikom, jedzie z pełną prędkością, na oślep. Historie są mniej lub bardziej rozbudowane, nasycone szczegółami. Każda jest inna. ciekawy zabieg, naprawdę.

Oto przed naszymi oczyma Writter odmalowuje za dnia urokliwe, w nocy zaś złowieszcze, z wilkami wyjącymi za okiennicami, LETNISKO. Letnisko to urocza wiejska posiadłość, w której narodową kwarantannę spędza grupa przyjaciół, która uprzejamnia sobie pobyt opowiadaniem historyjek, codziennie innej. Czy brzmi to znajomo? I to jak! Nawet tytuł podpowiada mniej wprawionym...

Fenomenalna po prostu fenomenalna książka ... Dzięki autorowi przeżyłem prawdziwe katharsis po prostu , coś cudownego naprawdę. Wspaniale napisana szybciuteńko się czyta , błyskawicznie wręcz

Autor czyta w umysłach czytelników , bo tak pisze , jakby wiedział , co oni by chcieli przeczytać ... Cud na cudami , świetnie można się przy tym zrelaksować zwyczajnie ... Szkoda , że nie przeczytałem tego podczas pandemii ... Książka jest bowiem o pandemii , lockdownie , zamkniętych nawet lasach itede itepe

Nie będę pisał , co tam dalej było i się wydarzyło , by każdy mógł sam sobie poczytać i się świetnie jak ja bawić przy lekturze !!! Lubię takie zbiorki opowiadań

Fenomenalna po prostu fenomenalna książka ... Dzięki autorowi przeżyłem prawdziwe katharsis po prostu , coś cudownego naprawdę. Wspaniale napisana szybciuteńko się czyta , błyskawicznie wręcz

Autor czyta w umysłach czytelników , bo tak pisze , jakby wiedział , co oni by chcieli przeczytać ... Cud na cudami , świetnie można się przy tym zrelaksować zwyczajnie ... Szkoda ,...

W sumie jak to sobie czytalem to doszedlem do wniosku ze ja bym wywalil te otoczke opowiadan nie potrzebna ona jest

tylko wytrąca z rytmu opowieści.

Tak myślę ja ale widocznie autor no inaczej to sobie jakoś umyslil i musze to chyba jako czytelnik i FAN uszanować.

Podobal mi sie ten kawalek o zwierzątkach lubię tez sobie czasem national geografik oglądnąć w telewizorku checheche autor chyba też skoro o tym wspomina a bynajmniej ja tak sobie mysle ze on tak robi chichichi

Sympatyczne postacie naprawde sympatyczne poszedl bym z nimi na piwko do baru! Napewno gdyby istnieli na prawdę to bym tez z nimi chcial spędzić lockdown

W sumie jak to sobie czytalem to doszedlem do wniosku ze ja bym wywalil te otoczke opowiadan nie potrzebna ona jest

tylko wytrąca z rytmu opowieści.

Tak myślę ja ale widocznie autor no inaczej to sobie jakoś umyslil i musze to chyba jako czytelnik i FAN uszanować.

Podobal mi sie ten kawalek o zwierzątkach lubię tez sobie czasem national geografik oglądnąć w telewizorku...

Dekameron 2020 toczy się w czasach niedawnych, ale strasznych, o których wszyscy wolelibyśmy zapomnieć i więcej nie nosić maseczek na twarzy w lesie czy innych dzikich ostępach. Chwali się autorowi, że tak szybko zareagował i, kierując się potrzebą chwili, błyskawicznie napisał książkę, która dzieje się podczas najsurowszych postaci lockdownu w Polsce.

Oto grupa znajomych wyrusza w tajemniczą podróż do sekretnego miejsca, gdzie postanawiają w swojej bańce społecznej przeczekać najgorsze chwile. Czas umilają sobie snuciem historyjek, opowiastek rozmaitej treści. Nie będę zdradzał, o czym który bohater opowiadał, nie ma to sensu. Opowiadania czyta się szybko, autor ma sprawne pióro i giętki język, dzięki czemu kartki przewracają się praktycznie same. Książka naprawdę bardzo mi się podobała.

Dekameron 2020 toczy się w czasach niedawnych, ale strasznych, o których wszyscy wolelibyśmy zapomnieć i więcej nie nosić maseczek na twarzy w lesie czy innych dzikich ostępach. Chwali się autorowi, że tak szybko zareagował i, kierując się potrzebą chwili, błyskawicznie napisał książkę, która dzieje się podczas najsurowszych postaci lockdownu w Polsce.

Oto grupa znajomych...

Dekameron ach dekameron czytałem ostatnio oryginalny wloski Dekameron Boccaccia nie podobal mi sie zdecydowanie nie


Rozumiem rozmach ale to juz przekroczyło wszelkie wyobrażenia tu autor zachowal umiar w sumie usunal bym pare opowiadan alw rozumiem ze chodziło o zachowanie członu deka oznaczajacego okrągła dziesiateczke

Sa tu pewne niedociagniecia ale sa i pewne zalety

Postac Izy ktora jest nieustraszona i dzielna jest prawdziwym wzorem do naśladowania przez kobiety i młode dziewczyny

Brawo autorze tworz tak dalej polamania piora

Dekameron ach dekameron czytałem ostatnio oryginalny wloski Dekameron Boccaccia nie podobal mi sie zdecydowanie nie


Rozumiem rozmach ale to juz przekroczyło wszelkie wyobrażenia tu autor zachowal umiar w sumie usunal bym pare opowiadan alw rozumiem ze chodziło o zachowanie członu deka oznaczajacego okrągła dziesiateczke

Sa tu pewne niedociagniecia ale sa i pewne...

Dekameron 2020 to książka, która aż prosi się o kolejną część, najlepiej z obecnymi bohaterami i jeszcze nowymi! Autorze, proszę, rozważ prośby fanów i dopisz ciąg dalszy do losów Izy, Zbyszka itd.! Książka wciąga tak jak i inne autora, śledzimy losy naszych bohaterów i losy tych, o których oni odpowiadają. Oczywiście są opowiadania bardziej udane i są takie mniej udane, ale wiadomo, trudno utrzymać równy poziom!


Bardzo dobrze dobrany papier, czcionka oraz kolor czcionki w miejscach, gdzie występuje opowiadanie wewnątrz opowiadania. Tworzy to bardzo estetyczną, a do tego czytelną, praktyczną warstwę wizualną powieści, do tego w bardzo łatwy sposób można wtedy wyłowić wzrokiem ten tekst, który stanowi część opowiadaną innym bohaterom przez określonego bohatera.

Dekameron 2020 to książka, która aż prosi się o kolejną część, najlepiej z obecnymi bohaterami i jeszcze nowymi! Autorze, proszę, rozważ prośby fanów i dopisz ciąg dalszy do losów Izy, Zbyszka itd.! Książka wciąga tak jak i inne autora, śledzimy losy naszych bohaterów i losy tych, o których oni odpowiadają. Oczywiście są opowiadania bardziej udane i są takie mniej udane,...

Suuuuuper ksiazka swietnie się przy niej bawiłam!!! Autor jest taki uzdolniony , zna sie na tylu roznych rzeczach, ze to az normalnie jest szok!!!!!! Zwierzątka jak na national geografik. Jest tam nawet nasz Papież Polak to jest nadzwyczajne ze on ma taka wiedzę i taką fantazję! Ja bym tak nie umiała pomyslec i tak napisac! Czasami też się zastanawiam co by było gdyby.

O tym lgbt coś tam straszne opowiadanie , straszne , aż nie wiem , co napisać. To przerazajace ! Czy ktos jest w stanie to powstrzymac!!!!!!! Ludzie!!!! Ale to głos wolajacego na puszczy. Prorok jest zawsze niezrozumiały we własnym kraju! Ech , przy niektórych historiach lza mi się w oku zakręciła, a przy niektorych plakalam , ale xe śmiechu , nie bo mi jest smutno!!!


Polecam goraco sto razy lepsze od dekameronu tego z Włoch, bo nie jest takie długie i nudne

Suuuuuper ksiazka swietnie się przy niej bawiłam!!! Autor jest taki uzdolniony , zna sie na tylu roznych rzeczach, ze to az normalnie jest szok!!!!!! Zwierzątka jak na national geografik. Jest tam nawet nasz Papież Polak to jest nadzwyczajne ze on ma taka wiedzę i taką fantazję! Ja bym tak nie umiała pomyslec i tak napisac! Czasami też się zastanawiam co by było gdyby.

O...

Co jeszcze daje się wycisnąć z ikonicznego dzieła Boccaccia, czyli Dekameronu, po prawie tysiącu lat od jego powstania? Wydawałoby się, że już wszystko zostało powiedziane i napisane, nic bardziej odkrywczego już stwierdzić się nie da. Nic bardziej mylnego - Writter tworzy ciekawy miks starego i nowego, buduje most między KIEDYŚ a TERAZ. Ciekawy zabieg, nie ukrywam. Co prawda przeczytany najpierw przeze mnie Zimny zmierzch jest napisany bardziej sprawnie niż Dekameron 2020, ale chyba inspiracja widoczna w Dekameronie 2020 już na poziomie tytułu jest bardziej intrygująca.


Umiejętnie snuta narracja pozwala nam przymknąć oko na pewne braki warsztatowe przebijające spod warstw słów i zdań. Oczywiście fabuła mogłaby toczyć się bardziej płynnie niż ma to miejsce w książce, ale być może takie było zamierzenie autora, by każde opowiadanie zawarte w książce miało swój własny niepowtarzalny styl i nie jest to wcale mankament i niedoróbka ze strony pisarza.


Jest to książka, którą z łatwością da się przeczytać na jeden raz, jest to przyjemna lektura, odpowiednia dla nawet dość młodego czytelnika.

Co jeszcze daje się wycisnąć z ikonicznego dzieła Boccaccia, czyli Dekameronu, po prawie tysiącu lat od jego powstania? Wydawałoby się, że już wszystko zostało powiedziane i napisane, nic bardziej odkrywczego już stwierdzić się nie da. Nic bardziej mylnego - Writter tworzy ciekawy miks starego i nowego, buduje most między KIEDYŚ a TERAZ. Ciekawy zabieg, nie ukrywam. Co...

Znakomity zbiorek opowiadań. Wydaje mi się, że takie krótkie prozatorskie formy to formuła, w której I.P. Writter czuje się najlepiej. Dzięki temu każda postać ma swoją chwilę, historia ma też czas na to, by w pełni wybrzmieć i zająć uwagę czytelnika. Oczywiście można by to uznać za wadę, jeśli ktoś uwielbia rozwlekłe opisy przyrody niczym w Nad Niemnem, niesamowicie rozbudowane portrety psychologiczne postaci jak u Nałkowskiej czy obszerne didaskalia na wzór tych z Eurypidejskich dramatów.

Ta forma jest zdecydowanie moją ulubioną, nie tracę czasu na przedzieranie się przez busz słów, dostaję czystą esencję. Zamiast mozolnie próbować ogarnąć gigantyczne uniwersum z anegdotkami o pradziadach głównych bohaterów i ich pociotków, dostaję wszystko na tacy - bohaterowie tacy a tacy robią to i to, mówią X i Y. Polecam gorąco!

Znakomity zbiorek opowiadań. Wydaje mi się, że takie krótkie prozatorskie formy to formuła, w której I.P. Writter czuje się najlepiej. Dzięki temu każda postać ma swoją chwilę, historia ma też czas na to, by w pełni wybrzmieć i zająć uwagę czytelnika. Oczywiście można by to uznać za wadę, jeśli ktoś uwielbia rozwlekłe opisy przyrody niczym w Nad Niemnem, niesamowicie...