Dokładnie 300 lat i 3 dni temu na świat przyszedł jeden z największych umysłów - Immanuel Kant. Był on twórcą imperatywu kategorycznego Kanta. Nakazywał on, byśmy postępowali tylko według takiej maksymy, dzięki której możemy zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem. Ponadto każdego człowieka należy traktować jako cel sam w sobie, nie zaś jako środek do jakiegoś innego celu. Jest to fundamentalna zasada etyczna, będąca podwaliną współczesnej filozofii. Niestety, w świecie przedstawionym w Zimnym zmierzchu wszystko jest wręcz antytezą imperatywu Kanta. Wszystko na opak, to wręcz antyutopia, antyideał wzorcowego państwa.

Homo homini lupus - tak mogłoby brzmieć motto tej wstrząsającej, żeby powiedzieć wręcz porażającej, powieści. Autor sprawnie snuje swą historię - rozdział za rozdziałem, kartka za kartką, strona za stroną zagłębiamy się w istne piekło na ziemi. Gdy myślimy, że sprawy przybrały już tak zły obrót, że gorzej być nie może, Writter udowadnia nam, że nie mamy racji. Można by nazwać tę powieść współczesną, prozatorską wędrówką do piekła, niczym w Boskiej Komedii Dantego. To ciekawe, bowiem poprzednia powieść Writtera pt. Dekameron 2020 odnosi się do dzieła Boccaccia, czyli innego włoskiego literata, który, choć tworzył u schyłku średniowiecza, to kulturowo wyprzedzał swoje czasy. Nie wiem, czy jest to tylko koincydencja, czy też autor jest fanem literatury prosto ze słonecznej Italii i to zwyczajnie jego inspiracja do własnej twórczości.

Dokładnie 300 lat i 3 dni temu na świat przyszedł jeden z największych umysłów - Immanuel Kant. Był on twórcą imperatywu kategorycznego Kanta. Nakazywał on, byśmy postępowali tylko według takiej maksymy, dzięki której możemy zarazem chcieć, żeby stała się powszechnym prawem. Ponadto każdego człowieka należy traktować jako cel sam w sobie, nie zaś jako środek do jakiegoś...

Większość współczesnej polskiej kultury to przeintelektualizowany bełkot, sztuka dla sztuki, jedno wielkie oszustwo i głupota udająca arcydzieło. Na szczęście Zimny zmierzch Writtera nie pozostaje w kręgu toksycznego oddziaływania polskiego środowiska artystycznego, wręcz całkowicie się od niego odcina, stanowiąc raczej testament anglosaskiej tradycji literatury nomen omen zimnowojennej. Widzimy tu liczne nawiązania do znakomitej klasyki powieści sensacyjnej i kryminalnej, z elementami modnego w latach 80. tematu zimnej wojny. Wszystko to jest podlane sosem romansu Toma i Jane, dzięki czemu całość staje się bardziej zjadliwa.

Dobre czytadło, naprawdę dobre. Nie przynosi ujmy autorowi, oby nie osiadł na laurach i robił dalej swoje! Gratuluję!

Większość współczesnej polskiej kultury to przeintelektualizowany bełkot, sztuka dla sztuki, jedno wielkie oszustwo i głupota udająca arcydzieło. Na szczęście Zimny zmierzch Writtera nie pozostaje w kręgu toksycznego oddziaływania polskiego środowiska artystycznego, wręcz całkowicie się od niego odcina, stanowiąc raczej testament anglosaskiej tradycji literatury nomen omen...

Zarombista ksiazka nie da sie jej odlzoyc dopoki siw nie doleci do samego konca!!! Wow po prostu wow autor jest normalnie jakims czarodziejem slowa

czytanie tego jest szybkie przyjemne
Naprawdę brawo !!!1! Tutaj bomba tam zamieszki jakieś strajki protesty demonstracje nie wiadomo co jeszcze

Leci krew łamią się kości trup ściele się gęsto aleeeeee autor przyspiesza daje czasu dociska gaz do dechy i jedzieeeee!!!

Naprawdę mocne wrażenia super to jest!!!

Zarombista ksiazka nie da sie jej odlzoyc dopoki siw nie doleci do samego konca!!! Wow po prostu wow autor jest normalnie jakims czarodziejem slowa

czytanie tego jest szybkie przyjemne
Naprawdę brawo !!!1! Tutaj bomba tam zamieszki jakieś strajki protesty demonstracje nie wiadomo co jeszcze

Leci krew łamią się kości trup ściele się gęsto aleeeeee autor przyspiesza daje...

Zimny zmierzch dość czytelnie nawiązuje do zimnej wojny, nie tylko tytułem, ale i okładką. Oto patrzymy wprost na radioaktywną chmurę. Dla kogoś niewtajemniczonego wygląda niewinnie - ot, taki ciekawie uformowany obłok. Tak na to patrzą dzieci i nieskażeni teraźniejszością. Dla reszty świata to mroczne widmo, niosące za sobą grozę, strach, cierpienie i w końcu śmierć.

Misternie pleciona fabuła występująca w innej fabule - kompozycja szkatułkowa w pełnej krasie pozwala nam wciągnąć się nie do jednej historii naraz, a dwóch, w zasadzie nawet większej liczby. Powracają tu znani (ale chyba jednak nie lubiani) nam z Ultimatum Tom i Jane, którzy nadal nie mogą żyć w spokoju i cieszyć się sobą nawzajem, różami i kolacjami w blasku księżyca.


Plastyczne opisy, wręcz powiedziałbym, że naturalistyczne, w zasadzie turpistyczne, pełne wysublimowanego epatowania brzydotą nie są na nerwy każdego czytelnika, ale sama okładka jest alertem i trigger warningiem dla wrażliwych. Podsumowując - polecam, naprawdę.

Zimny zmierzch dość czytelnie nawiązuje do zimnej wojny, nie tylko tytułem, ale i okładką. Oto patrzymy wprost na radioaktywną chmurę. Dla kogoś niewtajemniczonego wygląda niewinnie - ot, taki ciekawie uformowany obłok. Tak na to patrzą dzieci i nieskażeni teraźniejszością. Dla reszty świata to mroczne widmo, niosące za sobą grozę, strach, cierpienie i w końcu...

Bardzo dobra książka , naprawdę bardzo dobra , czytałem ją jednym tchem , strona za stroną , strona za stroną i tak aż do końca .

Autor posiada rzadki dar przyciągania uwagi czytelnika , tak że się nie da oderwać wzroku , jest to niesamowite , rzadko mi się to zdarza . Autorze , prosimy ( bo ośmielam się też mówić za innych , nie tylko w swoim imieniu ) , pisz więcej ! Nie tylko wiersze , ale i powieści , i opowiadania .

Życie , świat i bohaterowie Zimnego zmierzchu są straszni . Nic nie jest takie , jakie być powinno, aż łza się w oku kręci . Brutalny świat , twarde czasy , potworne , okaleczające ludzką duszę .

Nic więcej nie napiszę , żeby nie psuć radości z czytania . Polecam .

Bardzo dobra książka , naprawdę bardzo dobra , czytałem ją jednym tchem , strona za stroną , strona za stroną i tak aż do końca .

Autor posiada rzadki dar przyciągania uwagi czytelnika , tak że się nie da oderwać wzroku , jest to niesamowite , rzadko mi się to zdarza . Autorze , prosimy ( bo ośmielam się też mówić za innych , nie tylko w swoim imieniu ) , pisz więcej ! Nie...

Zimny zmierzch to wydestylowany opis uczuć i emocji. Niczym u Hitchcocka, gdzie ,,Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć", tak i tu zaczyna się od wybuchu wojny jądrowej, a potem jest już tylko gorzej. Elementy opowiadań zapewne obrzydzą wielu czytelnikom lekturę. Ja akurat do takich wrażliwych nie należę, jednak fragmenty o rzyganiu itd. były dość graficzne.

Autor zdecydowanie rozwija się z książki na książkę, opisy są bardziej rozbudowane, psychologia postaci i ich tło także nieco lepiej rozpisane i rozwinięte niż w poprzednich jego dziełach takich jak Ultimatum czy Dekameron 2020. Autor lubi bawić się formą, bo pisał także wiersze. Widać, że sprawia mu to przyjemność, więc na zdrowie, niech pisze dalej.

Zimny zmierzch to wydestylowany opis uczuć i emocji. Niczym u Hitchcocka, gdzie ,,Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć", tak i tu zaczyna się od wybuchu wojny jądrowej, a potem jest już tylko gorzej. Elementy opowiadań zapewne obrzydzą wielu czytelnikom lekturę. Ja akurat do takich wrażliwych nie należę, jednak fragmenty...

Zimny zmierzch jest jeszcze bardziej super niż Wiersze i wierszyki!!! Normalnie nie mohe się zdecydowc czy writer jest lepszym poeta czy lepszym pisarzem zwyklych ksiazek!!! Normalnie wow wowwwww wowww jakby to powiedziała moja corka !!!!!! Skad autor bietze te wszytskie inspiracje chcialabym yo wiedzieć!!!!


Są bomby i ti atomowe jak w Openhajmerze niesamowite po prostu jest wojna jak teraz gdzieś tam w Izraelu niesamowitw oo orostu niesamowitw,!!!!!! Pisarz jest taki nowoczesny widać że trzyma reke na pulsie i sprawdza c
o siw dzieje na swiecie!!!

Zimny zmierzch jest jeszcze bardziej super niż Wiersze i wierszyki!!! Normalnie nie mohe się zdecydowc czy writer jest lepszym poeta czy lepszym pisarzem zwyklych ksiazek!!! Normalnie wow wowwwww wowww jakby to powiedziała moja corka !!!!!! Skad autor bietze te wszytskie inspiracje chcialabym yo wiedzieć!!!!


Są bomby i ti atomowe jak w Openhajmerze niesamowite po prostu...

Podtytuł Zimnego zmierzchu brzmi ,,Gdy serce śpi, budzą się demony". Jest to zapewne nawiązanie do pochodzącej z końca XVIII w. ryciny pt. ,,Gdy rozum śpi, budzą się demony" hiszpańskiego artysty nazwiskiem Francisco Goya.

Autor wzywa do aktywizmu, nawołuje do czytelników, by zaczęli działać, ,,bo ... niedługo będzie za późno". To tylko buduje napięcie, które nie opada już do ostatniej strony, na której znajduje się, trochę zaskakująco, wiersz (?) zatytułowany Przestroga:

,,(...) A kiedy opadnie kurz ...
(...) Nastanie martwa cisza
Nastanie zimny mrok
Nie zadrży liść na drzewie
I nie zaśpiewa ptak."

Swoją drogą, ciekawe, czy może to ,,Zimny mrok" nie był pierwotnym tytułem tej książki, niemniej to ,,Zimny zmierzch" ma według mnie większą moc oddziaływania.


Książka wydana jest na porządnym papierze, nie żadnym byle jakim, makulaturowym. Okładka również mi się podoba. Całość liczy sobie około 100 stron. Jest to niewiele nawet jak na kryminał, oczekiwałbym co najmniej 300.


Zimny zmierzch to właściwie powieść w powieści, dodajmy, że wielowątkowa. Większość wątków jest jednorazowa - bohaterowie pojawiają się na chwilę, spełniają swoją rolę w fabule i od razu znikają z kart, bo przestają być potrzebni. Jest to w zasadzie dość leniwy chwyt ze strony autora, bo nie wymaga od niego prowadzenia notatek informujących kto, gdzie, z kim, dlaczego. Generalnie książka jest okej, można ją przeczytać w wolnej chwili.

Podtytuł Zimnego zmierzchu brzmi ,,Gdy serce śpi, budzą się demony". Jest to zapewne nawiązanie do pochodzącej z końca XVIII w. ryciny pt. ,,Gdy rozum śpi, budzą się demony" hiszpańskiego artysty nazwiskiem Francisco Goya.

Autor wzywa do aktywizmu, nawołuje do czytelników, by zaczęli działać, ,,bo ... niedługo będzie za późno". To tylko buduje napięcie, które nie opada już...

Piękna książka naprawdę piękna aż chce się ją czytać raz po raz i jeszcze raz

Autor świetnie ujmuje uczucia i je opisuje naprawdę niesamowicie utalentowany jeszcze o więcej książek prosimy

Zaczynamy od zwykłej historyjki już nie takiej młodej pary chcącej zjeść zwykłą kolacyjkę w blasku świec w ogrodzie różanym

Następnie znajdujemy się w samym środku strasznych ale to przeokropnych zdarzeń które rzutują na dalsze losy całej maści bohaterów zgromadzonych na kolejnych kartach powieści


Ta książka powinna być lekturą by młode pokolenia poznały okropności wojny atomowej

Brawo autorze brawo

Piękna książka naprawdę piękna aż chce się ją czytać raz po raz i jeszcze raz

Autor świetnie ujmuje uczucia i je opisuje naprawdę niesamowicie utalentowany jeszcze o więcej książek prosimy

Zaczynamy od zwykłej historyjki już nie takiej młodej pary chcącej zjeść zwykłą kolacyjkę w blasku świec w ogrodzie różanym

Następnie znajdujemy się w samym środku strasznych ale to...

Zimny zmierzch to znakomita powieść, nie żaden strumień świadomości ani słowna sałatka, tylko głęboki przekaz dostosowany do możliwości poznawczych czytelników. Żadnego bla bla bla, pustych deklaracji, wydmuszek słownych czy pomysłów nie z tej ziemi, tylko twarde fakty, doskonale i dogłębnie przemyślane linie fabularne.

Dodajmy do tego przekonujące postaci, ciekawe dialogi i otrzymujemy w rezultacie znakomitą książkę, od której nie można się oderwać, dopóki się jej w całości nie przeczyta. Czekam na kolejną książkę pisarza, bo jest na co! Polecam!!!

Zimny zmierzch to znakomita powieść, nie żaden strumień świadomości ani słowna sałatka, tylko głęboki przekaz dostosowany do możliwości poznawczych czytelników. Żadnego bla bla bla, pustych deklaracji, wydmuszek słownych czy pomysłów nie z tej ziemi, tylko twarde fakty, doskonale i dogłębnie przemyślane linie fabularne.

Dodajmy do tego przekonujące postaci, ciekawe dialogi...