Bardzo dobrze napisana pozycja astrofizyczna, pomijająca większość tego, w czym grzęźnie ich większość, czyli tłumaczeniu podstaw przez pierwsze sto stron (a to Einstein, a to kwarki, a to struny, ile można). Jednocześnie, skonstruowana w taki sposób, by znajomość takiej terminologii była zupełnie niepotrzebna do czerpania satysfakcji z lektury. Tematyka zawężona do początków Wszechświata i tego, co na ten temat wiemy - ale dzięki temu jest tak dobra, bo nie rozmywa się w ogólnym "co to kosmos", pokazując stan współczesnej wiedzy na temat powstawania kosmosu i kształtowania się jego struktur.

Na marginesie, wciąż czekam na pozycję, w której Autor wprost wspomni o "osi zła" - dipolowej anizotropii mikrofalowego promieniowania tła, sprawiającej wrażenie, że - heloł - jednak jesteśmy w centrum Wszechświata, której nikt nie jest w stanie na razie wyjaśnić, ale to takie zgniłe jaje współczesnej fizyki, że nie dziwię się braku zainteresowania tykania go :D

Bardzo dobrze napisana pozycja astrofizyczna, pomijająca większość tego, w czym grzęźnie ich większość, czyli tłumaczeniu podstaw przez pierwsze sto stron (a to Einstein, a to kwarki, a to struny, ile można). Jednocześnie, skonstruowana w taki sposób, by znajomość takiej terminologii była zupełnie niepotrzebna do czerpania satysfakcji z lektury. Tematyka zawężona do...

DNF.
Może kiedyś uda się dokończyć.

DNF.
Może kiedyś uda się dokończyć.

Książka o poszukiwaniach gwiazd III populacji. Temat wyłożony dość przystępnie i szczegółowo.

Książka o poszukiwaniach gwiazd III populacji. Temat wyłożony dość przystępnie i szczegółowo.

Książka na pewno wymagająca. Trzeba mieć pewien (chyba większy niż podstawowy) zasób wiedzy na temat astrofizyki przed rozpoczęciem czytania albo odpowiednie nastawienie do uzupełniania braków w trakcie czytania. Może być dobrym bodźcem dla części czytelników do zainteresowania się poruszaną tematyką.

Książka na pewno wymagająca. Trzeba mieć pewien (chyba większy niż podstawowy) zasób wiedzy na temat astrofizyki przed rozpoczęciem czytania albo odpowiednie nastawienie do uzupełniania braków w trakcie czytania. Może być dobrym bodźcem dla części czytelników do zainteresowania się poruszaną tematyką.

Książki nt. fizyki i astrofizyki czytam, by przypomnieć sobie co nieco ze studiów oraz rozszerzyć tą wiedzę. I jestem bardzo zadowolony, że dzięki "Pierwszemu światłu" mi się to udało! Książka jest bardzo ciekawa i porusza temat wczesnego Wszechświata dogłębniej niż inne książki z tego gatunku, które czytałem. Na pewno zmieni ona trochę moje spojrzenie na wieczorne niebo, gdy spaceruje z psem :)

Książki nt. fizyki i astrofizyki czytam, by przypomnieć sobie co nieco ze studiów oraz rozszerzyć tą wiedzę. I jestem bardzo zadowolony, że dzięki "Pierwszemu światłu" mi się to udało! Książka jest bardzo ciekawa i porusza temat wczesnego Wszechświata dogłębniej niż inne książki z tego gatunku, które czytałem. Na pewno zmieni ona trochę moje spojrzenie na wieczorne niebo,...

Są wśród was osoby, którym nie muszę polecać tej książki, ponieważ wiedzą o kosmosie więcej ode mnie i o wiele bardziej interesują się tą tematyką.
Swoją dzisiejszą recenzję adresuje do tych, którzy jak ja chca czasem wyjść poza strefe czytelniczego komfortu i zdecydują się siegnąć po coś spoza typowej strefy zainteresowania.
Tutaj, na marginesie, chcę wyjaśnić, że ta recenzja miała powstać juz 3 tygodnie temu, ale tematyka książki okazała się trudniejsza niż początkowo myślałam, dlatego oddaję ją teraz.
Ta książka będzie znakomitym podarunkiem - a wy wybierzcie dla kogo.

Brytyjska astronom Emma Chapman, osoba o wielkiej wiedzy i jeszcze większym poczuciu humoru, jest autorką ksiazki "Pierwsze światło. Jak Wszechświat wyszedł z mroku". Autorka poza byciem wybitnym naukowcem jest komentatorką w programach telewizyjnych i popularyzatorką fizyki i astronomii (takim prof. Lukaszem Turskim). I jest znakomita w tym co robi.
Książka opowiada o trudnym zagadnieniu koncentracji materii w obloki gwiazdowe i powstaniu pierwszych gwiazd (wyjątkowych, bo zbudowanych tylko z wodoru, helu i czasem litu) oraz genezie galaktyk, czyli ogromnych gromad gwiazd.

W ksiazce Emma Chapman wyjaśnia mnóstwo trudnych pojęć i zagadnien, które należą do fundamentów współczesnej astrofizyki - są w niej pola, kwanty, spiny, bozony i wiele innych rzeczy, których dokładne definicje zajmują całe strony wikipedii (polecam ją jako pomoc, kiedy już zrozumiemy ile wiedzy nas omija podczas lekcji fizyki w szkole).
Ja chce jednak zwrócić uwagę na jeden fakt.

Pamietajcie, ze książka może być sposobem na odnowienie lub pogłębienie relacji z drugą osobą. O ile ciekawiej będzie porozmawiać o czymś mniej oczywistym niż wszystkie aspekty życia codziennego, inflacja, śmieci, prąd, gaz, malowanie, trawnik, 1 września w szkole, gotowanie obiadu i mycie naczyń.
Na pewno więc macie wokół siebie kogoś, komu ksiazka Emmy Chapman sprawi ogromna radość i dzięki niej dokonacie tego, ze wasi koledzy, mężowie, ojcowie, teściowie, lub wszyscy, z którymi chcecie porozmawiać o czymś innym - będą was traktować poważniej.
A książkę gorąco polecam i jako prezent dla siebie, i jako prezent dla kogoś bliskiego.

Są wśród was osoby, którym nie muszę polecać tej książki, ponieważ wiedzą o kosmosie więcej ode mnie i o wiele bardziej interesują się tą tematyką.
Swoją dzisiejszą recenzję adresuje do tych, którzy jak ja chca czasem wyjść poza strefe czytelniczego komfortu i zdecydują się siegnąć po coś spoza typowej strefy zainteresowania.
Tutaj, na marginesie, chcę wyjaśnić, że ta...

Nie wiem dlaczego ale najzwyczajniej w świecie ciężko się to czyta, nieodparte wrażenie kręcenia się w kółko. Książka jak dla mnie zawiera zbyt wiele niepotrzebnych informacji, mających na celu zwiększenie jej objętości.

Nie wiem dlaczego ale najzwyczajniej w świecie ciężko się to czyta, nieodparte wrażenie kręcenia się w kółko. Książka jak dla mnie zawiera zbyt wiele niepotrzebnych informacji, mających na celu zwiększenie jej objętości.

Wszechświat, astronomia to temat, który będąc niemożliwym do ogarnięcia w całości przez umysł ludzki, już od najmłodszych lat człowieka zaczyna fascynować. Emma Chapman w swojej najnowszej książce porusza tematy, które choć tak ciekawe, nie są najłatwiejsze to zrozumienia. Autorka jednak postarała się przybliżyć czytelnikom sprawy kosmosu w taki sposób, aby wzbudzić ich ciekawość oraz by mogli oni pojąć jak najwięcej astronomicznej wiedzy.

Książka należy do gatunku literatury popularno-naukowej, a autorka chcąc jak najpełniej opowiedzieć o kosmosie korzysta z licznych źródeł naukowych (jeśli tylko ktoś jest zainteresowany nimi szczegółowo, z tyłu książki jest kilkanaście stron przypisów),co postrzegam jak najbardziej na plus. Wewnątrz znajduje się głównie tekst, ale są również ryciny obrazujące poszczególne kwestie, a w samym środku jest wklejka z kilkoma stronami zawierającymi kolorowe obrazy, które prezentują m.in. kosmiczną pajęczynę czy obrazy zdjęcia galaktyk.

Autorka już na samym wstępie, podając siebie za przykład, udowadnia jak ważne są gwiazdy (w naszym przypadku Słońce) dla człowieka. Procesy, które dzięki jego światłu prowadzą do wytwarzania witaminy D w organizmie ludzkim są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. A jest to tak naprawdę tylko początek tej góry lodowej informacji, które pokazują, że wszechświat jest niczym szwajcarski zegarek i wszystko funkcjonuje w nim w jakimś celu. W książce są poruszone miedzy innymi kwestie dotyczące zaćmienia Słońca, światła (długości fal i jego prędkości),klasyfikacji gwiazd, Małego i Wielkiego Wybuchu, anatomii gwiazd, ciemnej materii czy licznych galaktyk.

Książka jest skarbnicą wiedzy astronomicznej w pigułce, podanej w sposób bardzo przystępny i interesujący dla osoby, która zna się na temacie bardzo, bardzo ogólnie. Muszę przyznać, że dowiedziałam się naprawdę wiele na temat zagadek wszechświata, a najlepsze w tym wszystkim jest to, że tak naprawdę to tylko kropla w morzu wiedzy, która nie została tutaj opisana oraz taka, która ciągle czeka by ją odkryć. Zachęcam do przeczytania wszystkich "ciekawskich" - na pewno nie będziecie się tutaj nudzić.

Wszechświat, astronomia to temat, który będąc niemożliwym do ogarnięcia w całości przez umysł ludzki, już od najmłodszych lat człowieka zaczyna fascynować. Emma Chapman w swojej najnowszej książce porusza tematy, które choć tak ciekawe, nie są najłatwiejsze to zrozumienia. Autorka jednak postarała się przybliżyć czytelnikom sprawy kosmosu w taki sposób, aby wzbudzić ich...

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2021/08/emma-chapman-pierwsze-swiato.html

Autorka skupia się w szczególności na zagadnieniu dotyczącym tzw. gwiazd III populacji - tych, które zaczęły formować się najwcześniej. Problem, jaki próbują rozwiązać naukowcy, polega na tym, że jak dotąd nie udało im się odszukać takich obiektów. Czy winny temu jest czas, jaki minął od powstania pierwszych gwiazd? Czy też może, nomen omen, najciemniej pod latarnią i zakamuflowane ukrywają się całkiem niedaleko (w skali kosmicznej oczywiście) od nas?

Mniej lub bardziej serio przyznam, że chyba jeszcze nigdy nie czytałam książki, której treść byłaby dla mnie w takim stopniu niezrozumiała 😅. Z perspektywy laika nie mogę powiedzieć, że lektura należała do udanych. Wymęczyła mnie "naukowość" tej pozycji, sporo tu pojęć typowych dla dziedzin astronomii, fizyki czy astrofizyki, których nadmiar po prostu przytłacza. Z pewnością nie jest to książka, którą poleciłabym osobom dopiero zaznajamiającym się z tematyką kosmosu. Autorka wplata w treść przyjemniejsze w odbiorze fragmenty - anegdoty, wspomnienia - jednak "Pierwsze światło" to obiektywnie rzecz ujmując lektura trudna, przeznaczona raczej dla osób już zorientowanych w tematyce kosmicznej, które chcą poszerzyć swoją wiedzę.

https://wdomowejbiblioteczce.blogspot.com/2021/08/emma-chapman-pierwsze-swiato.html

Autorka skupia się w szczególności na zagadnieniu dotyczącym tzw. gwiazd III populacji - tych, które zaczęły formować się najwcześniej. Problem, jaki próbują rozwiązać naukowcy, polega na tym, że jak dotąd nie udało im się odszukać takich obiektów. Czy winny temu jest czas, jaki minął od...

,,Gdy odrzucisz to, co niemożliwe, wszystko pozostałe, choćby najbardziej nieprawdopodobne, musi być prawdą".

Wrzechświat to nadal ogromna tajemnica. Mimo wielu badań, odkrywania tajemnic, wiedza na jego temat nie została zgłębiona w całości. Dziś mam dla Was świetną książkę, która porusza wiele istotnych kwestii i można wynieść z niej naprawdę dużo. Nie jest to typowo naukowa książka, oczywiście zawiera głównie wiedzę, ale przekazaną w naprawdę świetny sposób. Choć wymaga skupienia, to czyta się ją naprawdę fajnie, a dopełnieniem jest tutaj przesympatyczny humor autorki i jej liczne żarty oraz dygresje. Mamy tutaj również ciekawostki z życia autorki, co jest naprawdę genialnym dodatkiem. Podoba mi się jak porusza wyobraźnię czytelnika poprzez dawanie przykładów z życia, jak np. wyobrażamy sobie dwie krowy, aby zrozumieć zaćmienie słońca, poznajemy historię pewnych gołębi, ale i wiele innych. Dzięki książce jesteśmy w stanie zrozumieć choć część Wrzechświata, dodatkowo książkę wzbogaca kilka fotografii i rysunków. Jestem mile zaskoczona, że tak lekko płynęłam przez tę książkę. Keśli jesteście ciekawi Wrzechświata, sięgajcie śmiało.

,,Gdy odrzucisz to, co niemożliwe, wszystko pozostałe, choćby najbardziej nieprawdopodobne, musi być prawdą".

Wrzechświat to nadal ogromna tajemnica. Mimo wielu badań, odkrywania tajemnic, wiedza na jego temat nie została zgłębiona w całości. Dziś mam dla Was świetną książkę, która porusza wiele istotnych kwestii i można wynieść z niej naprawdę dużo. Nie jest to typowo...