Książka ta jednocześnie była tym, czego szukałem u Eliadego, jak i była w stanie mocno zaskoczyć. Spotkać się można tu z dogłębną analizą tematu, niekiedy mocno dygresyjna, ale nadal bardzo rzeczowa. Pozycja wprowadza cierpliwego czytelnika w magiczny świat szamanów.

Książka ta jednocześnie była tym, czego szukałem u Eliadego, jak i była w stanie mocno zaskoczyć. Spotkać się można tu z dogłębną analizą tematu, niekiedy mocno dygresyjna, ale nadal bardzo rzeczowa. Pozycja wprowadza cierpliwego czytelnika w magiczny świat szamanów.

Przesycona monografia. Wątpliwe są kategorie klasyfikacji szamanizmu i taka dowolność używania określenia „szaman" do ludów poza-syberyjskich, ale wciąż można z niej dużo czerpać, pogłębiać.

Przesycona monografia. Wątpliwe są kategorie klasyfikacji szamanizmu i taka dowolność używania określenia „szaman" do ludów poza-syberyjskich, ale wciąż można z niej dużo czerpać, pogłębiać.

Wchodząc w tę wyjątkowo drobiazgową kwerendę wszelakich kultów i rytów szamańskich zaczynamy rozumieć ile straciliśmy deportując poza granicę naszego (na pozór) racjonalnego świata Wielką Tajemnicę.
Zakładając, że wszystko co nas otacza ma swoje ilościowe, mechanistyczne wytłumaczenie. Jego odnalezienie zaś jest wyłącznie funkcją czasu. I wysokości uzyskanych grantów.
Po upowszechniechnieniu się żelazek elektrycznych na strych i do krainy zabobonu odesłana została również dusza. Nie ma jej więc ani człowiek, ani nic co go otacza.
Uznaliśmy naukę, tak jak ją dziś rozumiemy za jedyne rozsądne źródło wiedzy i światopoglądu. Naukę, która wszak częstokroć zostawia nas z naszymi wątpliwościami i lękami, bezradnie rozkładając ręce kiedy próbujemy zadawać pytania fundamentalne.
Naukę, która sama nie rzadko popada w sekciarstwo i samozachwyt.
Ostatecznie więc pomimo mnogości wytłumaczeń i teorii nadal wędrujemy samotnie po krętych ścieżkach tego Świata. Co paradoksalne, przy wciąż większej znajomosci jego mechanizmów, coraz bardziej odeń izolowani.
Tęskniący za kimś, kto mieszkając o dwie jurty dalej, dosiadał pioruna i na swym szalonym haju włóczył się gdzieś pomiędzy światami. Kto oswajał swoją wspólnotę z rzeczami ostatecznymi, pokazując jej, że to przecież tylko kolejna podróż, na koniec zaś troskliwie w tej podróży eskortując. Kto może nie wiedział, że rośliny magazynują dwutlenek węgla ale z pewnością potrafił usłyszeć bicie serca schowanego pod brzozową czy bukową korą.
Jak bardzo ta tęsknota w nas tkwi widać choćby teraz, kiedy mały białkowy prymityw z ewolucyjnych przedmieść, tak doszczętnie zdruzgotał naszą ludzką pychę, wysyłając nas, koronę stworzenia, upokorzoną i zalęknioną na wielką globalną kwarantannę, a nauka uosobiona przez armie ekspertów ma dla nas wprawdzie dobre rady i logiczne wywody, ale nie koi już naszych serc. Stąd, jak młodzi Islandczycy na zdjęciach z początków pandemii czule tulący się do pni drzew, rozpaczliwie szukamy dawno zapomnianych dróg i opowieści.

Wchodząc w tę wyjątkowo drobiazgową kwerendę wszelakich kultów i rytów szamańskich zaczynamy rozumieć ile straciliśmy deportując poza granicę naszego (na pozór) racjonalnego świata Wielką Tajemnicę.
Zakładając, że wszystko co nas otacza ma swoje ilościowe, mechanistyczne wytłumaczenie. Jego odnalezienie zaś jest wyłącznie funkcją czasu. I wysokości uzyskanych grantów.
Po...

Bledem bylo wybranie jej jako pierwsza pozycje by dowiedziec sie wiecej o ogolnie pojetym szamanizmie. Ksiazka bardzo szczegolowa i dla profesjonalistow. Uwazam,ze dla laika moze byc za ciezka, napisana zbyt (moze?) naukowym jezykiem.Do pewnego momentu czytalo sie ciekawie. Po czym zaczelam wybierac z niej interesujace mnie obrzedy.
Zeby cieszyc sie w stu procentach z czytania musialabym znac przynajmniej czesc pozycji w odnosnikach.
Polecam, ale jako ktoras z kolei w szamanskiej przygodzie.

Bledem bylo wybranie jej jako pierwsza pozycje by dowiedziec sie wiecej o ogolnie pojetym szamanizmie. Ksiazka bardzo szczegolowa i dla profesjonalistow. Uwazam,ze dla laika moze byc za ciezka, napisana zbyt (moze?) naukowym jezykiem.Do pewnego momentu czytalo sie ciekawie. Po czym zaczelam wybierac z niej interesujace mnie obrzedy.
Zeby cieszyc sie w stu procentach z...

Zainteresowany tematyką dzięki lekturze "Inicjacji, obrzędów, stowarzyszeń tajemnych" postanowiłem wypożyczyć tę pozycję. Do pewnego momentu czytałem z zaciekawieniem, jednak mniej-więcej po 150 stronach książka zaczęła mnie nudzić. Dla osób zainteresowanych historią religii będzie to wyborna pozycja.

Zainteresowany tematyką dzięki lekturze "Inicjacji, obrzędów, stowarzyszeń tajemnych" postanowiłem wypożyczyć tę pozycję. Do pewnego momentu czytałem z zaciekawieniem, jednak mniej-więcej po 150 stronach książka zaczęła mnie nudzić. Dla osób zainteresowanych historią religii będzie to wyborna pozycja.

Obok Traktatu o historii religii i Historii wierzeń i idei religijnych jest to najważniejsze dzieło Eliadego. Będące pierwszym i od kilkudziesięciu lat najlepszym opracowaniem tematyki ogólnie pojętego szamanizmu. Eliade opisuje i analizuje rolę i miejsce szamanizmu we współczesnym jak i (głównie) dawnym świecie religii, rolę szamana, jego atrybutów (strój, bęben szamański, itd.),mitologie, rytuały, obrzędy itd. Skupia się głównie na najbardziej znanym i fascynującym człowieka Zachodu szamanizmie syberyjskim, jednak sporo miejsca poświęca także na szamanizm innych ludów: Indian, Eskimosów, ludów Afryki, Oceanii czy australijskich Aborygenów, bardzo często zestawiając i porównując je ze sobą. Ze względu na rozmiary książki (ponad 400 stron drobnym drukiem) i niestety częste powtórzenia tych samych informacji, książki nie czyta się zbyt dobrze, więc jeśli ktoś szamanizmem specjalnie zainteresowany nie jest może sobie lekturę odpuścić lub skupić się na najciekawszych fragmentach/tematach. W takim wypadku lektura książki Kośko ("Mitologia ludów Syberii") wystarczy. Jednak ci, którzy interesują się szamanizmem książki Eliadego przeoczyć nie mogą, podobnie jak wszyscy obecni i przyszli religioznawcy.

Obok Traktatu o historii religii i Historii wierzeń i idei religijnych jest to najważniejsze dzieło Eliadego. Będące pierwszym i od kilkudziesięciu lat najlepszym opracowaniem tematyki ogólnie pojętego szamanizmu. Eliade opisuje i analizuje rolę i miejsce szamanizmu we współczesnym jak i (głównie) dawnym świecie religii, rolę szamana, jego atrybutów (strój, bęben szamański,...

Bardzo wyczerpująca i ciekawa książka dla laika, zawiera właśnie to, na czym mi zależało - ciekawe opisy rytuałów i wierzenia skondensowane do strawnej pigułki. Przewijają się "smaczki" świadczące o tym, że została napisana dość dawno, jednak jestem w stanie jej to wybaczyć.

Bardzo wyczerpująca i ciekawa książka dla laika, zawiera właśnie to, na czym mi zależało - ciekawe opisy rytuałów i wierzenia skondensowane do strawnej pigułki. Przewijają się "smaczki" świadczące o tym, że została napisana dość dawno, jednak jestem w stanie jej to wybaczyć.

Obecnie może nieco rozczarować, ale pamiętajmy że to "wiekowa" praca. W momencie gdy czytałem jedyna poświęcona szamanizmowi poważna pozycja to Eleny Sergeevney Novik "Szamanizm syberyjski"

Obecnie może nieco rozczarować, ale pamiętajmy że to "wiekowa" praca. W momencie gdy czytałem jedyna poświęcona szamanizmowi poważna pozycja to Eleny Sergeevney Novik "Szamanizm syberyjski"

znacznie poniżej moich oczekiwań... autor nie zbliża się nawet do syntetycznej analizy arkan szamanizmu...

znacznie poniżej moich oczekiwań... autor nie zbliża się nawet do syntetycznej analizy arkan szamanizmu...