Można jednym zdaniem: "Lewis po prostu". Solidna porcja chrześcijańskich rozważań, za równo na poziomie życia codziennego przeciętnego Kowalskiego, jak i na poziomie zaawansowanej teologii. O wielu rzeczach nie miałem pojęcia, więc książkę skończyłem oczarowany. Opis z okładki rzeczywiście może zmylić, bo gimboateistę do niczego to nie przekona, ale książka jest świetna dla wyznawców jakiejkolwiek religii, gdyż świetnie im uzasadni "Dlaczego Jezus Chrystus?" i "Dlaczego osobowy Bóg?".

Na marginesie pragnę dodać, że jestem zawiedziony innymi opiniami do tej książki. Jeżeli komuś się wydaje, że Lewis opisuje jakiś radykalizm, to znaczy, że w ogóle nie kocha Boga. Chrześcijaninem albo jest się na pełen etat albo nie jest nim w ogóle. Ja się dopiero Boga uczę, ale widzę pewną zależność między komentarzami duchowych miernot (piszę to bez pogardy, nie mogłem znaleźć adekwatniejszego określenia) a ich życiem. Bóg to tylko raz w tygodniu, a potem wielkie zdziwienie, że czują, że zmarnowali życie, albo że się ciągle rozwodzą. Przykry obraz.

Można jednym zdaniem: "Lewis po prostu". Solidna porcja chrześcijańskich rozważań, za równo na poziomie życia codziennego przeciętnego Kowalskiego, jak i na poziomie zaawansowanej teologii. O wielu rzeczach nie miałem pojęcia, więc książkę skończyłem oczarowany. Opis z okładki rzeczywiście może zmylić, bo gimboateistę do niczego to nie przekona, ale książka jest świetna dla...