"Wraz z tym, jak oświeceniowe marzenia o królestwie rozumu - wcielając się w rzeczywistość - przybrały ograniczoną mieszczańską postać, samozdemaskowały się iluzje wieku świateł. Rewolucje wyłaniają nowe społeczeństwo co prawda, ale nie jest to społeczeństwo na miarę pragnień tych, którzy owe rewolucje duchowe przygotowywali. Ład mieszczański, stabilizując się, ujawnia nie tylko właściwe sobie napięcia, ale także swój śmiertelny dylemat. Okazuje się, że jest to społeczeństwo, które rozwijając się zarazem wytwarza klasę, która stanowi realną groźbę jego zagłady" (6-7).

"Jeśli Marks podejmuje krytykę dotychczas występujących form cywilizacji i kultury, to dlatego przecież, że człowiek najczęściej nie był w nich wartością, ale środkiem, narzędziem służącym jakimś innym, pozapodmiotowym celom" (31).

"Wraz z tym, jak oświeceniowe marzenia o królestwie rozumu - wcielając się w rzeczywistość - przybrały ograniczoną mieszczańską postać, samozdemaskowały się iluzje wieku świateł. Rewolucje wyłaniają nowe społeczeństwo co prawda, ale nie jest to społeczeństwo na miarę pragnień tych, którzy owe rewolucje duchowe przygotowywali. Ład mieszczański, stabilizując się, ujawnia nie...