Trochę kanciasty i chropowaty styl, mało ładnych zdań (a ja lubię ładne zdania),genialny pomysł, nie do końca uniesiony realizacją, ale genialne pomysły czasem bronią się same. Ten się nawet obronił. Przyjemnawe.

Trochę kanciasty i chropowaty styl, mało ładnych zdań (a ja lubię ładne zdania),genialny pomysł, nie do końca uniesiony realizacją, ale genialne pomysły czasem bronią się same. Ten się nawet obronił. Przyjemnawe.

"Mamy Murakamiego w domu" tylko, że Murakami ostatnio przynudza, a tutaj - nawet jeżeli poziom jest nierówny - to czyta się szybko i z przyjemnością przeskakuje miedzy trzema zaprezentowanymi rzeczywistościami.

"Mamy Murakamiego w domu" tylko, że Murakami ostatnio przynudza, a tutaj - nawet jeżeli poziom jest nierówny - to czyta się szybko i z przyjemnością przeskakuje miedzy trzema zaprezentowanymi rzeczywistościami.

Bardzo, bardzo nierówna powieść. Odnoszę wrażenie, że główny zarys autorka stworzyła jako bardzo młoda i niestety niedojrzała osoba, a następnie już jako starsza uzupełniła pewne wątki, jednak nie wysiliła się na tyle, by poprawić wcześniejsze niedociągnięcia. Trudno mi bowiem w inny sposób wytłumaczyć połączenie w jednej powieści całkiem kompetentnych fragmentów np. dotyczących problematyki przekładu z odpychająco naiwnymi hiperbolami postaci pobocznych czy z nadętym stosunkiem narratorki do osób o innych zainteresowaniach niż jej... To mogłaby być porywająca, niebanalna powieść, ale niestety nie jest.

Bardzo, bardzo nierówna powieść. Odnoszę wrażenie, że główny zarys autorka stworzyła jako bardzo młoda i niestety niedojrzała osoba, a następnie już jako starsza uzupełniła pewne wątki, jednak nie wysiliła się na tyle, by poprawić wcześniejsze niedociągnięcia. Trudno mi bowiem w inny sposób wytłumaczyć połączenie w jednej powieści całkiem kompetentnych fragmentów np....

Jest to rzecz totalnie... przeciętna. Nie ma ani porywającej fabuły, ale intrygujących postaci, ani motywów, które nigdy nigdzie wcześniej, ani łapiącego za serce zakończenia. Ma za to parę zbędnych elementów i parę żenujących momentów.

Przytrzymała mnie przy niej umiarkowana ciekawość, jak autorka zepnie dwie linie czasowe (spoiler: niezbyt zgrabnie) i postać Klimy. Jego pojawienie się sprawiło, że ostatecznie bardziej podobała mi się linia praska niż japońska.

Trochę się umęczyłam przy jej czytaniu i gdyby nie to, że jeszcze nie umiem ot tak porzucać książek, to pewnie bym odpadła po jakichś 50 stronach.

Jest to rzecz totalnie... przeciętna. Nie ma ani porywającej fabuły, ale intrygujących postaci, ani motywów, które nigdy nigdzie wcześniej, ani łapiącego za serce zakończenia. Ma za to parę zbędnych elementów i parę żenujących momentów.

Przytrzymała mnie przy niej umiarkowana ciekawość, jak autorka zepnie dwie linie czasowe (spoiler: niezbyt zgrabnie) i postać Klimy. Jego...

Znany motyw hołdu innemu pisarzowi. Autorka umie pisać i chętnie przeczytałbym coś oryginalnego. Z uwagi na brak znajomości kultury japońskiej i czeskiej, pozostawiam bez oceny, bo ciężko się wgryźć w historię bez tego.

Znany motyw hołdu innemu pisarzowi. Autorka umie pisać i chętnie przeczytałbym coś oryginalnego. Z uwagi na brak znajomości kultury japońskiej i czeskiej, pozostawiam bez oceny, bo ciężko się wgryźć w historię bez tego.

Pomysł i większość rozdziałów jest idealna. Wywołuje emocje. Tak jak na początku odczuwamy zmieszanie i zagubienie, bo tak naprawdę nie wiesz co się dzieje jak sama bohaterka. (Uczucie porównałbym do silnego upojenia.) Doskonałe budowanie klimatu. Realne codziennie życie przełamywane to uwięzieniem i szukaniem odpowiedzi jak się wydostać. Fascynująca postać autora, który wpasowuje się w realną historie. Wątek Japonii jest nie wątpliwie filarem, jednak jest on jak gitarzysta basowy w zespole. Pomimo wszystkich zalet uważam że książka nie została skończona, a autorka miała trudności z jej ukończeniem. Zakończenie nie satysfakcjonuje, bo go nie ma. W teorii może to nawiązywać do tragedii wymyślonego autora ale to się nie klei. Został tu zmarnowany potencjał, a ja łaknę więcej.

Pomysł i większość rozdziałów jest idealna. Wywołuje emocje. Tak jak na początku odczuwamy zmieszanie i zagubienie, bo tak naprawdę nie wiesz co się dzieje jak sama bohaterka. (Uczucie porównałbym do silnego upojenia.) Doskonałe budowanie klimatu. Realne codziennie życie przełamywane to uwięzieniem i szukaniem odpowiedzi jak się wydostać. Fascynująca postać autora, który...

Chociaż wątek tropienia biografii i twórczości mało znanego zmarłego autora nie jest obcy w literaturze, to i tak czuje się tu jakąś świeżość, być może wynikającą z młodego wieku autorki. Albo z wyczuwalnej fascynacji językiem i literaturą japońską.
Zawarta jest tu także zagadka, która może umknąć nieuważnemu czytelnikowi.

Chociaż wątek tropienia biografii i twórczości mało znanego zmarłego autora nie jest obcy w literaturze, to i tak czuje się tu jakąś świeżość, być może wynikającą z młodego wieku autorki. Albo z wyczuwalnej fascynacji językiem i literaturą japońską.
Zawarta jest tu także zagadka, która może umknąć nieuważnemu czytelnikowi.

Naprawdę wciągająca powieść, z dobrze zbudowanymi postaciami i niebanalną historią podszytą realizmem magicznym. Nie tylko dla fanów Japonii, a na pewno dla fanów czeskiego humoru.

Naprawdę wciągająca powieść, z dobrze zbudowanymi postaciami i niebanalną historią podszytą realizmem magicznym. Nie tylko dla fanów Japonii, a na pewno dla fanów czeskiego humoru.

Początek tej powieści nie zwiastował zbyt porywającej lektury - główna bohaterka irytowała, a wątek utknięcia na Shibui trochę za długo nie kleił mi się z resztą fabuły. Na szczęście im dalej w las, jak to mówią, tym lepiej. Stopniowe odkrywanie losów tajemniczego pisarza się autorce udało. Liczyłam na powrót wątku Klimy i Jany na końcu, ale ogólnie powieść raczej udana.

Początek tej powieści nie zwiastował zbyt porywającej lektury - główna bohaterka irytowała, a wątek utknięcia na Shibui trochę za długo nie kleił mi się z resztą fabuły. Na szczęście im dalej w las, jak to mówią, tym lepiej. Stopniowe odkrywanie losów tajemniczego pisarza się autorce udało. Liczyłam na powrót wątku Klimy i Jany na końcu, ale ogólnie powieść raczej udana.

Zaskakujący czeski debiut, napisany w duchu Harukiego Murakiemiego. Powieść została napisana lekkim i bezpretensjonalnym stylem. Losy głównej bohaterki Jany – śledzimy zarówno aktualnie kiedy to natrafia na ślad tajemniczego japońskiego pisarza – którego dzieła intrygują ją na tyle, że postanawia poświęcić swój czas na zgłębianie życiorysu zapomnianego twórcy. Jak również towarzyszymy Janie w jej pierwszej wyprawie do Japonii, gdzie nieoczekiwanie jej podróż staje się początkiem zwariowanej -onirycznej wyprawy w głąb siebie. Na kartach tej niewielkiej objętościowo powieści zmieściło się aż nadto wątków – które kręciły się wokół naszej główniej bohaterki – jej fascynacji językiem i kulturą japońską. Fragmenty stanowiące – przekład odnalezionych dzieł tajemniczego autora – którego twórczość zafascynowała Janę – były naprawdę dobre, faktycznie napisane w duchu dzieł azjatyckich pisarzy. Czuć było trochę – po kreacji głównych bohaterów – że to powieść debiutantki ale na tyle oryginalna i ciekawa, że chętnie sięgnę po kolejne powieści tej autorki jeśli tylko się ukażą.

Zaskakujący czeski debiut, napisany w duchu Harukiego Murakiemiego. Powieść została napisana lekkim i bezpretensjonalnym stylem. Losy głównej bohaterki Jany – śledzimy zarówno aktualnie kiedy to natrafia na ślad tajemniczego japońskiego pisarza – którego dzieła intrygują ją na tyle, że postanawia poświęcić swój czas na zgłębianie życiorysu zapomnianego twórcy. Jak również...