Wiosna to pora roku, która sprzyja rodzącym się uczuciom oraz podtytuł pierwszej części cyklu „Dziewczyny jego życia” Henryka Cypriana Konkola. Jej bohaterem jest Kuba i kobiety, które kochał. Czy wspominana wiosna ma sugerować świeżość tych miłostek. Nie wiem, ale lubię tak myśleć.

„Dziewczyny jego życia. Wiosna” to powieść – jeden główny bohater, temat przewodni, chronologia itp.- ale ja czytałam tę książkę jak zbiór opowiadań. Każdy rozdział wprowadzał kolejne kobiety, dylemat, nowe odsłony miłości. I nie boję się tego słowa używać przy pisaniu o tej publikacji. Może i Kuba staje się Don Juanem, ale o wszystkich swoich partnerkach opowiada z należytą im uwagą. Czy to skromna dziewczyna obawiająca się swojego pierwszego razy, czy chcąca się zabawić mężatka, czytelnik ma poczucie, że one wszystkie są wyjątkowe.

Odniosłam również wrażenie, że Henryk Cyprian Konkol jest niezłym obserwatorem. Czymkolwiek się inspirował pisząc tę powieść wyciągnął z tego to co istotne. Kuba i jego relacje z kobietami odzwierciedlają różne oblicza relacji międzyludzkich – strach przed samotnością, pragnienie stabilizacji i miłości, zdrada i nienawiść, ale też – żeby nie było tak ponuro – radość z obcowania z drugim człowiekiem.

Spodobało mi się też to co naokoło romansów głównego bohatera. Autor nie tylko stworzył wachlarz postaci, ale zadbał, aby umieścić je w czasie i przestrzeni. Bogate opisy, kontekst społeczny, gwarowe powiedzonka – to wszystko tworzy klimat i cudownie dopełnia treść.

Długo zastanawiał się, czy chcę przeczytać tę książkę, ponieważ po opisie wydawcy skojarzyła mi się z filmem Marka Koterskiego pt. „Porno”, za którym nie przepadam – niezbyt przystojny aktor grający główną rolę i cycki przysłaniające treść. W powieści Henryka Cypriana Konkola aspekt erotyczny jest ważny, ale obok niego są relacje, otoczenie itd. Może czasami jest to obraz z gołą babą, ale detale są możliwie dopracowane.

Wiosna to pora roku, która sprzyja rodzącym się uczuciom oraz podtytuł pierwszej części cyklu „Dziewczyny jego życia” Henryka Cypriana Konkola. Jej bohaterem jest Kuba i kobiety, które kochał. Czy wspominana wiosna ma sugerować świeżość tych miłostek. Nie wiem, ale lubię tak myśleć.

„Dziewczyny jego życia. Wiosna” to powieść – jeden główny bohater, temat przewodni,...

www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Dziękuję Wydawnictwu NowoCzesne za egzemplarz recenzencki.

W dzisiejszej recenzji chcę Wam przedstawić Kubę i jego dziewczyny. Główny bohater poprzez trudy życia codziennego dostrzega, że egzystencja nie zawsze jest sprawiedliwa, przeważnie nie jest tak kolorowo, jak chciałoby się, aby było. Żywot, choć zwykle długi, nie zawsze idzie w parze ze spełnianiem marzeń, mimo wszystko warto próbować je, chociaż po części realizować.

„Dziewczyny jego życia. Wiosna” (2020, Wydawnictwo NowoCzesne) autorstwa Pana Henryka Cypriana Konkola, to powieść dla dorosłych, ale także zbeletryzowana biografia bohatera – Kuby. Jest on mężczyzną, który pragnie brać od życia wszystko, co ono ma do zaoferowania: to, co dobre i to, co złe. Prowadzi swój żywot według przykazań boskich, jednocześnie jest wysoce narażony na przyziemne słabości, czy różnego rodzaju pokusy egzystencjalne… Książkę dedykuję każdej osobie dorosłej, bez względu na płeć. Polecam czytać z przymrużeniem oka.

Henryk Cyprian Konkol jest pisarzem pochodzącym z Wejherowa. Tworzy: opowiadania zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci i młodzieży, baśnie kaszubskie, literaturę faktu, powieści o zabarwieniu obyczajowym, a także książki osadzone w czasach historycznych, autobiografie, pastorałki oraz dramaty. Zdobywca ponad czterdziestu nagród oraz licznych wyróżnień. Na swoim koncie ma łącznie ponad sto trzydzieści utworów.

Czy całokształt jest naprawdę taki sam, jak go widzimy?

Jak bardzo zmieniło się życie Kuby na przestrzeni lat? Czy było one od początku do końca zgodne z jego wspomnieniami? Jak duża część z jego życia została wypaczona poprzez wszędobylskie emocje? Co odczuwa bohater na myśli o tym, co już było? Czy rzeczywistość jest realna, a może to tylko fikcja?

Kuba kochał swoje dziewczyny… na zabój, intensywnie, szaleńczo, naiwnie, platonicznie, wszerz, wzdłuż, na każdy inny możliwy sposób... Kochał czasem głową właściwą, a czasami ‘główką dolną’. Kobiety pojawiały się i znikały w jego życiu, robiły spustoszenie innym razem trwały jakiś czas przy nim. To wokół płci pięknej kręciła się cała jego egzystencja. To one go prowokowały, napędzały do działania, wypełniały jego samotny, nudny, przewidywalny żywot.

Motywem przewodnim powieści dla dorosłych Pana Henryka Cypriana Konkola, pod tytułem „Dziewczyny jego życia. Wiosna” jest miłość. Uczucie, które powinno płynąć z serca, a nie zawsze z tego narządu płynie, czasami objawia się ono poprzez tylko i wyłącznie narządy płciowe. Książka ukazuje postać mężczyzny, który chce kochać (nie zawsze właściwym organem) i być kochanym. Jest to pogmatwana historia ku pogoni za szczęściem.

Byłam bardzo pozytywnie nakręcona na lekturę, jednak na marne. Historia była dla mnie zdecydowanie za ciężka, niezrozumiała. Natomiast prezentowany styl pisania dodatkowo nie pomagał w zrozumieniu czytanego tekstu, użyta została archaiczna forma, do której nie jestem przyzwyczajona i którą ciężko mi się przyswajało. Przeżywanie przygód z głównym bohaterem – Kubą okazało się bardzo trudne do tego stopnia, że musiałam co niektóre akapity czytać po kilka razy.

„Dziewczyny jego życia. Wiosna” nużyły mnie, mimo usilnych prób nie mogłam się wkręcić w prezentowany świat. Czytając książkę czułam zagubienie, niezadowolenie, czy też irytację na zastosowany styl pisania. Twórczość Pana Henryka niesie za sobą przesłanie istotne szczególnie dla Panów, mówi ono, że nie zawsze warto myśleć tylko i wyłącznie dolną częścią ciała. Narracja została poprowadzona w trzeciej osobie, to też czytelnik uczestniczy w wydarzeniach jako obserwator.

Książka niestety nie trzyma w napięciu, ciągnie się w nieskończoność. Postacie są bardzo realistyczne, śmiało można użyć stwierdzenia, że są z krwi i kości. Recenzowana powieść nie przypadła mi do gustu, wręcz czuję ogromny zawód i smutek. Szkoda, bo myślałam, że będę się dobrze bawić, a tutaj nici z tego planu. Coś poszło nie tak. Nie polecam.

www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Dziękuję Wydawnictwu NowoCzesne za egzemplarz recenzencki.

W dzisiejszej recenzji chcę Wam przedstawić Kubę i jego dziewczyny. Główny bohater poprzez trudy życia codziennego dostrzega, że egzystencja nie zawsze jest sprawiedliwa, przeważnie nie jest tak kolorowo, jak chciałoby się, aby...

„Istnieje wiele rodzajów miłości i każda z nich ma swój termin ważności…”

Poznajemy Kubę, jego życie jest bardzo nieprzewidywalne i intensywne. Nie potrafi i nie chce żyć bez kobiet. To one same bez względu na wiek, wygląd, status społeczny, pochodzenie panny, mężatki, rozwódki ciągną do niego z ogromną siłą. On właściwie nawet nie musi się starać. Co takiego w sobie ma? Nie wie, co to odrzucenie, ale też każdej kobiecie poświęca należytą uwagę. Jakub nie jest złym człowiekiem, z pasją oddaje się cielesnym przyjemnościom i ciągle szuka miłości swojego życia. Mgła – to od niej wszystko się zaczęło. Z nią chciał przeżyć swój pierwszy raz, ale dopiero po ślubie i to ona bardzo go zawiodła. Później była Kruszynka, niepozorna, miła dziewczyna – do niej wracał przez całe życie. A potem, potem już poszło z górki…

Autor jest bardzo dobrym obserwatorem, z łatwością potrafi ukazać przeróżne oblicza miłości. Ta pierwsza niewinna i kolejne podszyte zupełnie innymi oczekiwaniami. Dążenie do legalizacji związku, uległość, chęć dominacji, zazdrość… Kuba z łatwością się zakochuje, a jeszcze szybciej odkochuje, a kolejny obiekt westchnień już czeka gotowy. Powieść o samotności w gąszczu ludzi, o szukaniu prawdziwej, tej jedynej miłości, swojej drugiej połówki. Czego tak naprawdę szukamy w naszym życiu, do czego zmierzamy?

http://tatiaszaaleksiej.pl/dziewczyny-jego-zycia-wiosna/

„Istnieje wiele rodzajów miłości i każda z nich ma swój termin ważności…”

Poznajemy Kubę, jego życie jest bardzo nieprzewidywalne i intensywne. Nie potrafi i nie chce żyć bez kobiet. To one same bez względu na wiek, wygląd, status społeczny, pochodzenie panny, mężatki, rozwódki ciągną do niego z ogromną siłą. On właściwie nawet nie musi się starać. Co takiego w sobie...

Muszę przyznać, że nie słyszałam wcześniej o twórczości Pana Henryka Cypriana Konkola, dlatego też chętnie sięgnęłam po tę powieść. Przekonał mnie do niej również intrygujący tytuł, nietuzinkowa okładka i opis wskazujący na literaturę tylko dla dorosłych. Takie połączenie zwykle bywa ciekawym i niezapomnianym doświadczeniem, lecz czy było tak również i tym razem?

Głównym bohaterem powieści jest Kuba, który od samego początku otoczony jest pięknymi kobietami. Czytelnik ma wrażenie, że lgną one do niego, niczym ćmy do światła. Są młodsze, starsze, wolne lub zajęte. Dla Kuby nie ma to żadnego znaczenia i nie sprawia mu najmniejszej trudności nawiązywanie co raz to nowszych kontaktów. Czytając odnosimy jednak wrażenie, że bohater równie szybko potrafi się zauroczyć, co stracić obiekt swoich westchnień.

Choć z jednej strony mogłoby się wydawać, że bohater jedynie perfidnie skacze z kwiatka na kwiatek, zmieniając kobiety jak rękawiczki, to mi wydaje się, że przesłanie autora jest zupełnie inne. Życie Kuby to nieustający proces poszukiwania miłości, skrawka czegoś swojego, przy czym można by było zostać na dłużej. To rozdarcie pomiędzy tym co kuszące, a tym do czego naprawdę dążymy.

Choć w życiu Kuby wiele się dzieje, a uniesienia miłosne wykreowane są w sposób dobry, ciekawy i urozmaicony, to jednak bywały momenty, w których miałam ochotę odłożyć książkę w kąt i nieco od niej odpocząć. Właściwie trudno mi to wyjaśnić. Z książką Pana Henryka Cyprian Konkola jest najwyraźniej dokładnie tak jak z relacją damsko–męską – zaiskrzy albo nie :).

Odpowiadając zatem na postawione przeze mnie na początku pytanie – cóż… doświadczenia z tą pozycją na pewno nigdy nie zapomnę :),jednak historia sama w sobie nie wciągnęła mnie jakoś specjalnie.

Muszę przyznać, że nie słyszałam wcześniej o twórczości Pana Henryka Cypriana Konkola, dlatego też chętnie sięgnęłam po tę powieść. Przekonał mnie do niej również intrygujący tytuł, nietuzinkowa okładka i opis wskazujący na literaturę tylko dla dorosłych. Takie połączenie zwykle bywa ciekawym i niezapomnianym doświadczeniem, lecz czy było tak również i tym razem?

Głównym...

Spotkanie z literaturą Henryka Cypriana Konkola to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Nigdy nie słyszałam o autorze, chociaż napisał ponad 130 utworów. Urodził się w Wejherowie i pisze o Kaszubach – bajki i baśnie, utwory historyczne, literaturę faktu i powieści obyczajowe. Jego twórczość, nagrodzoną licznymi wyróżnieniami, można dojrzeć w wielu antologiach i almanachach. Zaintrygowana opisem wydawcy i ciekawą okładką sięgnęłam po książkę „Dziewczyny jego życia. Wiosna”, która jest pierwszą częścią cyklu o Kubie i jego kobietach.
Książka została zaliczona do kategorii tylko dla dorosłych, a w niektórych księgarniach internetowych dostępna jest w dziale erotycznym. Nic dziwnego, bo główny bohater, Jakub, ma bardzo bogate życie miłosne, a kobiety lgną do niego z niesamowitą siłą. Właściwie nie doznaje porażek, każdą kobietę, na którą zwraca uwagę, zdobywa, niezależnie do jej wieku, pozycji społecznej i stanu cywilnego. Wbrew pozorom jednak Kuba nie jest typem bawidamka, któremu zależy tylko na dobrej zabawie – mężczyzna szuka prawdziwej miłości. Pierwsza była Mgła, której Kuba okazywał wiele miłości i szacunku, a zależało mu na tym, aby nie splamić uczucia zabawami cielesnymi. Miłość platoniczna w tym wypadku nie przeszła próby czasu.
Kolejna była Kruszynka – drobna, krucha dziewczyna, w której zakochał się od pierwszego wejrzenia i która sama, mimo że nieśmiała i pozbawiona jakiejkolwiek przebojowości, dążyła do bliższego spotkania z Kubą. I kolejne – piękna, posągowa i obrzydliwie bogata Lonia, która, jako żona marynarza, wiodła raczej samotnicze życie i z radością imponowała Kubie swoją zamożnością. Potem mnóstwo innych – Ciapek, Halinka, aż w końcu pojawiła się Dwojaczek z jasno określonym celem – chciała ślubu. I dopięła swego, choć lata wspólnego życia nie należały do najszczęśliwszych i najwierniejszych, po obu stronach zresztą. Młode opiekunki ich dzieci również stają się obiektami zainteresowania Kuby, czy też bardziej Kuba był obiektem ich zainteresowań, aż w końcu siostra Dwojaczka również wtrąca swoje trzy grosze w ich relację.
Jeżeli chodzi o warstwę językową, to autor świetnie tutaj daje sobie radę. Książka jest napisana bogatym, interesującym językiem, choć nie uniknął rzucających się w oczy błędów w postaci powtarzania niektórych utartych fraz, choćby o „czarnych firankach rzęs”, spod których spoglądają jego bohaterki. Autor pięknie udźwignął sceny erotyczne, które w jego wydaniu są naprawdę zmysłowe, świeże, pozbawione żenady, wulgarności czy infantylności. Okazuje się, że można pisać o seksie w sposób urozmaicony, piękny, żywy, plastyczny.
Warstwa psychologiczna bohaterów z kolei dostarcza zróżnicowanego obrazu kobiecych dusz, dążeń, pragnień. Dziewczyny ukrywają się w cieniu, ich emocje i pobudki, którymi się kierują, nie do końca są dla nas jasne. Sam bohater jednak potrafi z wielką łatwością i trafnością czytać w kobietach jak w książkach, bo za każdym ich zachowaniem kryje się niespełnione pragnienie.
Zabrakło mi w tej książce puenty, jakiegoś podsumowania, informacji, do czego to wszystko zmierza. Mogłam zobaczyć i poczuć różne oblicza miłości – tą pozbawioną erotyki, tą od pierwszego wejrzenia, tą będącą reakcją na samotność, tą dążącą do legalizacji, tą będącą kaprysem, nawet tą podszytą jakąś mściwością i każda w ostateczności wydaje się nieprawdziwa. I nic z tego nie wynika. Skoro to seria, spodziewam się jakiegoś podsumowania w kolejnych tomach. Tymczasem pozostaje cieszyć się kawałkiem dość dobrej literatury napisanej przez autora doświadczonego i niepozbawionego zmysłu obserwacji.

Spotkanie z literaturą Henryka Cypriana Konkola to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Nigdy nie słyszałam o autorze, chociaż napisał ponad 130 utworów. Urodził się w Wejherowie i pisze o Kaszubach – bajki i baśnie, utwory historyczne, literaturę faktu i powieści obyczajowe. Jego twórczość, nagrodzoną licznymi wyróżnieniami, można dojrzeć w wielu antologiach i...

"Nikt nie zdoĺa uniknąć swego przeznaczenia"

Przedstawiam wam Kubę, glownego bohatera, kobieciarza na całej linii, skaczącego z jednej zdobyczy na drugą, szukając tej jednej.
Czy znajdzie ?
Nie wierzy w zabobony ani wróżby. Lecz stara cygaka przepowiedziala mu przyszłość, która spełniła się co do joty.

Jest to pierwsza część tej serii"WIOSNA" i już czekam na kolejną część bo jestem ciekawa losów Kuby. Może podczas szukania swojego szczęścia, znajdzie je i zaprosi do "Słodkiej dziurki" na kawę i ciacho ? Kto wie ?

Mimo troszkę ciężkiego odbioru mi się podobała. Z pewnością nie brakuje w niej poczucia humoru co potrafi pozbawić do łez.

"Nikt nie zdoĺa uniknąć swego przeznaczenia"

Przedstawiam wam Kubę, glownego bohatera, kobieciarza na całej linii, skaczącego z jednej zdobyczy na drugą, szukając tej jednej.
Czy znajdzie ?
Nie wierzy w zabobony ani wróżby. Lecz stara cygaka przepowiedziala mu przyszłość, która spełniła się co do joty.

Jest to pierwsza część tej serii"WIOSNA" i już czekam na kolejną...