Bardzo inspirujące. Stosy wstydu rosną i rosną.

Bardzo inspirujące. Stosy wstydu rosną i rosną.

Majóweczkę zaczęłam nie w czwartek wieczorem, ponieważ byłam tak wymęczona po intensywnym tygodniu w pracy, że padłam, co zdarza mi się niezmiernie rzadko. Co dziwne, lubię to. Nie wiem czemu ja to wszystko tutaj piszę, ale wychodzi, że również lubię to. Także tak. Kończąc zdanie rozpoczynające, zaczęłam relaks dzisiaj, od piąteczku. Rano wysprzątałam mieszkanie, zrobiłam pranie, przeczytałam tenże jakże lepszy od poprzedniego numer Książek i jeszcze na jego podstawie zrobiłam najbliższe plany czytelnicze. Dziękuję za uwagę, tyle o mnie (nie mam megalomani, nie mam megalomani,...),teraz przechodzę do recenzji.

Odgrażałam się, że już nie czytam, już nie, a fu, za trudny język, za zły papier (ten z serii "bo tory były złe"),brudzi farba rączki, ale prawda jest taka, że będę kupować ten magazyn do końca mojego życia i życia magazynu. Bo wydaje ukochana Agora, bo jest o książkach.
Nie było w tym numerze niczego dramatycznie złego, było albo dobrze, albo umiarkowanie. Mam zastrzeżenia, w zasadzie wciąż te same, ale skala zjawiska mniejsza niż ostatnio. Mianowicie ich recenzje książek, są dla mnie napisane tak abstrakcyjnie (nie wszystkie oczywiście),że nie dość, że nie wiem co czytam, to jeszcze czuję się ćwierćinteligentem. I jeszcze musiałam w Google sprawdzić, czy to się pisze razem. Dodatkowo w tym numerze mamy 25 lektur, które "leczą strach", nie przejmowałabym się zbytnio tą labelką, to po prostu lista książek, które dla polecających coś znaczą. Nie do końca odpowiada mi wybór taki, a nie inny, bo mamy dosyć mocną klasykę plus kilka mniej znanych i bardziej współczesnych pozycji, nie podoba mi się ta subiektywność wyboru, ale to rzecz jasna, mój problem. Skorzystałam z poleceń i sporo z nich planuję przeczytać, zostałam bardzo zainteresowana. Niemniej, jak zwykle, opisy niektórych są nader filozoficzne, te rozważania (moim skromnym zdaniem) nadawałyby się bardziej do magazynu właśnie z tego nurtu, filozofia, literaturoznawstwo może, a nie dla przeciętnego czytacza. No ale niech będzie, może jak się naczytam, to przestanę być przeciętna.

Kilka, a nawet sporo fajnych rzeczy się zadziało w tym numerze. Też odnosicie wrażenie, że "zadziało" to paskudne słowo, jakieś takie kolokwialne i nie na miejscu? Muszę rozważyć jego użytkowanie. Miły akcent w stronę technologii, wolałabym znacznie dłuższy artykuł o Tedzie Chiangu, programiście, który pisze książki, ale zadowolę się tym, co jest. Z listy 25 książek wiele przygotowałam już do czytania, ale poza tym umarłam ze śmiechu czytając o "Inwazji jaszczurów" Capka.
Dodatkowy plusik za to, że wkładka dla dzieci nie jest już osobno i nie wypada, a została umieszczona po prostu w środku wydania. Dla mnie rzecz zbyteczna, ale rozumiem, sama jak byłam mała (całkiem malutka) to rodzice dawali mi z Wyborczej dodatek dla dzieci. Czekałam na niego jak głupia, pewnie to dzięki niemu stałam się czytelniczką Wyborczej, co napawa mnie dumą, bo mówisz to w towarzystwie i już wiesz, kto patrzy na ciebie spod byka, a kto będzie twoim kolegą. Wywiady im się wszystkie bardzo mocno udały w tym wydaniu: ciekawy Rushdie, sympatyczny i zaskakujący Greer, króciutka pogawędka z Bator (wszystkie trzy zachęciły mnie do przeczytania książek autorów),jest też wywiad ze Scuratim, ale tematyka około-Mussolinowa nie jest mi na tyle znana, żebym mogła stwierdzić, czy mi się podoba, na pewno rzuciło świeże spojrzenie na sprawę i dowiedziałam się czegoś. Felieton wyjątkowo udany, brawo Pani Suchecka i Pani Szostak, oby tak dalej!

Trochę gorzej im wyszedł artykuł o seksie, ale to dlatego, że ja jestem seksoholiczką i sama napisałabym go lepiej. Serio, właśnie napisałam to na głos. Kurczę. Przypadkiem, daję słowo.
Jestem już znużona czytaniem o zwierzętach, pewnie dlatego w ogóle nie zachwycił mnie artykuł o przyjaźni wśród nich. Nie to, że coś do nich mam, kocham absolutnie wszystkie i mogłabym mieć taki zawód "głaskacz i zabawiacz zwierzątek", ale po prostu nie chce mi się o nich czytać.
Wisienka na torcie, czyli wspaniała krzyżówka literacka. Jak czegoś nie wiem, to nie szukam w Google, najpierw pytam rodziców. Dumnam, bo z reguły wiedzą.

Książki, w dobrą stronę idziecie. W ogóle dziękuję, że jesteście.

Majóweczkę zaczęłam nie w czwartek wieczorem, ponieważ byłam tak wymęczona po intensywnym tygodniu w pracy, że padłam, co zdarza mi się niezmiernie rzadko. Co dziwne, lubię to. Nie wiem czemu ja to wszystko tutaj piszę, ale wychodzi, że również lubię to. Także tak. Kończąc zdanie rozpoczynające, zaczęłam relaks dzisiaj, od piąteczku. Rano wysprzątałam mieszkanie, zrobiłam...