Wychowanie dziecka to jedno z największych wyzwań, przed jakimi stajemy w życiu. To zadanie na całe życie, które realizujemy od momentu powołania naszych potomków na świat, aż do naszej śmierci. Metody wychowawcze zmieniają się znacznie na przestrzeni czasu, zwłaszcza że coraz więcej wiemy o psychice człowieka, a przez to mamy świadomość, że w zasadzie każde nasze działanie wobec dzieci ma funkcję wychowawczą. Cieszę się, że dostrzegli to również autorzy książki „Wychowuj z głową, czyli zdroworozsądkowe rodzicielstwo”, czyli Ray Burke, Ron Herron i Bridget A. Barnes. Ich poradnik opiera się na wieloletnim doświadczeniu w pracy w ośrodku opiekuńczym dla dzieci, a swoją metodę stosują od 1989 roku, co niestety czyni ją bardzo nieaktualną, niezgodną z obecną wiedzą na temat tego, jak rozwijają się dzieci i jak należy z nimi rozmawiać, aby osiągnąć najlepsze rezultaty.
Dużym plusem poradnika jest jego forma. Został napisany przystępnym językiem, przedstawia wiele praktycznych przykładów, sytuacji z życia rodzinnego, podpowiada konkretne rozwiązania. Na końcu każdego rozdziału znajdziemy podsumowanie, zagadnienia do przemyślenia, plan działania oraz odpowiedzi na konkretne pytania rodziców. Wszystko to sprawia, że książka jest przejrzysta i czytelna, taka przyjazna dla każdego, kto chce przyswoić sobie przekazywaną w niej wiedzę.
W poradniku jest wiele stwierdzeń, z którymi nie sposób się nawet dzisiaj nie zgodzić. Trzeba rozmawiać z dziećmi i młodzieżą w sposób konkretny i jasno określać swoje wymagania. Trzeba być dla nich przykładem w każdej sytuacji, także wtedy, gdy zachowanie naszych latorośli wyprowadza nas z równowagi – musimy umieć zachować spokój, opanować gniew, choćby to wydawało się niemożliwe. Autorzy podrzucają wiele porad na ten temat. Trzeba też nauczyć nasze dzieci, jak samodzielnie podejmować decyzje, przedstawia cały proces krok po kroku. Zaleca wprowadzenie zwyczaju spotkań rodzinnych, na których można omówić wszelkie problemy pojawiające się u domowników, skoordynować zadania wszystkich członków.
Wszystkie te plusy publikacji giną jednak przytłoczone głównym założeniem metody, polegającej na tym, że dzieci należy karać za złe zachowanie, a nagradzać za dobre. Generalnie wydaje się to dosyć rozsądnym podejściem, dopóki nie zagłębimy się w szczegóły. Przeczytałam książkę bardzo uważnie i doszłam do wniosku, że gdyby moi rodzice traktowali mnie zgodnie z jej zasadami, z pewnością nie miałabym z nimi dzisiaj dobrego kontaktu. Autorzy, zgodnie z teorią behawioralną uważają, że nagradzane zachowania będą powtarzane, a karanych dzieci będą unikać. Proponują więc model wychowania, w którym dziecko na każdą przyjemność musi sobie zasłużyć. Najpierw obowiązki, potem przyjemności. Niewykonane obowiązki to odebranie przyjemności. Wśród tych przywilejów autorzy wymieniają na przykład przeczytanie bajki na dobranoc lub 15 minut gry w koszykówkę z tatą. Tak naprawdę jestem oburzona tym, że ktoś uważa, że na takie rzeczy należy sobie zasłużyć. Nijak się to ma do najważniejszego założenia, że nasi podopieczni powinni czuć się otoczeni miłością.
Wśród kar, nazywanych tu negatywnymi konsekwencjami złego zachowania, autorzy wymieniają różne dodatkowe obowiązku domowe, jak na przykład konieczność posprzątania po kolacji. I tutaj też nie posiadałam się ze zdumienia, że dbanie o porządek we wspólnym domu, dzielenie się obowiązkami, można sprowadzać do narzędzia manipulacji. Tym właśnie wydaje mi się całe to zdroworozsądkowe wychowanie – wielką manipulacją, która ma skłonić nasze dzieci do uległości, bez liczenia się z ich zdaniem, potrzebami, bez uznania ich podmiotowości.
Być może nastolatki dają bardziej w kość, niż mi się obecnie wydaje i kiedyś uznam, że metody przedstawione w tej książce do idealne rozwiązanie dla problemów generowanych przez pyskate, przemądrzałe, nie dające się okiełznać burze hormonów. Póki co uważam je za nietrafne, niezgodne ze współczesną wiedzą o psychologii dziecięcej. Mając zatem na uwadze moje niedługie doświadczenie jako rodzica, czuję się zobowiązana do stwierdzenia, że każdy sam powinien sobie wyrobić zdanie na temat tej publikacji.

Wychowanie dziecka to jedno z największych wyzwań, przed jakimi stajemy w życiu. To zadanie na całe życie, które realizujemy od momentu powołania naszych potomków na świat, aż do naszej śmierci. Metody wychowawcze zmieniają się znacznie na przestrzeni czasu, zwłaszcza że coraz więcej wiemy o psychice człowieka, a przez to mamy świadomość, że w zasadzie każde nasze działanie...

Wychowywanie dzieci to naprawdę wyzwanie. Dzięki tej książce na pewne aspekty spojrzałem inaczej, co przyniosło wymierne efekty.

Wychowywanie dzieci to naprawdę wyzwanie. Dzięki tej książce na pewne aspekty spojrzałem inaczej, co przyniosło wymierne efekty.

Godny polecenia poradnik dla rodziców, napisany w przystępny sposób, ciekawy i rozwiewający wiele problemów wychowawczych. Polecam

Godny polecenia poradnik dla rodziców, napisany w przystępny sposób, ciekawy i rozwiewający wiele problemów wychowawczych. Polecam