Mam bardzo duże problemy z jej oceną - a tak naprawdę z oceną własnych odczuć po jej przeczytaniu.
Z jednej strony - łatwy język, czyta się naprawdę szybko, historia jest ciekawa.
Z drugiej głowni bohaterowie - którzy zostali przedstawieni w sposób nijaki. A momentami wręcz groteskowy. Za to postacie 2-planowe naprawdę ciekawe.
Ona - zmuszona do zostania .. właściwie kim? Można powiedzieć, ze dziwką (bo spłacała dług, więc niby "dostawała" kasę za seks - i to dość brutalny). A zaraz potem zaczyna się to jej podobać i jeszcze zakochuje się w oprawcy.
On - brutalny, bezwzględny, bez uczuć, wykorzystuje kobiety i traktuje je jak zabawki - ok, one niby się na to zgadzają, ale..
No i na sam koniec - a raczej od początku nagle mu się odwidzi to całe jego dotychczasowe życie - jak machnięcie czarodziejską różdżką..

Krótko mówiąc - odmóżdżacz, nie żałuję za bardzo czasu, zainteresował mnie na tyle, ze sięgam po 2 część.

Mam bardzo duże problemy z jej oceną - a tak naprawdę z oceną własnych odczuć po jej przeczytaniu.
Z jednej strony - łatwy język, czyta się naprawdę szybko, historia jest ciekawa.
Z drugiej głowni bohaterowie - którzy zostali przedstawieni w sposób nijaki. A momentami wręcz groteskowy. Za to postacie 2-planowe naprawdę ciekawe.
Ona - zmuszona do zostania .. właściwie kim?...

– Wstrzymaj się jeszcze z tym odkochiwaniem.
Otwiera oczy z zaskoczenia.
– Nic ci nie obiecuję. Po prostu muszę coś
sprawdzić – cedzę przez zęby.
– Co takiego? – pyta zdezorientowana.
– Czy potrafię kochać – mówię tym razem
spokojnie.

– Wstrzymaj się jeszcze z tym odkochiwaniem.
Otwiera oczy z zaskoczenia.
– Nic ci nie obiecuję. Po prostu muszę coś
sprawdzić – cedzę przez zęby.
– Co takiego? – pyta zdezorientowana.
– Czy potrafię kochać – mówię tym razem
spokojnie.

Nie wiem kto tu kogo wymęczył - ja tą książkę czy ona mnie. Czytałam do końca tylko dlatego, że sama fabuła była całkiem ciekawa chociaż napisana bardzo po macoszemu. Postaci płytkie i nijakie. Średnio raz na 2 strony musi być podkreślone, że Liam jest potworem, że on nie ma serca, on tylko ma prawo rządzić, każdy się boi i srututu. I tyle samo razy musi być podkreślone, że Jessica nie wie jak mogła się zakochać, przecież go nienawidzi, ale jest jednak zazdrosna. I oczywiście na jednej stronie doświadczamy dwóch różnych twarzy bohatera: na początku strony jest "no może mógłbym spróbować, może na chwile dopuszczę swoje człowieczeństwo (WTF?!) do głosu" po czym jest dialog na końcu strony i on nagle mówi, że nie! Nic z tego nie będzie, on jest sukinsynem po czym jak inny facet na nią spojrzy to wyciąga broń i "ona jest moja!" I to jest cała książka na dobrą sprawę - serio. Sceny erotyczne w ogóle nie pobudzają wyobraźni czytelnika. W ogóle się nie dało związać z tymi bohaterami. Nie wiadomo o nich nic. I tak, ktoś tu może powiedzieć " ale jest drugi tam, tam jest wyjaśnione" - jasne, ale ja oceniam tą książkę, a w niej nie ma nawet żadnego zarysu, który mógłby mnie zachęcić do sięgnięcia po drugi tom, żeby się dowiedzieć czemu Liam jest jaki jest.
No nic, naprodukowałam się. Nie polecam. Zmarnowałam czas na tę pozycję. Idę dalej szukać książki o takiej tematyce, która mi się spodoba i faktycznie pozwoli mi się "odmóżdżyć" po kryminałach, thrillerach psychologicznych itp.

Nie wiem kto tu kogo wymęczył - ja tą książkę czy ona mnie. Czytałam do końca tylko dlatego, że sama fabuła była całkiem ciekawa chociaż napisana bardzo po macoszemu. Postaci płytkie i nijakie. Średnio raz na 2 strony musi być podkreślone, że Liam jest potworem, że on nie ma serca, on tylko ma prawo rządzić, każdy się boi i srututu. I tyle samo razy musi być podkreślone, że...

• NIE MÓJ DŁUG • KINGA LITKOWIEC

" PODPISUJĄC PAKT Z DIABŁEM, MUSISZ PRZYGOTOWAĆ SIĘ NA WSZYSTKO "

Czy są tu fani powieści z gatunku DARK ROMANCE?

Jeśli tak to mam dla Was prawdziwego smaczka, jeśli nie - to zwyczajnie przewińcie dalej😉

"Nie mój dług" jest pierwszym przeczytanym przeze mnie romansem poprowadzonym tak mrocznie i dosadnie. Nie ma tu miejsca na cenzurę i słodkie dialogi, więc jeśli marzy Wam się słodko pierdząca historyjka musicie wybrać coś innego... głodni mocnych wrażeń prędzej się tutaj odnajdą😈

Główny bohater Liam O'Donel to wysoko postawiony mafiozo, którego cechuje absolutna bezwzględność.
Klasyka. On miliarder z sercem, które pokrywa gruba warstwa lodu nie do przebicia i ona... delikatna, niewinna, dobra. Ich ścieżki się krzyżują po śmierci ojca dziewczyny. Okazuje się, że miał poważne długi, które ona musi spłacić...

Nie spodziewałam się tak grubego wstępu.
Autorka nie patyczkuje się i od razu wpuszcza czytelnika w mroczne zakamarki rezydencji Liama. Przeplata rozdziały napisane z perspektywy jego i jej, dzięki czemu bohaterowie dają się bliżej poznać. Nie zawsze to czego byłam świadkiem wzbudzało pozytywne doznania. Niektóre sceny były brudne i obleśne, choć zdecydowana większość przyprawiała o szybsze bicie serca i przyjemny dreszcz.

Przemoc, dominacja, posłuszenstwo, bezwzględność... i gdzieś w tle rodzące się uczucie, które zważywszy na okoliczności nie powinno nigdy się narodzić. Dziewczyna była praktycznie zmuszana do bliskości, ale dosyć szybko okazało się, że sztokholski syndrom ma niezwykłą moc😉

Przebieg fabuły w niczym Was nie zaskoczy, wiadomo dokąd to wszystko zmierza i z dużą dozą prawdopodobieństwa będziecie potrafili przewidzieć również zakończenie, lecz jest to przecież cecha praktycznie każdego romantycznego filmu, a mimo to od czasu do czasu ochoczo je oglądamy, c'nie?

NIE MÓJ DŁUG przeczytałam ciurkiem przy pierwszym podejściu. Przyznaję się bez bicia, że naprawdę nie potrafiłam się oderwać! Zasługą tego jest zapewne klimat jaki autorka stworzyła. Totalnie wulgarny, odjechany, zboczony i mroczny🤭

Podsumowując: mega dużo ostrych scen łóżkowych i sporo mniej fabuły, ale całość fajnie się broni. Nie jest to ambitna literatura, lecz w celach rozrywkowych warta przeczytania.

• NIE MÓJ DŁUG • KINGA LITKOWIEC

" PODPISUJĄC PAKT Z DIABŁEM, MUSISZ PRZYGOTOWAĆ SIĘ NA WSZYSTKO "

Czy są tu fani powieści z gatunku DARK ROMANCE?

Jeśli tak to mam dla Was prawdziwego smaczka, jeśli nie - to zwyczajnie przewińcie dalej😉

"Nie mój dług" jest pierwszym przeczytanym przeze mnie romansem poprowadzonym tak mrocznie i dosadnie. Nie ma tu miejsca na cenzurę i...

No niestety nie, nie i jeszcze raz nie! Od samego początku nic mi w tej książce nie pasowało. Nie moja bajka i już.

No niestety nie, nie i jeszcze raz nie! Od samego początku nic mi w tej książce nie pasowało. Nie moja bajka i już.

Nie zachwyciła od pierwszego wejrzenia, momentami zbyt toksyczna, ale nie żałuje że przeczytałam. Sięgam po kolejną część.

Nie zachwyciła od pierwszego wejrzenia, momentami zbyt toksyczna, ale nie żałuje że przeczytałam. Sięgam po kolejną część.

Nie porwała mnie, chociaż nieźle się zapowiadała. Nudziła mnie i na pewno nie sięgnę po kolejną część.

Nie porwała mnie, chociaż nieźle się zapowiadała. Nudziła mnie i na pewno nie sięgnę po kolejną część.

Pomijając wszelkie kwestie toksyczności i poprawności w tego typu historiach,to jest słabo napisane.Powierzchownie potraktowani bohaterowie i ich relacja.Trudno nawet poczuć prawdziwe pożądanie,emocje i uczucia między nimi,bo wszystko dzieje się zbyt szybko i chaotycznie.Na sceny zblizeń wyraźnie brakuje wyobraźni i umiejętności pisarskich,nie jest pikantnie tylko mechanicznie. Autorka nie dała nam żadnych powodów, aby w jakimś stopniu zrozumieć uczucia,które w sobie wzbudzają bohaterowie.Da się to przeczytać, ale ocena tej książki tutaj, mocno zawyżona.

Pomijając wszelkie kwestie toksyczności i poprawności w tego typu historiach,to jest słabo napisane.Powierzchownie potraktowani bohaterowie i ich relacja.Trudno nawet poczuć prawdziwe pożądanie,emocje i uczucia między nimi,bo wszystko dzieje się zbyt szybko i chaotycznie.Na sceny zblizeń wyraźnie brakuje wyobraźni i umiejętności pisarskich,nie jest pikantnie tylko...

Próbowałam, naprawdę się starałam. Dobrnęłam do 52% książki, ale już w pewnym momencie stwierdziłam, że to jednak ponad moje siły. Syndrom sztokholmski jaki ma Jessica jest tragiczny. Nawet w sumie nie chce mi się wypowiadać zbytnio o tej książce.

Próbowałam, naprawdę się starałam. Dobrnęłam do 52% książki, ale już w pewnym momencie stwierdziłam, że to jednak ponad moje siły. Syndrom sztokholmski jaki ma Jessica jest tragiczny. Nawet w sumie nie chce mi się wypowiadać zbytnio o tej książce.

Całkiem fajna.

Całkiem fajna.