"Mówili na niego Karol" - cóż to za dzieło?
- czy to ilustrowane epitafium na cześć Karola?
Czy może szydercza kpina z jego życia i nędznej śmierci?

Tego nie wiem...

Komiks dość cienki,
I mimo że jego tytuł jest jednym zdaniem wielokrotnie powtórzonym w całej publikacji to pozostawia nam refleksje:
Co to za Karol?
Skąd on był?
Jak to się stało że ta pozycja ogólnie trafiła w moje ręce?
Czy to przypadek?

Tego też nie wiem...

"Mówili na niego Karol" - cóż to za dzieło?
- czy to ilustrowane epitafium na cześć Karola?
Czy może szydercza kpina z jego życia i nędznej śmierci?

Tego nie wiem...

Komiks dość cienki,
I mimo że jego tytuł jest jednym zdaniem wielokrotnie powtórzonym w całej publikacji to pozostawia nam refleksje:
Co to za Karol?
Skąd on był?
Jak to się stało że ta pozycja ogólnie...

Ładna kreska, ale komiksy w zasadzie o niczym
No, o Karolu, ale nic to nie wnosi

Ładna kreska, ale komiksy w zasadzie o niczym
No, o Karolu, ale nic to nie wnosi

+1 gwiazdka za rysunki. Chętnie bym przeczytała coś narysowanego w tym stylu. Same historyjki po prostu ok, zdarzyły się strony lepsze i gorsze. Chociaż przyznaję, że czytanie ich było całkiem przyjemne, ot, coś lekkiego do pochłonięcia wieczorem, prawdopodobnie zapomnę je po tygodniu.

+1 gwiazdka za rysunki. Chętnie bym przeczytała coś narysowanego w tym stylu. Same historyjki po prostu ok, zdarzyły się strony lepsze i gorsze. Chociaż przyznaję, że czytanie ich było całkiem przyjemne, ot, coś lekkiego do pochłonięcia wieczorem, prawdopodobnie zapomnę je po tygodniu.

Gdy sięgałem po komiks "Mówili Na Niego Karol" z Wydawnictwa 23, nie spodziewałam się nawet, jaki będę miał problem, żeby napisać o nim jakąś rozbudowaną opinię (co koniec końców się nie udało). A dlaczeguż Mariusz?? - zapytacie. Bo poniewuż, zeszyt ten nie jest typowym komiksem, z jakim mamy na co dzień doczynienia.

"Mówili Na Niego Karol" to zbiór plansz, krótkich jednostronnicowych historii, których bohaterem jest tytułowy Karol. A dokładnie jego zwłoki. Tak, bowiem jest on albo martwy, albo jesteśmy świadkami jak zostaje pozbawiony życia. Całość natomiast okraszona jest mocnym, czarnym humorem i cieszącą oko kreską.

Podsumowując, jeżeli macie chwilę czasu to sięgnijcie po "Karola", a przekonacie się na ile sposobów może on kopnąć w kalendarz.

Za egzemplarz do opinii dziękuję Wydawnictwu 23.

Gdy sięgałem po komiks "Mówili Na Niego Karol" z Wydawnictwa 23, nie spodziewałam się nawet, jaki będę miał problem, żeby napisać o nim jakąś rozbudowaną opinię (co koniec końców się nie udało). A dlaczeguż Mariusz?? - zapytacie. Bo poniewuż, zeszyt ten nie jest typowym komiksem, z jakim mamy na co dzień doczynienia.

"Mówili Na Niego Karol" to zbiór plansz, krótkich...

Albumik jest wyjątkowy z dwóch powodów. Po pierwsze: absolutnie przecudowne ilustracje Ewy Ciałowicz, które czarują i wręcz hipnotyzują kapitalną paletą barw. Kojarzą mi się one z twórczością Luke’a Peasona, znanego z serii o Hildzie Folk czy okładek do polskich wydań “Bezwstydnego Mortdecai”. Autorka ma niezwykle uroczy, cartoonowy styl, który idealnie kontrastuje z tematyką fabuł, czyli wymyślnymi zgonami głównych bohaterów. Poza tym edytorsko “Mówili na niego Karol” jest małą perełką – każdy najdrobniejszy detal jest dopieszczony i świetnie zaprojektowany. Pełnometrażowy komiksowy debiut Ciałowicz, która na co dzień jest designerką, ilustratorką i artystką koncepcyjną, to absolutne objawienie tego roku. Szukajcie jej prac w mediach społecznościowych.

Drugim atutem są scenariusze Jerzego Łanuszewskiego, które są bardzo proste, ale to właśnie w tej prostocie tkwi cały urok. Dzięki temu w pełni wybrzmiewają absurd, groteska i czarny humor wielu niekonwencjonalnych zgonów. Autor nie ogranicza się też do żadnego konkretnego gatunku czerpiąc zarówno z fantastyki, horroru, kryminału czy po prostu życia. Jest więc tajemniczo, zabawnie a chwilami straszno – pełne spektrum emocji.

Cała recenzja tutaj: https://tiny.pl/tvbfg

Albumik jest wyjątkowy z dwóch powodów. Po pierwsze: absolutnie przecudowne ilustracje Ewy Ciałowicz, które czarują i wręcz hipnotyzują kapitalną paletą barw. Kojarzą mi się one z twórczością Luke’a Peasona, znanego z serii o Hildzie Folk czy okładek do polskich wydań “Bezwstydnego Mortdecai”. Autorka ma niezwykle uroczy, cartoonowy styl, który idealnie kontrastuje z...

Trudno ocenić wyżej, bo to zaledwie kilka stron z jednostronicowymi historiami o podobnym zakończeniu, ale niewątpliwie jest w tym wiele uroku i nadziei na więcej. Ładne.

Trudno ocenić wyżej, bo to zaledwie kilka stron z jednostronicowymi historiami o podobnym zakończeniu, ale niewątpliwie jest w tym wiele uroku i nadziei na więcej. Ładne.

Do mnie nie trafiła ta zwięzła, przewidywalna forma komiksowa.

Do mnie nie trafiła ta zwięzła, przewidywalna forma komiksowa.

Nie ale serio, czy w tym jest coś głębszego? Bo mam wrażenie, że coś mi umknęło.

Nie ale serio, czy w tym jest coś głębszego? Bo mam wrażenie, że coś mi umknęło.

Te komiksy lepiej by się sprawdziły jako cykliczna publikacja w intrenecie, lub jakimś czasopiśmie, bo w formie zeszytówki stają się one one powtarzalne i męczące.

Te komiksy lepiej by się sprawdziły jako cykliczna publikacja w intrenecie, lub jakimś czasopiśmie, bo w formie zeszytówki stają się one one powtarzalne i męczące.