Historia kolorów. Tajemniczy świat barw
- Kategoria:
- popularnonaukowa
- Tytuł oryginału:
- The Story of Colour: An Exploration of the Hidden Messages of the Spectrum
- Wydawnictwo:
- Bellona
- Data wydania:
- 2019-11-07
- Data 1. wyd. pol.:
- 2019-11-07
- Liczba stron:
- 224
- Czas czytania
- 3 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788311155411
- Tłumacz:
- Michał Urbański
- Tagi:
- Kolor kolory kolorystyka barwy odcienie ciekawostki historyczne popularnonaukowa popularnonaukowe
Książka poświęcona kolorom: ich nazwom, miejscu w naszej kulturze, ich historii i symbolice. Autor opowiada o jedenastu kolorach: sześciu barwach tęczy (czerwień, oranż, żółć, zieleń, błękit, purpura) oraz pięciu dodatkowych (brąz, róż, biel, czerń i złoto).
We wstępie dowiadujemy się, że białe światło jest mieszaniną promieni barwnych o określonych długościach fal elektromagnetycznych. Czerwone promieniowanie ma najdłuższe fale, a purpurowe (fioletowe) najkrótsze. Kolorom przysługuje szereg cech: jasność, odcień, nasycenie, temperatura. To, w jaki sposób postrzegamy kolorowe przedmioty, zależy od oświetlenia.
Czerwień to kolor ognia, krwi i prehistorycznych malowideł naskalnych, wykonywanych czerwoną ochrą. Dziś kojarzy się z szatami świętego Mikołaja, erotyką i lewicą polityczną, choć kiedyś, ze względu na wysoką cenę barwnika, była kolorem arystokracji.
Oranż to oczywiście kolor pomarańczy, a także narodowy kolor Holandii, w której do dziś panuje dynastia orańska. Pomarańczowe są też szaty mnichów buddyjskich i członków ruchu Hare Kryszna.
Brąz jest mieszanką koloru czerwonego, niebieskiego i żółtego. To barwa ziemi i ludzi ciemnoskórych, a także mundurów hitlerowskich bojówek SA.
Żółć to kolor tchórzostwa i zdrady (Judasza często przedstawiano w żółtej szacie). Za czasów Hitlera Żydzi musieli nosić na ubraniach żółte gwiazdy, a w XIX wieku żółta wstążka stała się emblematem sufrażystek. Żółty jest też kolorem Chin (od ich pierwszego legendarnego władcy zwanego Żółtym Cesarzem) i ludzi „żółtej rasy” – stąd określenia „żółtek”, „żółte niebezpieczeństwo” i „żółty terror”. Istniała też żółta (czyli brukowa) prasa i żółte (czyli niemoralne) książki.
Zieleń to podstawowa barwa przyrody, kolor lasów i traw. Za sprawą koniczyny świętego Patryka stała się barwą narodu irlandzkiego. W Anglii od czasów Szekspira jest kolorem zazdrości i zawiści, w krajach islamskich kojarzy się z rajem i flagą proroka Mahometa, często też zdobi meczety. Przybyszy z kosmosu nierzadko nazywa się „zielonymi ludzikami”.
Niebieski to kolor nieba i wody, ale w niektórych krajach bardzo późno został wyodrębniony z zielonego pasma barwnego. W niektórych językach nadal nie ma odrębnej nazwy. W religii katolickiej niebieski to kolor szat Matki Boskiej, a w hinduskiej karnacja bogów Wisznu, Kryszny i śiwy. Według badań jest ulubionym kolorem mieszkańców kuli ziemskiej. Ludzie o „niebieskiej krwi” to arystokraci. Jeśli chodzi o ubiór, to niebieski jest przede wszystkim kolorem dżinsów.
Purpura była dawniej kolorem monarchów, ze względu na bardzo drogi barwnik, ale po wynalezieniu barwnika syntetycznego w XIX wieku (moweiny) upowszechniła się wśród klasy średniej. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku była krótko kolorem hippisowskiej subkultury.
Róż jest dziś kolorem typowo żeńskim, ale jeszcze niedawno na różowo ubierano chłopców, bo kolor ten uchodził za bledszą odmianę „męskiej” czerwieni. Zmiana nastąpiła dopiero w latach 50. XX wieku. W latach 70. odwrócony różowy trójkąt stał się symbolem ruchu gejowskiego.
Biel to barwa przede wszystkim śniegu i mleka. Jest symbolem niewinności i czystości, ale w niektórych krajach (Chiny, Indie, Korea, Bliski Wschód) to kolor żałoby. Dzisiejsza tradycja białej sukni ślubnej ma niedawną historię. Zapoczątkowała ją brytyjska królowa Wiktoria w 1840 roku.
Czerń jest w kulturze zachodniej kolorem żałoby. Kojarzy się przede wszystkim z ciemnością i złem: szatanem, piekłem. W dawnych wiekach na czarno ubierali się ludzie prawie wszystkich zawodów: bankierzy, prawnicy, kupcy, lekarze. Do dziś czerń pozostała kolorem powagi i profesjonalizmu, a także chrześcijańskiego duchowieństwa. Nadal też cieszy się popularnością wśród projektantów mody. „Czarnymi” przyjęto nazywać dni niepomyślnych wydarzeń (np. „czarny piątek”).
Złoty to oczywiście kolor złotego kruszcu, będącego od niepamiętnych czasów przedmiotem powszechnego pożądania, a także kolor „złotowłosych piękności”, jak nazywa się urodziwe blondynki, i symbol zbytku.
Gavin Evans jest dziennikarzem i wykładowcą na uniwersytetach w Londynie i Cardiff. Pisuje felietony do dziennika „The Guardian” i jest autorem książek o różnej tematyce, między innymi o historii boksu i zagadnieniach genetyki.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 97
- 39
- 12
- 5
- 3
- 3
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Lekka, nawet wciągająca książka.
Zawiera dużo ciekawostek o kolorach: niektóre są zaskakujące, inne nieco mniej odkrywcze. Wszystkie informacje są całkiem ładnie zebrane i upchnięte w jeden zbiór ozdobiony ilustracjami - ot, takie wprowadzenie do głębszego zainteresowania się kolorami.
Jest to nieco ponad dwieście stron w twardej oprawie, z matową czarną okładką i błyszczącymi kolorowymi zdobieniami. Zapisany białą czcionką tytuł “Historia kolorów” przyciągnął moją uwagę od razu, a podtytuł “Tajemniczy świat barw” zaciekawił na tyle, by ostatecznie sięgnąć po tę pozycję.
Po takiej nazwie książki spodziewałam się sporej dawki teorii i informacji niedostępnych dla zwykłych wyjadaczy chleba. W dużej mierze jednak się pomyliłam, ponieważ raczej nie spotka się tu ciężkich, bardzo szczegółowych, technicznych opisów. I o ile kilka zdań o fizyce i chemii można znaleźć, na przykład we wstępie, gdzie pokrótce wytłumaczono, czym właściwie są kolory, i we wzmiance o technologii tworzenia pigmentów, autor przede wszystkim skupia się na kulturze i historii. Co oczywiście ma sens - w końcu zatytułował swoje dzieło “Historią kolorów”.
W jedenastu rozdziałach poświęconych odpowiednio: czerwieni, pomarańczy, żółci, zieleni, błękitowi, purpurze, brązowi, różowi, bieli, czerni i złotu, poznać można chociażby pochodzenie nazwy (lub jej braku!) koloru w różnych językach i konotacje w kulturach, a także dowiedzieć się, jak na przestrzeni czasów zmieniało się postrzeganie danej barwy w pewnych środowiskach.
Stąd też obawiam się, że to nie “tajemniczy świat barw” jest opisywany, a po prostu barwy w niezbyt tajemniczym, lecz za to niezwykle różnorodnym świecie ludzi.
Niestety niekiedy zdarza się, że tłumaczenie nie oddaje w pełni charakteru nazw - na przykład w angielskim używa się określenia "greenhorn" na to, co w polskim nazywamy "żółtodziobem" - przypisywanie danego określenia do znaczenia koloru robi się problematyczne, gdy mowa jest o dwóch różnych barwach zależnie od języka. Lecz to tylko drobny szczegół, bo generalnie tłumaczenie jest naprawdę przyjemne w odbiorze.
Dzieło czyta się szybko, głównie dzięki licznym ilustracjom i bardzo dużemu marginesowi, ale jednocześnie przez powtórki informacji (widoczne doskonale, wręcz można powiedzieć "czarno na białym", w rozdziałach o bieli i czerni, gdzie na zasadzie kontrastu porównywana jest czerń do bieli i vice versa) - trochę przypomniało mi to 'szkolny' styl, by spełnić wymagania objętości tekstu bez większego wysiłku.
Lecz mimo tych kilku niedoskonałości książka jest relaksująca i godna polecenia szczególnie osobom, które lubią przytaczać w rozmowach różne uniwersalne ciekawostki.
Katarzyna Przybysz
Lekka, nawet wciągająca książka.
więcej Pokaż mimo toZawiera dużo ciekawostek o kolorach: niektóre są zaskakujące, inne nieco mniej odkrywcze. Wszystkie informacje są całkiem ładnie zebrane i upchnięte w jeden zbiór ozdobiony ilustracjami - ot, takie wprowadzenie do głębszego zainteresowania się kolorami.
Jest to nieco ponad dwieście stron w twardej oprawie, z matową czarną okładką i...
Książka dość obficie ilustrowana, zawiera wiele ciekawostek związanych z kolorami - ich znaczeniem kulturowym, religijnym, geograficznym itp. kolory podzielone są na rozdziały i każdy rozdział to inny kolor.
Jednak mam poczucie braku równowagi, proporcji. Niektóre z kolorów omówione są w kilku aspektach, inne nie. Oczywiście, nie wszystkie kolory mają znaczenia w każdej kulturze, Religi, obyczajach itd.
Bardzo ciekawił mnie rozdział poświęcony kolorowi zielonemu, bo nie wiedziałam że są osoby, które rozróżniają najmniejszą różnice między odcieniami tego koloru, a z kolei inne grupy etniczne nie mają tego koloru wogóle w słowniku.
Minusem książki są przeogromne marginesy (w każdej książce drażni mnie to niezmiennie, bo to marnowanie papieru i zabieranie przestrzeni na mojej półce domowej biblioteki) oraz powtarzane informacje. W wielu miejscach pojawia się ta sama informacja. Przykładem może być omawianie koloru czarnego. W wielu miejscach informacja podawana jest w kontraście do bieli. A w rozdziale o bieli, podawana jest dokładnie tą samą informacja tylko, że jako w kontraście do czerni.
Książka ciekawa, jednak na pewno nie wysycająca wiadomości o kolorach. Oceniłanym ją jako dobry początek do poszukiwań wiadomości o kolorach - spostrzeganiu, znaczeniu itd.
Książka dość obficie ilustrowana, zawiera wiele ciekawostek związanych z kolorami - ich znaczeniem kulturowym, religijnym, geograficznym itp. kolory podzielone są na rozdziały i każdy rozdział to inny kolor.
więcej Pokaż mimo toJednak mam poczucie braku równowagi, proporcji. Niektóre z kolorów omówione są w kilku aspektach, inne nie. Oczywiście, nie wszystkie kolory mają znaczenia w każdej...
Dobry opis ale polecam też książkę: "Interpretacja kolorów występujących w snach" - Piotr Wosinek. Jest w niej również bogaty opis historyczny i Biblijny + obszerne znaczenie w odniesieniu do interpretacji.
https://bluestart.pl/pl/p/Interpretacja-kolorow-wystepujacych-w-snach-Piotr-Wosinek/3912
Dobry opis ale polecam też książkę: "Interpretacja kolorów występujących w snach" - Piotr Wosinek. Jest w niej również bogaty opis historyczny i Biblijny + obszerne znaczenie w odniesieniu do interpretacji.
Pokaż mimo tohttps://bluestart.pl/pl/p/Interpretacja-kolorow-wystepujacych-w-snach-Piotr-Wosinek/3912
Tę książkę niespodziewanie dostałem od mojej Cioci. Tytuł nie do końca mnie zachwycił- ,,Historia kolorów. Tajemniczy świat barw''. Pomyślałem, super wynudzę się na jakiś badaniach historyków i naukowców, którzy opowiedzą mi czym są kolory, kto je odkrył- nudy. Jednak, wcale tak nie było. Moim zdaniem tytuł wprowadza w błąd- powinien on brzmieć ,,Kolory w kulturze''. Książka świetnie i ciekawie opowiada co oznaczają pojedyncze kolory, w różnych kulturach, w przeszłości i teraźniejszości. Zapewniam Was, tyle o kolorach nie wiedzieliście. Warto przeczytać!!!
Tę książkę niespodziewanie dostałem od mojej Cioci. Tytuł nie do końca mnie zachwycił- ,,Historia kolorów. Tajemniczy świat barw''. Pomyślałem, super wynudzę się na jakiś badaniach historyków i naukowców, którzy opowiedzą mi czym są kolory, kto je odkrył- nudy. Jednak, wcale tak nie było. Moim zdaniem tytuł wprowadza w błąd- powinien on brzmieć ,,Kolory w kulturze''....
więcej Pokaż mimo toPodtytuł "tajemniczy świat barw" to już chłyt matetingowy. Odkrywania tajemnic nie zauważyłam (bo i cóż tu jest tajemniczego?),to raczej przytaczanie ciekawostek. Zasadniczo ogólnodostępnych, tylko nie każdemu chce się grzebać po źródłach.
Książka podzielona jest na jedenaście rozdziałów, każdy poświęcony innej barwie (sześć kolorów tęczy plus brąz, róż, biel, czerń i złoto). Przeciętny rozdział składa się z około dwudziestu stron i zawiera kilka tematów — ułożonych chronologicznie wyrażeń związanych z danym kolorem. Z czym barwa kojarzyła się w różnych kulturach czy informacje typu "Żółte gwiazdy" w części o żółtym lub "Blues" w niebieskim. Skąd się wziął omawiany zwrot, co oznacza... Od czasu do czasu pojawia się mała ramka z wyjaśnieniem jakiegoś kolorowego idiomu.
Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2020/05/historia-kolorow-pobieznie.html
Podtytuł "tajemniczy świat barw" to już chłyt matetingowy. Odkrywania tajemnic nie zauważyłam (bo i cóż tu jest tajemniczego?),to raczej przytaczanie ciekawostek. Zasadniczo ogólnodostępnych, tylko nie każdemu chce się grzebać po źródłach.
więcej Pokaż mimo toKsiążka podzielona jest na jedenaście rozdziałów, każdy poświęcony innej barwie (sześć kolorów tęczy plus brąz, róż, biel, czerń i...
Książka w formie albumu. Bardzo dużo informacji dotyczących kolorów. Spojrzenie na ich pozytywne i negatywne znaczenia, a także na historię tych znaczeń. Jestem zaskoczony tym, jak bardzo ta książka mi się spodobała. Niesamowicie ciekawa. Polecam.
Książka w formie albumu. Bardzo dużo informacji dotyczących kolorów. Spojrzenie na ich pozytywne i negatywne znaczenia, a także na historię tych znaczeń. Jestem zaskoczony tym, jak bardzo ta książka mi się spodobała. Niesamowicie ciekawa. Polecam.
Pokaż mimo toI życie od razu nabiera kolorów.
I życie od razu nabiera kolorów.
Pokaż mimo to