Tom piąty kończy serię „Centaurus”. Czy zakończenie okaże się równie rozczarowujące jak w innych tytułach tego autora? Czy też może czytelnicy zostaną czymś miło zaskoczeni?

Pasażerowie statku-świata przygotowują się do lądowania na „Verze”. W tym czasie bohaterowie znajdujący się na powierzchni planety usiłują zapobiec katastrofie. Na jaw wychodzą pewne tajemnice i konieczne będzie ostateczne poświęcenie.

Niestety niemal wszystkich odpowiedzi udzielił już tom czwarty. Wszelkie niedopowiedzenia czy pytania zostają tutaj zignorowane. Pojawił się wprawdzie pewien obiecujący wątek dotyczący dawnej mentalności tubylców, ale nie został on rozwinięty. Na dodatek niepotrzebnie poświęca się miejsce na pokazanie retrospekcji scen, które już były wspominane.

Bohaterowie zachowują się bardzo sztucznie. Ciężko ich brać na poważnie. Ciekawe do tej pory postacie stają się karykaturami samych siebie. Wyjątkiem są bardzo dramatyczne sceny z dwiema postaciami, które częściowo odpowiadają za całą sytuację.

Również rysunki wyglądają gorzej niż zazwyczaj. Nie ma tutaj żadnej ciekawej fauny i flory czy technologii. Postacie ludzkie są bardzo sztywne, a kadrom brakuje dynamiki.

Niestety jak w przypadku wielu innych serii, tutaj również zabrakło pomysłu na zakończenie. Miniseria wygląda jak wstęp do dłuższej historii. Jeśli kiedyś pojawi się kontynuacja, to mam nadzieję, że będzie bardziej przemyślana.

Tom piąty kończy serię „Centaurus”. Czy zakończenie okaże się równie rozczarowujące jak w innych tytułach tego autora? Czy też może czytelnicy zostaną czymś miło zaskoczeni?

Pasażerowie statku-świata przygotowują się do lądowania na „Verze”. W tym czasie bohaterowie znajdujący się na powierzchni planety usiłują zapobiec katastrofie. Na jaw wychodzą pewne tajemnice i...

Zupełnie niesatysfakcjonujące zakończenie. Ma się wrażenie, że końcowy album został zrobiony po łebkach, na szybkiego i bez żadnego pomysłu na zakończenie. Przez 4 albumy budowano napięcie i tajemnicę aby w ostatnim niczego nie wyjaśnić i zakończyć w stylu "...i żyli długo i szczęśliwie". Szkoda straconego potencjału. To najgorsza seria od LEO, którą czytałem.

Zupełnie niesatysfakcjonujące zakończenie. Ma się wrażenie, że końcowy album został zrobiony po łebkach, na szybkiego i bez żadnego pomysłu na zakończenie. Przez 4 albumy budowano napięcie i tajemnicę aby w ostatnim niczego nie wyjaśnić i zakończyć w stylu "...i żyli długo i szczęśliwie". Szkoda straconego potencjału. To najgorsza seria od LEO, którą czytałem.