Lektura tomu trzeciego nie przyniosła zbyt wielu odpowiedzi pomijając dosłownie ostatnią stronę. Z jednej strony podsycało zainteresowanie, ale też trochę irytowało. Czy przedostatni tom wyjaśni więcej?

June i Bram oddalają się od reszty grupy w poszukiwaniu domniemanego dziadka dziewczyny. Tymczasem pozostali bohaterowie tym razem bezpośrednio spotykają inteligentne istoty. Z kolei na statku zaczyna brakować tlenu…

Zarys fabuły brzmi bardzo podobnie do tego co działo się w poprzednim tomie. Tutaj jednak już trochę więcej zostaje wyjawione, chociaż nie wszystkie odpowiedzi zostają udzielone. Wyjaśnienia pewnych zagadek są bardzo logiczne, ale wydały mi się one zbyt proste i wydają się prowadzić do niezbyt pomysłowego finału.

Dużym plusem jest tu mniejsza ilość wątków obyczajowych. Męczy mnie jednak dosyć nienaturalna relacja June i Brama.

Zaskakująco prorocze okazały się sceny na statku. Ludzie dostają nakaz noszenia maseczek, żeby zmniejszyć zużycie tlenu i uniknąć śmierci. Wielu z nich jednak zaczyna się doszukiwać w tym spisku i urządza protestu, a także odrzuca maseczki. Gdybym nie wiedział, że komiks powstał w 2018 r., to uznałbym go za satyrę na współczesną sytuację geopolityczną.

Jeśli chodzi o rysunki, to podobnie jak ostatnio największe wrażenie robi tu obca fauna. Nawet te już znane stworzenia okazują się kryć pewne niespodzianki. Więcej tu jest obcej technologii, ale nie wygląda ona zbyt pomysłowo.

Komiks ten bardziej podobał mi się niż poprzednia odsłona. Nareszcie wiadomo, o co toczy się gra. Oby tylko finałowy tom mnie nie rozczarował.

Lektura tomu trzeciego nie przyniosła zbyt wielu odpowiedzi pomijając dosłownie ostatnią stronę. Z jednej strony podsycało zainteresowanie, ale też trochę irytowało. Czy przedostatni tom wyjaśni więcej?

June i Bram oddalają się od reszty grupy w poszukiwaniu domniemanego dziadka dziewczyny. Tymczasem pozostali bohaterowie tym razem bezpośrednio spotykają inteligentne...

Chodź Leo jest tu jednym z trzech twórców, widzę dokładnie te same wady i zalety co przy Aldebaranie: Wciągająca, pełna tajemnic historia, ładna, sterylna kreska i drętwe dialogi. Tutaj na szczęście bohaterów polubiłem bardziej, a intryga wciąga jeszcze bardziej. Styl Janjetova jest bardzo podobny do Leo, ale ze względu na moją olbrzymią awersję do Incala raczej nie sprawdzę jego innych prac :)

Chodź Leo jest tu jednym z trzech twórców, widzę dokładnie te same wady i zalety co przy Aldebaranie: Wciągająca, pełna tajemnic historia, ładna, sterylna kreska i drętwe dialogi. Tutaj na szczęście bohaterów polubiłem bardziej, a intryga wciąga jeszcze bardziej. Styl Janjetova jest bardzo podobny do Leo, ale ze względu na moją olbrzymią awersję do Incala raczej nie...

No tak, zaczynają się pojawiać odpowiedzi i są one niesatysfakcjonujące, więc klimat siada. Ale jeszcze trochę go zostało, żeby utrzymać moją uwagę do kolejnego albumu.

No tak, zaczynają się pojawiać odpowiedzi i są one niesatysfakcjonujące, więc klimat siada. Ale jeszcze trochę go zostało, żeby utrzymać moją uwagę do kolejnego albumu.