Książkę "Elul" Agnieszki Kuchalskiej miałam w czytelniczych planach od dawna. W weekend w końcu udało mi się tę historię odsłuchać na Audioteka.
To bardzo poruszająca opowieść osadzona w czasie II Wojny Światowej, której narratorką jest siedmioletnia żydowska dziewczynka. Siłą odebrana matce, dziadek zostaje zamordowany, a ona zdana na siebie, musi nauczyć się żyć pozostając niezauważoną.
Przerażone, nie rozumiejące tego, co się dzieje dziecko zadaje sobie mnóstwo pytań, m.in. dlaczego ludzie ludziom zgotowali taki los?. Co sprawia, że Żydzi są gorsi od innych ludzi? Co takiego ma w sobie Hitler, że Niemcy tak go kochają? Jedyne, co trzyma ją przy życiu to gałgankowa lalka Nasi, wyimaginowany przyjaciel i słowa ukochanego dziadka, który uczył ją miłości do wszystkich ludzi i zwierząt.
Gdy trafia do obozu, wciąż nie rozumie dlaczego naziści tak traktują innych ludzi. Toczy trudną walkę o przetrwanie każdego kolejnego dnia, aż w końcu marzy, by umrzeć, ponieważ jest przekonana, że tylko tak można się z niego wydostać.
Autorka przypomina, iż wojna nie oszczędza nikogo, nawet dzieci. Stara się przedstawić sposób, w jaki dzieci odbierają wojnę, w czasie której tak, jak dorosłym ogolono głowy, kazano nosić pasiaki, zabrano marzenia, swobodę, rodzinę, tożsamość, niektórym nawet życie. W obozie każdy dzień zaczynał się i kończył apelem, po którym małych więźniów kierowano do pracy. Dzieci wykonywały różne zadania: szycie, prostowanie igieł itd..
Były katowane przez sadystyczne strażniczki nawet wtedy, kiedy chorowały, karmiono je zupą przypominającą smakiem ugotowane brudne szmaty, bądź głodzone do tego stopnia, iż obgryzały własne ręce. A to tylko niektóre fakty dotyczące obozowego życia najmłodszych.
W tej liczącej zaledwie 218 stron, a w przypadku audiobooka czterech godzin czterdziestu minut historii, wojenne realia mieszają się z dziecięcą fantazją. Aby ją przetrwać do końca, choć to może być trudne, należy wyłączyć wrażliwość na krzywdę dzieci. Polecam ją więc tym, którzy to potrafią. Choć jest przygnębiająca, pobudza do refleksji, a także do zgłębienia wiedzy na temat obozów Książkę "Elul" Agnieszki Kuchalskiej miałam w czytelniczych planach od dawna. W weekend w końcu udało mi się tę historię odsłuchać na Audioteka.
To bardzo poruszająca opowieść osadzona w czasie II Wojny Światowej, której narratorką jest siedmioletnia żydowska dziewczynka. Siłą odebrana matce, dziadek zostaje zamordowany, a ona zdana na siebie, musi nauczyć się żyć pozostając niezauważoną.
Przerażone, nie rozumiejące tego, co się dzieje dziecko zadaje sobie mnóstwo pytań, m.in. dlaczego ludzie ludziom zgotowali taki los?. Co sprawia, że Żydzi są gorsi od innych ludzi? Co takiego ma w sobie Hitler, że Niemcy tak go kochają? Jedyne, co trzyma ją przy życiu to gałgankowa lalka Nasi, wyimaginowany przyjaciel i słowa ukochanego dziadka, który uczył ją miłości do wszystkich ludzi i zwierząt.
Gdy trafia do obozu, wciąż nie rozumie dlaczego naziści tak traktują innych ludzi. Toczy trudną walkę o przetrwanie każdego kolejnego dnia, aż w końcu marzy, by umrzeć, ponieważ jest przekonana, że tylko tak można się z niego wydostać.
Autorka przypomina, iż wojna nie oszczędza nikogo, nawet dzieci. Stara się przedstawić sposób, w jaki dzieci odbierają wojnę, w czasie której tak, jak dorosłym ogolono głowy, kazano nosić pasiaki, zabrano marzenia, swobodę, rodzinę, tożsamość, niektórym nawet życie. W obozie każdy dzień zaczynał się i kończył apelem, po którym małych więźniów kierowano do pracy. Dzieci wykonywały różne zadania: szycie, prostowanie igieł itd..
Były katowane przez sadystyczne strażniczki nawet wtedy, kiedy chorowały, karmiono je zupą przypominającą smakiem ugotowane brudne szmaty, bądź głodzone do tego stopnia, iż obgryzały własne ręce. A to tylko niektóre fakty dotyczące obozowego życia najmłodszych.
W tej liczącej zaledwie 218 stron, a w przypadku audiobooka czterech godzin czterdziestu minut historii, wojenne realia mieszają się z dziecięcą fantazją. Aby ją przetrwać do końca, choć to może być trudne, należy wyłączyć wrażliwość na krzywdę dzieci. Polecam ją więc tym, którzy to potrafią. Choć jest przygnębiająca, pobudza do refleksji, a także do zgłębienia wiedzy na temat obozów koncentracyjnych dla dzieci.

Książkę "Elul" Agnieszki Kuchalskiej miałam w czytelniczych planach od dawna. W weekend w końcu udało mi się tę historię odsłuchać na Audioteka.
To bardzo poruszająca opowieść osadzona w czasie II Wojny Światowej, której narratorką jest siedmioletnia żydowska dziewczynka. Siłą odebrana matce, dziadek zostaje zamordowany, a ona zdana na siebie, musi nauczyć się żyć...

Książka Agnieszki Kuchalskiej pt. "Elul" to powieść, choć krótka- to niezwykle poruszająca. Obrazuje ona oczami dziecka koszmar Holocaustu. Czas oraz miejsce akcji nie jest dokładnie sprecyzowany. Główną bohaterką jest siedmioletnia dziewczynka pochodzenia żydowskiego, która została sama po stracie mamy i dziadka. Jedynymi jej towarzyszami podczas okrutnej wojny, stają się gałgankowa laleczka oraz wyimaginowany przyjaciel. Bohaterka błąka się samotnie po ulicach, a jedynym jej celem jest przetrwanie. Nie może zrozumieć co się dzieje i dlaczego jest traktowana tak okrutnie, ale wie, że grozi jej niebezpieczeństwo. Dziewczynka w końcu trafia za mury obozu koncentracyjnego, który staje się jej domem. Bohaterka pozbawiona wszelkich nadzieji pragnie tylko umrzeć. Sądzi, iż tylko w ten sposób może wydostać się z tego piekła. Jak potoczą się jej losy? Odsyłam gorąco do lektury.

Książka jest cieniutka(215 stron),dzięki czemu czyta się ją niezwykle szubko. Opisy zamieszczone w lekturze oddziałują na wyobraźnię czytelnika tak, iż pewne sytuacje niemalże stają przed oczami jak żywe. Jest to przepiękna, lecz jednocześnie smutna opowieść o cierpieniu dziecka. Ukazuje ogromne okrucieństwo tamtych lat oraz bezwzględny podział ludzi przez Niemców. Tematyka poruszona w książce jest niezwykle trudna. Uważam, że warto poświęcić parę chwil tej historii, która pobudza do refleksji nad losem milionów niewinnych dzieci.

Książka Agnieszki Kuchalskiej pt. "Elul" to powieść, choć krótka- to niezwykle poruszająca. Obrazuje ona oczami dziecka koszmar Holocaustu. Czas oraz miejsce akcji nie jest dokładnie sprecyzowany. Główną bohaterką jest siedmioletnia dziewczynka pochodzenia żydowskiego, która została sama po stracie mamy i dziadka. Jedynymi jej towarzyszami podczas okrutnej wojny, stają się...

Wstrząsająca historia żydowskiej dziewczynki, oddająca realia tamtych czasów.
Ludzie ludziom zgotowali ten los...
People doomed people to this fate...

Wstrząsająca historia żydowskiej dziewczynki, oddająca realia tamtych czasów.
Ludzie ludziom zgotowali ten los...
People doomed people to this fate...

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Historia siedmioletniej dziewczynki, której w brutalny sposób odebrano bliskich. Na samym początku jesteśmy świadkami sytuacji wyrwania córeczki z objęć matki. Przerażone dziecko zmuszone oglądać nacechowane przemocą sceny nie pojmuje o co w tym wszystkim chodzi? Zadaje sobie setki pytań, zwraca się do Boga, do ziemi, biegnie szarymi ulicami z twarzą naznaczoną szerokimi strużkami łez wiedząc, że mama już nigdy nie wróci.

Kiedy widmo wojny zabiera także dziadka dziewczynki mając za jedynych towarzyszy swą gałgankową lalkę Nasi i wyimaginowanego przyjaciela, skazana sama na siebie podejmuje kolejną ucieczkę posiadając tylko jeden cel - przetrwać. Przez jakiś czas błąka się po ulicach, a przed oczami przesuwają się co raz to gorsze obrazy. Rozpamiętuje słowa swego dziadka, który powiedział małej,że są Żydami, lecz ona nadal nie mogła zrozumieć co też mają ci inni ludzie czego brak im? według niej wszyscy są tacy sami, dlaczego więc jej naród cierpi takie męki?

Niestety targany wojną świat nie oszczędza nawet niczego nieświadomych niewinnych dzieci. Szczęśliwe dzieciństwo staje się już tylko odległym wspomnieniem, pełna kochająca rodzina oraz ciepły posiłek również. Najcenniejsza wolność, wydarta i zdeptana zdaje się nie istnieć. A godność? czy ona w ogóle istnieje?

Obierając sobie słowa dziadka za przewodnika, dziewczynka stara się ze wszystkich sił utrzymać przy życiu coraz bardziej gasnącą nadzieję. Rozumie też jakie grozi jej niebezpieczeństwo wie już, że w każdej chwili jej życie może się skończyć i wtedy właśnie wydarza się coś dziwnego...

Czas ani miejsce niestety nie są przedstawione w powieści. Możemy jedynie się domyślać i odmiennie interpretować ukazane kwestie. Książka podzielona jest na dwie części. Nie ma w niej rozdziałów. Jawa miesza się ze snem, nie wiemy dokładnie czy to co w danym momencie czytamy to wyobrażenia czy rzeczywistość, co może irytować.

Nie jest tajemnicą, że dziewczynka w końcu trafia za "Mur" za którym, tylko z opowiadań wie co się dzieje. Obóz koncentracyjny staje się jej domem. Pozbawiona wszystkiego i wszystkich żyjąca obozową rutyną pragnie umrzeć. To przerażające słowa padają z ust siedmioletniego dziecka, które wie, że tylko w ten sposób może wydostać się z tego strasznego miejsca. Niemalże złamana, traktowana jak śmieć, bita i poniewierana jest jeszcze w stanie niekiedy pozytywnie myśleć i tylko dzięki temu dożywa kolejnego dnia.

Cieniutka książeczka, bardzo szybko się czytająca, zmuszająca do refleksji. Chwytające za serce wzruszające opisy stają przed oczami jak żywe. Pierwsza część historii jest w dużej mierze opisem wspomnień dziecka, mnożących się pytań oraz emocji. Dopiero druga część wciąga zapamiętale co każe przewracać stronę za stroną. Niestety pojawiły się także minusy w formie niekończących się powtórzeń, niezmiernie denerwujących i nie wiem, czy autorka chciała w ten sposób pokazać, że narratorem jest dziecko, czy dysponuje tak ubogim językiem. Miszmasz wspomnień,rzeczywistości i wyobrażeń skutecznie wytrąca z akcji. Powoduje wracanie się i doczytywanie czegoś. " Elul" przejmuje grozą, smutno nastraja i przeraża. Warta zainteresowania. Należąca do ostatnimi czasy masowego wysypu pozycji o tematyce wojennej.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl

Historia siedmioletniej dziewczynki, której w brutalny sposób odebrano bliskich. Na samym początku jesteśmy świadkami sytuacji wyrwania córeczki z objęć matki. Przerażone dziecko zmuszone oglądać nacechowane przemocą sceny nie pojmuje o co w tym wszystkim chodzi? Zadaje sobie setki pytań, zwraca się do Boga, do...

Wśród książek historycznych pojawia się ostatnio bardzo wiele pozycji poświęconych drugiej wojnie światowej, a bardziej uściślając - obozom koncentracyjnym, zagładzie Żydów. Z jednej strony zastanawia mnie ten swoisty "fenomen" popularności, jako że coraz mniej jest już żyjących świadków holocaustu. Autorzy znają więc tematykę jedynie z literatury, podręczników, filmów dokumentalnych, co najwyżej ustnych przekazów starszych krewnych. Przyznaję bez bicia - czytałam głównie wczesne utwory tzw. "literatury obozowej', spisane przez naocznych swiadków, głównie przez więźniów hitlerowskich obozów, jako świadectwo ich bolesnych doświadczeń oraz wspomnień. Nieufnie podchodziłam do książek pisanych współcześnie, przez autorów będących nieraz moimi rówieśnikami... Wydawnictwa prześcigają się obecnie w wydawaniu tego typu literatury, albowiem jest na nią najwyraźniej zapotrzebowanie - ta tematyka interesuje dzisiejszych czytelników. Może niepotrzebnie obawiałam się sięgania po tego typu literaturę. "Elul" autorstwa Agnieszki Kuchalskiej wydana przez Wydawnictwo Novaeres, jest powieścią wartą uwagi. Główna bohaterka to siedmioletnia dziewczynka żydowskiego pochodzenia.Gdy rozpętuje się piekło wojny, ona staje w samym jego centrum. Dookoła niej giną ludzie, także jej najbliżsi - matka i dziadek. Zostaje sama, musi zmierzyc sie z okrutna, bolesną wojenną rzeczywistością, osamotnieniem, lękiem. Jedynymi towarzyszami dziewczynki są szmaciana lalka oraz wymyślony przyjaciel. Zdana sama na siebie, włóczy się samotnie po mieście. Próbuje przetrwać w tym strasznym, obcym, jakże okrutnym świecie... W książce nie ma wyrazistej fabuły, wartkiej akcji. Wszystko jest tu niedopowiedziane - miejsce i czas nieokreślone. Jednakże przedstawienie wojennej rzeczywistości widzianej oczami małego dziecka niesie ze sobą niezwykły tragizm i dużą dawkę okrucieństwa. Ciężko czyta się tego typu książki, zmuszają one do refleksji nad losem niewinnych dzieci, które zostały skrzywdzone w wyniku bestialskich wojen.

Wśród książek historycznych pojawia się ostatnio bardzo wiele pozycji poświęconych drugiej wojnie światowej, a bardziej uściślając - obozom koncentracyjnym, zagładzie Żydów. Z jednej strony zastanawia mnie ten swoisty "fenomen" popularności, jako że coraz mniej jest już żyjących świadków holocaustu. Autorzy znają więc tematykę jedynie z literatury, podręczników, filmów...

Literatura obozowa i wojenna jest ukazywana wielokrotnie czy to w książkach,czy filmach,ale tu chodzi o jedno, o cierpienie niewinnych ludzi,miliony zamordowanych żydów, polaków i innych narodowości,czasy głodu,przymusowej pracy są wciąż dla nas ciężkimi wspomnieniami dla nas.Mimo,że znamy z różnych źródeł historię z tamtych czasów.
"Elul" to opowieść o 7-letniej dziewczynce,która jest żydówką,i w chwili rozpoczęcia się wojny,głowna bohaterka steje w samym centrum tego zła.
Duzą rolę w tej książce odgrywały dzieci,co sprawiło,że chwilami ciężko mi się czytało lekturę ze względu na to,że są to bezbronne istoty,które muszą przetrwać w tej rzeczywistości o niczym nie wiedząc,na oczach tej dziewczynki giną najbliższe osoby a sama musi przetrwać w tym bestialskim świecie. Aż do pewnego dnia,gdy trafia do obozu koncentracyjnego. Autorka świetnie to ukazała,gdyż przedstawiła tutaj rzeczywistość i rożnego rodzaju okrucieństwa,które spotkały tych ludzi.
Wstęp był najmniej emocjonujący,ale za to rozwinięcie i zakończenie nadrabia, bestialstwo,bezduszność i brak empatii i człowieczeństwa - tak można określić cechy esesmanów,oprawców gnębiących ludzi w obozie.
Taka tematyka zawsze będzie ciężka i trudna, "Elul" jest dużo przejmujących opisów,które aż chwytają za serce powodując wzruszenie,smutek i żal.
Warto czytać takie książki ze względu na to,że pokazują jakie ciężkie były czasy i co to znaczy wojna, okazanie szacunku tym ludziom,którzy zginęli z rąk esesmanów i warto o tym pamiętać,że takie wydarzenia miały miejsce w świecie realnym i nie wolno nam zapominać o tym. Sama historia małej dziewczynki wbija w fotel i warto poświęcić tej lekturze czas,która ukazuje losy wielu niewinnych ludzi i wzbudza w czytelniku współczucie.

Literatura obozowa i wojenna jest ukazywana wielokrotnie czy to w książkach,czy filmach,ale tu chodzi o jedno, o cierpienie niewinnych ludzi,miliony zamordowanych żydów, polaków i innych narodowości,czasy głodu,przymusowej pracy są wciąż dla nas ciężkimi wspomnieniami dla nas.Mimo,że znamy z różnych źródeł historię z tamtych czasów.
"Elul" to opowieść o 7-letniej...

Czasy wojenne to ogromnie ciężkie do wspominania momenty. Mimo, iż znamy z lekcji historii wydarzenia, daty i fakty z tamtego okresu, nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie cierpienia ludzi. Agnieszka Kuchalska, w swojej powieści "Elul" porusza temat wojny "od wewnątrz". Główna bohaterka, 7-letnia dziewczynka jest Żydówką. W momencie, gdy na świecie rozpętuje się piekło, ona znajduje się w samym jego centrum. Na jej oczach giną najbliżsi, a ona sama walczy o przetrwanie. Autorka jej oczami przedstawia rzeczywistość, wszelkie okrucieństwa, których doświadczają ludzie. Prostym stylem dociera do serca czytelnika, wciągając go bez końca w opowieść. Przejmującymi opisami chwyta za serce, niejednokrotnie wywołując łzy wzruszenia, smutku.

"Elul" to przepiękna, a jednocześnie bardzo smutna opowieść o cierpieniu ludzkim. Ukazuje wszelkie podziały ludzi w tamtych czasach, okrucieństwo ze strony Niemców, ich oddanie władcy. Najbardziej dotykającą sferą jest jednak bezbronność dzieci, które w owej powieści odgrywają istotną rolę. To one, biedne i samotne, muszą odnaleźć się w tej trudnej rzeczywistości, nie mając o niczym pojęcia.
Moim zdaniem, książka ta zasługuje na ocenę 9/10. Jest prawdziwa, pełna emocji, idealnie oddająca ówczesne realia. Warto ją przeczytać, gdyż jak sama autorka wspomina "Nam nie wolno zapomnieć, nam nie wolno zamilczeć! Wczoraj znów może być dzisiaj...".

Czasy wojenne to ogromnie ciężkie do wspominania momenty. Mimo, iż znamy z lekcji historii wydarzenia, daty i fakty z tamtego okresu, nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie cierpienia ludzi. Agnieszka Kuchalska, w swojej powieści "Elul" porusza temat wojny "od wewnątrz". Główna bohaterka, 7-letnia dziewczynka jest Żydówką. W momencie, gdy na świecie rozpętuje się piekło, ona...

"Elul" to historia kilkuletniej żydowskiej dziewczynki, która straciła matkę oraz dziadka. Sama musi zmierzyć się z wojenną rzeczywistością, brutalnością, osamotnieniem i walczyć, by przetrwać.

Pierwsza część zdecydowanie mniej do mnie przemówiła. Motyw rozmów ze zmarłym dziadkiem, ziemią itd. był nagminnie przeplatany i dość męczący. Zdecydowanie bardziej emocjonalna, poruszająca, wstrząsająca była druga część. Bestialstwo, bezduszność, nieludzkość - tak można określić zachowania i czyny oprawców gnębiących ludzi osadzonych w obozie. Tematyka poruszona w tej książce jest niezwykle trudna. Bez wątpienia. Jednak nie sądzę, że jest to pozycja nietuzinkowa.

"Elul" to historia kilkuletniej żydowskiej dziewczynki, która straciła matkę oraz dziadka. Sama musi zmierzyć się z wojenną rzeczywistością, brutalnością, osamotnieniem i walczyć, by przetrwać.

Pierwsza część zdecydowanie mniej do mnie przemówiła. Motyw rozmów ze zmarłym dziadkiem, ziemią itd. był nagminnie przeplatany i dość męczący. Zdecydowanie bardziej emocjonalna,...

Bardzo traumatyczna i rozdzielająca serce, ale warto czytać o wojnie aby nie zapomnieć.

Bardzo traumatyczna i rozdzielająca serce, ale warto czytać o wojnie aby nie zapomnieć.

ok

ok