Permission

Fajne i zaskakujące zakończenie serii. Pod koniec zrobiło sie tylko za słodko co jest niepodobne do Frazier jak dla mnie. Uważam też, że ta historia powinna zostać opisana w jednej ksiace a nie rowalana na 3 tomy. Kompletnie bezsensowny zabieg.

Fajne i zaskakujące zakończenie serii. Pod koniec zrobiło sie tylko za słodko co jest niepodobne do Frazier jak dla mnie. Uważam też, że ta historia powinna zostać opisana w jednej ksiace a nie rowalana na 3 tomy. Kompletnie bezsensowny zabieg.

Najbardziej w seriach nie lubię tego, że tak szybko się kończą 😂

#permission to ostatnia część serii Perversion i śmiem twierdzić, że najlepsza. Poznajemy dalsze losy Ponurego i Sztuczki. Odkrywamy wiele niewiadomych, poznajemy kolejnych ludzi.

W Lacking doszło do wojny między gangami. Nie jest już bezpiecznie. W mieście pojawia się ktoś z przeszłości Sztuczki. Dziewczyna musi podjąć dorosłe decyzje, gdyż jej świat właśnie wywraca się do góry nogami. Wybór nie jest prosty. Młoda kobieta albo pójdzie za życiem, o jakim od zawsze marzyła, albo za życiem, którego od zawsze pragnęła. Tylko gdzie w tym wszystkim miejsce dla Ponurego, który jest miłością jej życia ?

Czy ta para zazna wreszcie szczęścia, nie musząc oglądać się za siebie? Czy dostaną w końcu czas dla siebie, by spędzić go, czując się bezpiecznie?

Bardzo wiele emocji przewinęło się przez tą część. Strach, woła walki, smutek, miłość, szczęście. Istny rollercoaster. Czyli coś, co jako czytelnik lubię najbardziej. 💜

Najbardziej w seriach nie lubię tego, że tak szybko się kończą 😂

#permission to ostatnia część serii Perversion i śmiem twierdzić, że najlepsza. Poznajemy dalsze losy Ponurego i Sztuczki. Odkrywamy wiele niewiadomych, poznajemy kolejnych ludzi.

W Lacking doszło do wojny między gangami. Nie jest już bezpiecznie. W mieście pojawia się ktoś z przeszłości Sztuczki....

Ta część najbardziej mi się podobała z całej trylogii. Chociaż nie mam pojęcia po co było dzielić w ten sposób całą trylogię, bo spokojnie można było to stracić w jednym tomie. Ale jak nie wiadomo o co chodzi, to wiadomo że chodzi o...
Co nie zmienia faktu, że książka mi się podobała. Ogółem miałam co do tej serii inne wymagania, ale cóż wszystkiego mieć nie można.

Ta część najbardziej mi się podobała z całej trylogii. Chociaż nie mam pojęcia po co było dzielić w ten sposób całą trylogię, bo spokojnie można było to stracić w jednym tomie. Ale jak nie wiadomo o co chodzi, to wiadomo że chodzi o...
Co nie zmienia faktu, że książka mi się podobała. Ogółem miałam co do tej serii inne wymagania, ale cóż wszystkiego mieć nie można.

Cala trylogia (historia) wciągnęła mnie na tyle ze połknęłam w moment❤ Mysle jednak ze spokojnie w 2 tomy zmiescilaby sie. Troszke brakowało mi rozwiniecia pewnych sytuacji, ale jako calosc wyszło dobrze👍🏼 Polecam na weekend, czyta sie bardzo szybko i z przyjemnością❤

Cala trylogia (historia) wciągnęła mnie na tyle ze połknęłam w moment❤ Mysle jednak ze spokojnie w 2 tomy zmiescilaby sie. Troszke brakowało mi rozwiniecia pewnych sytuacji, ale jako calosc wyszło dobrze👍🏼 Polecam na weekend, czyta sie bardzo szybko i z przyjemnością❤

„Permission” to trzecia i zarazem ostatnia książka z trylogii Perversion.

W poprzednich tomach przeżywaliśmy trudne chwile razem ze Sztuczką i Ponurym, a ich losy trzymały nas w dużym napięciu. Wkroczyliśmy w nieznane, czytaliśmy o niebezpiecznych sytuacjach, ryzyku i czuliśmy jak nasi bohaterowie mieli złamane serca. Tutaj wcale nie jest inaczej, w Bedlam toczy się wojna o tron. Marcus chce zostać królem, więc Ponury musi zrobić wszystko, aby tak się nie stało. Wie także, że nikt nie jest bezpieczny, w tym jego ukochana, a jej bezpieczeństwo jest dla niego priorytetem. Nadal uważam, że główni bohaterowie są nieskazitelnie nie idealni oraz starają się być sobą pomimo przeróżnych wad. Z kolei postacie drugoplanowe dodały wartości i rozwinęły tą historię, ponieważ stała się ciekawsza. Postać Ponurego zawładnęła totalnie moim sercem, bo pokazał, że dla swojej kobiety i rodziny zrobi kompletnie wszystko. Nawet jeśli los rzucał mu kłody pod nogi, potrafił przez nie przejść z podniesioną głową. A Sztuczka naprawdę jest silna, silniejsza niż wszystkim się wydaje, no i oczywiście przebiegła. Zakończenia nie można było wymarzyć sobie lepszego. Nie spodziewałam się tego, aż odjęło mi mowę. Wiecie jak ciężko jest napisać cokolwiek, by nie zaspojlerować? Ogólnie rzecz biorąc, nie da się nie kochać tej historii. W niektórych momentach moje serce biło jak oszalałe by za chwilę prawie przestać. Spodziewałam się najgorszego, ale autorka tak zwodziła mnie za nos, że wszystkie moje domysły szlag jasny trafił. Oczywiście w tą dobrą stronę, żeby nie było. Akcja była szybka, pełna dramatyzmu i nie mogłam się od niej oderwać. Zaletą autorki jest to, że gdy kończy książkę zawieszając nas wszystkich w akcji, to w kolejnej zaczyna tam gdzie skończyła i rusza z kopyta nie zwalniając tempa.

Nie psując wam zabawy, błagam was, przeczytajcie tą serię, a pokochacie Ponurego i Sztuczkę tak samo jak ja. Jest to rozkoszny, mroczny romans, momentami kręty, szybki, seksowny i zabawny. Czego chcieć więcej? Nie możecie przejść obok niej obojętnie.

„Permission” to trzecia i zarazem ostatnia książka z trylogii Perversion.

W poprzednich tomach przeżywaliśmy trudne chwile razem ze Sztuczką i Ponurym, a ich losy trzymały nas w dużym napięciu. Wkroczyliśmy w nieznane, czytaliśmy o niebezpiecznych sytuacjach, ryzyku i czuliśmy jak nasi bohaterowie mieli złamane serca. Tutaj wcale nie jest inaczej, w Bedlam toczy się wojna...

Zakończenie trylogii Preversion nie mogłoby być inne. Jest idealne. Tak właśnie wyobrażałam sobie zwieńczenie historii Ponurego i E.J. Po drodze oczywiście nie jest różowo, ale ten tom chyba jest najspokojniejszym i takim wyciszającym. Wiadomo przyprawia o zawał serca nie raz, ale jest cudownie. Jestem absolutnie kupiona. Mam za sobą serię z Kingiem od autorki, którą swoją drogą kocham miłością bezgraniczną i miałam wielkie oczekiwania względem tej trylogii. Na szczęście autorka mnie nie zawiodła, a wręcz sprawiła, że chcę więcej jej książek. Więcej takich historii. Nie pozostaje mi nic innego jak polecić. Zachęcam ogromnie do przeczytania! :)

Zakończenie trylogii Preversion nie mogłoby być inne. Jest idealne. Tak właśnie wyobrażałam sobie zwieńczenie historii Ponurego i E.J. Po drodze oczywiście nie jest różowo, ale ten tom chyba jest najspokojniejszym i takim wyciszającym. Wiadomo przyprawia o zawał serca nie raz, ale jest cudownie. Jestem absolutnie kupiona. Mam za sobą serię z Kingiem od autorki, którą swoją...

Podobnie jak poprzednie części czyta się bardzo szybko. Autorka zagęszcza akcje dzięki czemu na powrót robi się ciekawie. Ale najbardziej podobała mi się wprowadzona wielowarstwowość głównych bohaterów, którymi targają różne emocje. Jak bardzo złożony potrafi być człowiek? Jak wiele jest w stanie znieść i nadal być człowiekiem? Jak wiele jest w stanie zmienić, kiedy kocha? Na te ale i inne pytania próbują odpowiedzieć postaci Ponurego i E.J.
I ja to kupuję ;)

Podobnie jak poprzednie części czyta się bardzo szybko. Autorka zagęszcza akcje dzięki czemu na powrót robi się ciekawie. Ale najbardziej podobała mi się wprowadzona wielowarstwowość głównych bohaterów, którymi targają różne emocje. Jak bardzo złożony potrafi być człowiek? Jak wiele jest w stanie znieść i nadal być człowiekiem? Jak wiele jest w stanie zmienić, kiedy kocha?...

Początek trylogii całkiem, całkiem. Pierwsza część była brutalna i zaskakująca, trochę przypomina mi ukochaną serię "Kaci Hadesa". Niestety, im dalej, tym gorzej. W drugim tomie autorka zdecydowanie obniżyła loty, a trzeci to już porażka. Absurdy pokryte grubą warstwą lukru. Żeby nie było - uwielbiam szczęśliwe zakończenia, ale jak książka jest przedstawiana jako mroczny romans mafijny, to nie spodziewam się bajki. Ogólnie seria nie jest tragiczna, ale aż żal nie wykorzystanego potencjału.

Początek trylogii całkiem, całkiem. Pierwsza część była brutalna i zaskakująca, trochę przypomina mi ukochaną serię "Kaci Hadesa". Niestety, im dalej, tym gorzej. W drugim tomie autorka zdecydowanie obniżyła loty, a trzeci to już porażka. Absurdy pokryte grubą warstwą lukru. Żeby nie było - uwielbiam szczęśliwe zakończenia, ale jak książka jest przedstawiana jako mroczny...

Polecam.

Polecam.

Świetna powieść , polecam.

Świetna powieść , polecam.