To kolejna książka Rafała Froni jaką przeczytałam, kolejna, którą dobrze się czytało. Choć muszę przyznać, że „Anatomia góry” wciągnęła mnie bardziej. Fronia ma dar pisania, pięknie opisuje swoje uczucia, swoją rozmowę z Górą, bardzo plastycznie opisuje przyrodę i życie w Nepalu, Katmandu czy gdziekolwiek się znajduje.
To książka prawdziwego pasjonata gór, człowieka ciekawego świata i życia.

To kolejna książka Rafała Froni jaką przeczytałam, kolejna, którą dobrze się czytało. Choć muszę przyznać, że „Anatomia góry” wciągnęła mnie bardziej. Fronia ma dar pisania, pięknie opisuje swoje uczucia, swoją rozmowę z Górą, bardzo plastycznie opisuje przyrodę i życie w Nepalu, Katmandu czy gdziekolwiek się znajduje.
To książka prawdziwego pasjonata gór, człowieka...

Świetna książka ,czytało się na prawdę bardzo dobrze ,można wręcz poczuć się podczas tej opowieści tak jakby się w niej uczestniczyło na miejscu. Całościowo mogę zdecydowanie powiedzieć że książka jest do polecenia dla każdego miłośnika gór.

Świetna książka ,czytało się na prawdę bardzo dobrze ,można wręcz poczuć się podczas tej opowieści tak jakby się w niej uczestniczyło na miejscu. Całościowo mogę zdecydowanie powiedzieć że książka jest do polecenia dla każdego miłośnika gór.

Ciekawa pozycja. Bardzo lubię sposób pisania autora i również tym razem się nie zawiodłam. W równie świetny sposób opowiada, była na spotkaniu autorskim. "Anatomia góry" troszkę bardziej przypadła mi do gustu, ale z tej pozycji również wiele się dowiedziałam i zaczarował mnie opisywany teren.

Ciekawa pozycja. Bardzo lubię sposób pisania autora i również tym razem się nie zawiodłam. W równie świetny sposób opowiada, była na spotkaniu autorskim. "Anatomia góry" troszkę bardziej przypadła mi do gustu, ale z tej pozycji również wiele się dowiedziałam i zaczarował mnie opisywany teren.

Długa rozmowa o górze. Rafał Fronia gościł w naszej bibliotece i podczas bardzo ciekawego spotkania zakupiłam książkę. Odstała swoje na półce i w końcu się za nią zabrałam. Bardzo wiele ciekawych informacji i barwnych przemyśleń autora. Poczucie odpowiedzialności za współtowarzyszy podróży, zachwyt nad przyrodą Himalajów, Nepalu. Wiele barwnych fotografii, czyli jednym słowem relacja z wyprawy. Polecam.

Długa rozmowa o górze. Rafał Fronia gościł w naszej bibliotece i podczas bardzo ciekawego spotkania zakupiłam książkę. Odstała swoje na półce i w końcu się za nią zabrałam. Bardzo wiele ciekawych informacji i barwnych przemyśleń autora. Poczucie odpowiedzialności za współtowarzyszy podróży, zachwyt nad przyrodą Himalajów, Nepalu. Wiele barwnych fotografii, czyli jednym...

Super. Jedna z ulubionych pozycji na mojej półce.

Super. Jedna z ulubionych pozycji na mojej półce.

Wciągająca, ciekawa, dobrze napisana, czego chcieć więcej?

Wciągająca, ciekawa, dobrze napisana, czego chcieć więcej?

Niesamowita plastyczność opisów! Fantastyczny opis wydarzeń spod ośmiotysięcznika... Można poczuć się jak na wyprawie na najwyższe szczyty świata.

Niesamowita plastyczność opisów! Fantastyczny opis wydarzeń spod ośmiotysięcznika... Można poczuć się jak na wyprawie na najwyższe szczyty świata.

Za dużo filozofii za mało o wspinaniu. Anatomia była lepsza.

Za dużo filozofii za mało o wspinaniu. Anatomia była lepsza.

Rafał Fronia czlowiek który nie wiem skąd czerpie swoją energię życiową, ale na pewno nie z tego świata 😄 w gorach czuje sie jak ryba w wodzie, teskni za domem bedac gdzies tam wysoko, po czym wraca do domu i juz planuje kolejne wyjscie, bo teskni za tym czyms co tam wysoko. Niespokojny duch, dla ktorego kazde wyjscie to miliony historii, zabawnych, smutnych, niebezpiecznych, glębokich i wzruszajacych. To podroz o granicach ludzkiej ciepliwosci i sprawdzeniu sie w ekstramalnych warunkach. Polecam!

Rafał Fronia czlowiek który nie wiem skąd czerpie swoją energię życiową, ale na pewno nie z tego świata 😄 w gorach czuje sie jak ryba w wodzie, teskni za domem bedac gdzies tam wysoko, po czym wraca do domu i juz planuje kolejne wyjscie, bo teskni za tym czyms co tam wysoko. Niespokojny duch, dla ktorego kazde wyjscie to miliony historii, zabawnych, smutnych,...

Za dużo w niej kontemplacji autora, a za mało o rzeczywistości. Sięgając po tego typu literaturę, oczekuję jednak bardziej interaktywnej opowieści o ludziach, przyrodzie , emocjach, relacjach, a niespodziewanie otrzymałem (w dużej mierze) zbiór przemyśleń, analiz, opakowanych w swoistą filozofię autora.
Bynajmniej nie odbieram takiej formie racji bytu w literaturze - nie tego jednak oczekiwałem, bardziej byłem ciekawy tego, co bohater przeżył, czego doświadczył wraz z towarzyszami wyprawy ( nawiasem mówiąc - prawie w ogóle nic się o nich nie dowiedziałem),niż tego o czym rozmyślał w jej trakcie, i jak, i do jakich konkluzji dochodził lub doszedł.
Tyle o rozczarowaniach ale poza tym - za styl, za język, za klimat, za te fragmenty książki, w których autor jest reporterem i potrafi ciekawie opowiedzieć o kulturze i specyfice miejsc, które odwiedził - mocne „6 gwiazdek”.

Za dużo w niej kontemplacji autora, a za mało o rzeczywistości. Sięgając po tego typu literaturę, oczekuję jednak bardziej interaktywnej opowieści o ludziach, przyrodzie , emocjach, relacjach, a niespodziewanie otrzymałem (w dużej mierze) zbiór przemyśleń, analiz, opakowanych w swoistą filozofię autora.
Bynajmniej nie odbieram takiej formie racji bytu w literaturze - nie...