Nowe rozdanie przygód bohaterki o pakistańskich korzeniach, Kamali Kahn, która musi się odnaleźć w roli członkini Avengers i jednocześnie jakoś pogodzić to z życiem rodzinnym i szkołą. A wybitnie jej to nie idzie i dziewczyna zaczyna się nieco gubić, przez co popełnia błędy. W dodatku jej najbliższy przyjaciel znalazł sobie dziewczynę i Kamala nawet tego nie zanotowała.

A tu ktoś chce przejąć mieszkania w jej okolicy, stosując technologię nanobotów w złych celach. I jeszcze korzystając z wizerunku bohaterki, co źle wpływa na jej PR. A to nie koniec problemów, z którymi aby sobie poradzić, Kamala dosłownie się rozdwoi. Co w tym wszystkim robi Loki, Kapitan Marvel i Avengers?

Dzieło Wilson cechuje się absurdalnym humorem i stylem, który jest nie do podrobienia. Dlatego też całość czyta się tak dobrze, mimo że to nie jest jakaś oryginalna historia. Nawet przeciwnie, tylko płynie z tego dobry morał i można się pośmiać. Niemniej seria nadal ma to coś, co nie pozwala się od niej oderwać. I wygląda dużo atrakcyjniej.

Nowe rozdanie przygód bohaterki o pakistańskich korzeniach, Kamali Kahn, która musi się odnaleźć w roli członkini Avengers i jednocześnie jakoś pogodzić to z życiem rodzinnym i szkołą. A wybitnie jej to nie idzie i dziewczyna zaczyna się nieco gubić, przez co popełnia błędy. W dodatku jej najbliższy przyjaciel znalazł sobie dziewczynę i Kamala nawet tego nie zanotowała.

A...

Seria "Ms Marvel" z udziałem Kamali Khan w roli tytułowej superbohaterki od samego początku kupiła moje zatwardziałe serce. Nieraz podkreślałem, że do tematu trykociarzy podchodzę z ogromnym dystansem, gdyż traktuję tą formę rozrywki, jako totalny odmóżdżacz. Niemniej prezentowana tutaj seria przemyciła do standardowej, bohaterskiej rozwałki, gdzie zwykle kawał miasta idzie pod rozbiórkę, kilka naprawdę ciekawych tematów. Miedzy innymi odpowiedzialność, różnice kulturowe oraz religijne, czy zwykłe zaufanie, które łatwo można nadszarpnąć. Kamala oficjalnie należy do Avengers i stara się z całych sił pogodzić to z nauką, spotkaniami z rodziną oraz przyjaciółmi. Jednak nie jest to proste, a jej coraz poważniejsze akcje sprawiają, że jest osobą bardzo popularną. Wręcz supersławną i to rodzi poważne problemy.

Tematem przewodnim są tutaj terminy "odpowiedzialność" oraz "przekleństwo bycia sławnym". To drugie, jak można wywnioskować po podtytule tego albumu, niejako wypływa od razu na wierzch, zaś pierwszy termin z czasem się kształtuje. Kamala nie umie pogodzić bycia bohaterką i członkinią Avengers z resztą codziennych spraw. W efekcie tego zaniedbuje przyjaciół, rodzinę oraz tak naprawdę samą siebie. Wszystko w imię bycia lepszą Avengers, co tak naprawdę przynosi tylko samą szkodę dla wszystkich bliskich jej osób. Ms Marvel staje się sławna, ale czy to jej tak naprawdę pomaga w kreowaniu wizerunku? Wręcz przeciwnie, a rykoszetem obrywa sama Kamala, która wdeptuje w konflikt z organizacja Hydra i tradycyjnie rozwala jakiś kawałek miasta. Gdy wszystko stara się naprawić jest jeszcze gorzej, a jej życie osobiste w zasadzie idzie do piachu.

W tym momencie komiks stawia ważne pytania. Czy gnając za byciem super nie zapominamy o najbliższych? Przegapiamy wszystko co się wokół nas dzieje, bowiem tak bardzo chcemy wykazać się w innej grupie. Dobrze to widać na przykładzie Bruna, przyjaciela Kamali, który miał dość czekania na swą miłość z dzieciństwa i postanowił zawalczyć o swoje szczęście. Znalazł je w ramionach innej kobiety, którą interesuje co robi, czym się interesuje i jaki jest na co dzień, a nie tylko gdy pomaga Ms Marvel zwalczać przestępców. Tymczasem Kamala zaczęła to wszystko tracić, zresztą na własne życzenie.

Innym plusem, za który cenię tą serię od samego początku, jest podejście do wielokulturowości. Kamala wywodzi się z rodziny pakistańskiej o dość ortodoksyjnych korzeniach. Co prawda jej rodzice, szczególnie matka znająca sekretną tożsamość córki, nie narzucają swym dzieciom obyczajów, ale starają się je tak kształtować, aby te były blisko ich tradycji. Dlatego gdy brat Kamali planuje ślub, jego wybranką jest czarnoskóra muzułmanka, której rodzice są innego wyznania. Naprawdę rewelacyjnie poprowadzono ten wątek w komiksie, unikając przy tym całego tygla, który ma miejsce zazwyczaj w tym temacie na sieci. Obstawiam, że seria nadal będzie dbała o takie elementy, a jeśli scenariusz rozwijać się będzie tak jak dotychczas, to chyba nigdy nie przestanę lubić tej konkretnej "Ms Marvel".

Seria "Ms Marvel" z udziałem Kamali Khan w roli tytułowej superbohaterki od samego początku kupiła moje zatwardziałe serce. Nieraz podkreślałem, że do tematu trykociarzy podchodzę z ogromnym dystansem, gdyż traktuję tą formę rozrywki, jako totalny odmóżdżacz. Niemniej prezentowana tutaj seria przemyciła do standardowej, bohaterskiej rozwałki, gdzie zwykle kawał miasta idzie...

Niektóre wydarzenia są bardzo naciągane, ale uwielbiam ten absurdalny humor, obecny także w bardzo kreskówkowych rysunkach (między innymi Wolverine i Mario ukryci w kadrach),piękne cameo Avengersów w finale, a sama historia jak zwykle bardzo ciepła i z morałem. Easy peasy!

Niektóre wydarzenia są bardzo naciągane, ale uwielbiam ten absurdalny humor, obecny także w bardzo kreskówkowych rysunkach (między innymi Wolverine i Mario ukryci w kadrach),piękne cameo Avengersów w finale, a sama historia jak zwykle bardzo ciepła i z morałem. Easy peasy!

Nowa Ms. Marvel czyli Kamala Khan okazała się zaskakująco popularną postacią. W dużej mierze zawdzięcza to nowatorskiemu wykorzystaniu postaci o bliskowschodnich korzeniach, gdzie twórcy nie boją się nawiązywać do islamskich tradycji. Fabularnie jednak były to zazwyczaj bardzo typowe chociaż solidne historie o nastoletnich superbohaterach. Czy również po zakończeniu „Tajnych Wojen” udało się utrzymać twórcom solidny poziom?

W pierwszej połowie tomu bohaterka musi zmierzyć się z wielką korporacją, która usiłuje wysiedlić biedniejszych mieszkańców New Jersey, by stworzyć luksusową dzielnicę. Firma najprawdopodobniej posługuje się przy tym jakąś formą kontroli umysłów. Na dodatek w swojej propagandzie wykorzystują wizerunek Ms Marvel bez zgody bohaterki.

Warstwa superbohaterska jest tu bardzo schematyczna. Twórcy wykorzystują tu oklepane klisze i łatwo domyślić się rozwoju akcji. Kolejne pomysły są naprawdę tandetne i wywołują jedynie uśmiech politowania. Na dodatek występuje tu pewien pierwszoligowy złoczyńca, który wychodzi tu na strasznego partacza i błazna.

O wiele ciekawsza jest tu warstwa obyczajowa. Okazuje się, że życie to nie bajka i związki międzyludzkie pomimo deklarowanej wiecznej miłości są bardzo podatne na prozę życia, więc bohaterka musi nauczyć się akceptować nową dziewczynę swojego kolegi. Również całkiem interesujący jest wątek nowej ukochanej brata Khamali – można dzięki temu zobaczyć jak wygląda randkowa w islamskim stylu.

W tej części tomu za rysunki odpowiada Takeshi Miyazawa, który rysował chociażby część zeszytów serii „Runaways”. Jego kreska jest bardzo mangowa i przyjemna dla oka. Podobało mi się, że rysuje różne typy postaci i chociażby nowa dziewczyna Bruna jest bardzo filigranowa.

W drugiej połowie tomu główny problem stanowią... sobowtóry Kamali. Bohaterka czuje się przytłoczona nadmiarem obowiązków, więc przekształca część golemów strzegących szkoły na swoje klony, aby te wyręczyły ją w bardziej przyziemnych czynnościach. Jednakże cała sytuacja szybko wymyka się spod kontroli.

Zarys fabuły nie jest zbyt ambitny, ale paradoksalnie tę część albumu czyta się lepiej niż superbohaterską naparzankę z pierwszej połowy tomu. Dużo jest tu humoru sytuacyjnego i w paru miejscach nie sposób się nie uśmiechnąć jak widzi się jaki chaos mogą wywołać zaprogramowane na jedną czynność golemy – przywodzi to na myśl klasyczną animację „Fantazja”. Oczywiście należy tutaj przymknąć oko na pewne nielogiczności...

Dochodzi tu też do paru gościnnych występów. Bardzo zabawny jest powrót pewnego przekornego bohatera. Niestety zdecydowanie zbyt ckliwy i tandetny jest występ dwójki superbohaterów ze starszego pokolenia, chociaż można tu dostrzec pewne zwiastuny historii „II wojna domowa”.

Bardzo ładnie wypada tu zakończenie wątku brata Khamali i jego narzeczonej. Podobało mi się jak dosyć oryginalnie wymyślono jej pochodzenie i do jak wzruszającego wydarzenia to prowadzi.

Ta historia została zilustrowana przez Nico Leona. Jego kreska jest bardzo prosta i często aż razi brak szczegółów. Pasuje jednak do rysowania groteskowych golemów, które usiłują udawać ludzi.

Podsumowując, nie jest to zbyt ambitna historia. Warstwa superbohaterska męczy swoją infantylnością i przetwarzaniem ogranych motywów. Całość ratuje humor i wątki obyczajowe. Niestety brakuje tu trochę polotu z początku serii.

Nowa Ms. Marvel czyli Kamala Khan okazała się zaskakująco popularną postacią. W dużej mierze zawdzięcza to nowatorskiemu wykorzystaniu postaci o bliskowschodnich korzeniach, gdzie twórcy nie boją się nawiązywać do islamskich tradycji. Fabularnie jednak były to zazwyczaj bardzo typowe chociaż solidne historie o nastoletnich superbohaterach. Czy również po zakończeniu...

Mam wrażenie, że z tomu na tom, coraz lepiej rozumiem się z tą bohaterką i całą fabułą. Także lekkie połączenie poważnych problemów z villainami i poważnych problemów licealnych to coś co jak najbardziej się sprawdza. Coś jak Spidey z Tomem Hollandem (ale tu jest nawet lepiej).
Także scenki z Avengersami i Kpt. Marvel dodają uroku. Wątek Bruna i Mike to już w ogóle czyste złoto.
Klonowanie siebie by być w wielu miejscach naraz... ja nie wiem, czy to jakiś chrzest superbohaterski, że nie można się tego nauczyć na czyichś błędach (a tego typu błędy były już miliony razy w popkulturze)? Masakra.
Ogółem jednak bardzo sympatycznie.

Mam wrażenie, że z tomu na tom, coraz lepiej rozumiem się z tą bohaterką i całą fabułą. Także lekkie połączenie poważnych problemów z villainami i poważnych problemów licealnych to coś co jak najbardziej się sprawdza. Coś jak Spidey z Tomem Hollandem (ale tu jest nawet lepiej).
Także scenki z Avengersami i Kpt. Marvel dodają uroku. Wątek Bruna i Mike to już w ogóle czyste...

To już 5. tom serii, a ja wciąż nie potrafię się nadziwić, że w XXI wieku można jeszcze z taką świeżością i pomysłem pisać młodzieżowe trykoty. I tak sobie myślę, że nad scenarzystką ciąży ogromna odpowiedzialność. To prawdziwa sztuka - prowadzić dziś mainstreamową serię superhero, a jednak z powodzeniem przemycać w niej sporo pozytywnych wartości, i to bez popadania w nadmierne moralizatorstwo. Mądry to tytuł - niby dedykowany nastoletniemu odbiorcy, a jednak sam czytam z wielką przyjemnością.

instagram.com/polishpopkulture

To już 5. tom serii, a ja wciąż nie potrafię się nadziwić, że w XXI wieku można jeszcze z taką świeżością i pomysłem pisać młodzieżowe trykoty. I tak sobie myślę, że nad scenarzystką ciąży ogromna odpowiedzialność. To prawdziwa sztuka - prowadzić dziś mainstreamową serię superhero, a jednak z powodzeniem przemycać w niej sporo pozytywnych wartości, i to bez popadania w...

Ta i więcej recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Przed Tajnymi Wojnami zdecydowana większość serii dobiegła końca. Nowe odsłony poszczególnych serii sporo pomieszały, zresetowały niektóre wątki dając czystą kartę nowym scenarzystom. Zmiany ominęły Ms. Marvel, której historia w dalszym ciągu pozostała w rękach G. Willow Wilson, która kontynuuje swoją wizję przygód Kamali Khan (stąd też biały grzbiet albumu). Recenzja komiksu Ms. Marvel Tom 5: Supersławna.

Tajne Wojny zostały tutaj kompletnie zignorowane. Kamali nie było ani w głównym wydarzeniu, ani w świetnych tie-inach. Startujemy jakiś czas po kulminacyjnym momencie tomu czwartego. Koniec świata nie nadszedł, po nieuchronnej inkursji nie ma śladu, więc życie w Jersey City wraca do normy. Kamala niedawno została członkinią nowej drużyny Avengers, co sprawia, że co raz mniej czasu poświęca swoim przyjaciołom, szkole i ochronie miasta. Przyjaciele się od niej oddalają czego nawet nie zauważa. Jest do tego stopnia zaprzątnięta swoimi sprawami, że nawet nie zauważyła, że Bruno, najbliższa jej osoba, od jakiegoś czasu ma dziewczynę. Kamala od narzuconych sobie obowiązków odrywa się dopiero, gdy przebiegła firma deweloperska korzysta z jej wizerunku, by wykupywać grunty i tworzyć nowoczesne osiedla.

Kamala należy do Avengers, mierzy się z kosmicznymi najeźdźcami, a jej dotychczas malutki świat stał się o wiele większy. Mimo to tom piąty nie odrywa się od korzeni i tego, co zachwycało czytelników. Intryga nieuczciwej firmy wykorzystującej wizerunek Kamali wypada znakomicie i otwiera oczy dziewczynie, która stopniowo przestawała panować nad swoim życiem. Jest tutaj kilka naiwnych głupotek, od których komiksy odeszły już lata temu, ale w tym przypadku tylko podkreślają urok Ms. Marvel. Scenarzystka nie zapomniała też o pochodzeniu Kamali. Jej restrykcyjni muzułmańscy rodzice nie odgrywają tutaj większej roli, ale w to miejsce mamy świetny wątek Amira i jego narzeczonej. Kamala zmusza jest do bycia tradycyjną przyzwoitką, co dziewczynie przesiąkniętej zachodnim stylem życia i popkulturą jest kompletnie nie na rękę. Świetny wątek poboczny!

Bardzo podobało mi się wykorzystanie faktu, że Ms. Marvel stała się rozpoznawalna. Ms. Marvel stała się znana nie tylko w Jersey City, ale też w całych Stanach Zjednoczonych. Fani Avengers traktują ją na równi z Iron Manem, Thor, czy Spider-Manem, ale niesie do za sobą masę niebezpieczeństw. Lokalni przestępcy też śledzą wiadomości, więc rozpracowują jej moce i przygotowują się, że w każdej chwili będzie chciała pokrzyżować ich plany. Kamala musi ciągle szlifować swoje zdolności i nie może tracić czujności, bo prędzej czy później ktoś rozszyfruje jej słabości. Jest to świetny pomysł, który mam nadzieję, zostanie rozwinięty w przyszłości.

Dalej jest bardzo dobrze. Ms. Marvel Tom 5: Supersławna odcina się od marvelowskich wielkich eventów (póki co) i opowiada własną, niczym nieskrępowaną historię. To świetny komiks, który może czytać każdy bez względu na to czy jest fanem Marvela, czy też nie. Polecam!

Ta i więcej recenzji na GeekLife.pl
Zapraszam :)

Przed Tajnymi Wojnami zdecydowana większość serii dobiegła końca. Nowe odsłony poszczególnych serii sporo pomieszały, zresetowały niektóre wątki dając czystą kartę nowym scenarzystom. Zmiany ominęły Ms. Marvel, której historia w dalszym ciągu pozostała w rękach G. Willow Wilson, która kontynuuje swoją wizję przygód Kamali...

FANKA W ŚWIECIE SUPERHERO

Czy w dzisiejszych czasach da się jeszcze zrobić całkiem świeże i wciągające komiksy superhero? Owszem, wystarczy tylko nie chcieć rzucać się na głęboką wodę epickich wydarzeń, a skupić się na rzeczach przyziemnych, bliskich każdemu nastoletniemu czytelnikowi i przełamać je solidną dawką fantazjowania. I to właśnie miała do zaoferowania „Ms Marvel”, jedna z najlepszych serii Marvel Now, która dawała nam jednocześnie powiew świeżości w postaci mocnego zaangażowania się w religijną sferę życia bohaterki i wzbogacenie tego wszystkiego o nieco klimatu jakby żywcem wziętego z mang shoujo. Zanim skończyło się uniwersum, ukazały się cztery tomy tej serii. Teraz Kamala wraca z najnowszą częścią swoich przygód i choć minęło nieco czasu, a parę rzeczy uległo zmianom, to wciąż ta sama stara, dobra Ms Marvel, która kupiła serca czytelników.

Niedawno świat się prawie skończył, wszystko zmierzało ku katastrofie… A teraz jest lepiej, niż było dotychczas. Kamala przestała być już tylko lokalną gwiazdą, wypłynęła na szeroką wodę i teraz dzieli czas między szkołę, przyjaciół i bycie członkinią Avengers. Dla takiej fanki herosów, jak ona, dołączenie do ekipy superbohaterów było jak spełnienie marzeń, ale teraz biedna Ms Marvel przekonuje się, co oznacza bycie częścią grupy. Zajęta większymi sprawami, nie zauważa, że w jej rodzinnym mieście zaczyna źle się dziać. Kiedy postanawia w końcu posprzątać na własnym podwórku, czeka ją sporo pracy, bo oprócz zmagań z pewną firmą, czeka ją jeszcze odkrycie tajemnic najbliższych jej osób…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/02/ms-marvel-5-supersawna-g-willow-wilson.html

FANKA W ŚWIECIE SUPERHERO

Czy w dzisiejszych czasach da się jeszcze zrobić całkiem świeże i wciągające komiksy superhero? Owszem, wystarczy tylko nie chcieć rzucać się na głęboką wodę epickich wydarzeń, a skupić się na rzeczach przyziemnych, bliskich każdemu nastoletniemu czytelnikowi i przełamać je solidną dawką fantazjowania. I to właśnie miała do zaoferowania „Ms...