Adrian Alphona

Kamala, to po Arabsku – perfekcja. Abu i Ammi chcieli dobrze wychować córkę. Jednak instynkt 16-letniej Kamali był silniejszy zmusił ją do ucieczki na imprezę przez otwarte okno. Niedługo później spełniła dziecięce marzenie, spotkała ekipę Marvel, którzy ku zdziwieniu samej Kamali mówili w Urdu. Tak jak anioły i demony rozumieją każdy język, tak superbohaterowie również muszą. Ci superbohaterowie stworzyli w jednej chwili MS Marvel. Ubrana w pończochy bez majtek okryta w pasie czerwoną chustą (na pewno nie ma to nic wspólnego z dziewictwem) wykluła się z wielkiego jaja. - Łał, Kamala, co za głębia. - Serio, coś się wydarzyło ten nocy i nie wiem, co o tym myśleć. - Boże, czyli się całowałaś, jak nic. - Fuj! Co? Nie. Zmęczony różowy jednorożec w pokoju Kamali wyglądał przezabawnie podobnie jak rysunki upadania na twarz z nogami nad głową. „Gdy dzieje się coś tata zawsze czytuje ten werset z koranu: Ten kto zabił człowieka czyni tak jakby zabił wszystkich ludzi” Bardziej praktykujący brat Kamali ma nieco inne podejście: „Wszystko będzie dobrze. Zabiorę braci z meczetu i dorwiemy tego drania, który ci to zrobił” Mam wątpliwości czy radykalni muzułmanie byliby zadowoleni z tak silnej i odważnej superbohaterki jak Kamala. „Nigdy nie będę gotowa. Ale mogę być wystarczająco gotowa” „Mówię sobie, że mogę tego dokonać, że jestem gdzie mam być. Tak jak mówił ten pers Rumi: Gdziekolwiek jesteś… Tam właśnie miałeś być” „NAZYWAM SIĘ KAMALA KHAN. I JESTEM TU, BY WYNIEŚĆ WASZE ŚMIECI” Baba (pers.) – tata.