„We Are the Champions” czy „Show Must Go On” – kto nie kojarzy tych legendarnych rockowych przyśpiewek? A corocznie przy okazji sylwestra w radiowej Trójce o tytuł top listy przebojów walczy m.in. „Bohemian Rhapsody” – nieśmiertelna ballada, którą każdy słyszał choć raz w życiu. Owszem, to utwory sygnowane nazwą zespołu Queen, ale czym byłoby Queen bez Freddiego Mercury’ego? Lepiej sobie tego nie wyobrażać, a Alfonso Cansas zabiera nas w bardzo przyjemną podróż po biografii jednego z najbardziej kontrowersyjnych artystów muzyki.

Książeczka podzielona jest na krótkie rozdziały o tytułach odpowiadających poszczególnym częściom najsłynniejszego utworu Queen, wcześniej wspomnianego już „Bohemian Rhapsody”, wyłamującego się poza wszelkie standardy muzyczne – zresztą, jak autor podkreśla, tak samo poza schematem typowego rockmana żył i tworzył Freddie Mercury. Od „Intro”, poprzez „Balladę”, „Gitarowe solo”, „Operę”, aż do „Rocka” i „Cody” poznajemy poszczególne kawałki z życia tego nietuzinkowego artysty.

Nie sądzę, aby sens miało przytaczanie kolejnych etapów życia brytyjskiego muzyka, ale streszczając pokrótce, jak na porządną recenzję przystało: śledzimy losy Freddiego rozciągające się od narodzin w zaratusztriańskiej rodzinie na Zanzibarze, po losy robotniczej klasy społecznej w Londynie, grywanie za marne grosze przez żerujących na niedoświadczonych żółtodziobach ze Smile/Queen wytwórniach muzycznych, aż po rozbłyśnięcie największą gwiazdą hitów muzyki rockowej.

Następnie związek z Mary Austin czy homoseksualizm Freddiego opisywane są z – wydaje mi się – należnym szacunkiem, a kwestia AIDS jest poruszona ku przestrodze i jako świadectwo trudnych początków zmagań z tą nieuleczalną chorobą w latach dziewięćdziesiątych. Pokrótce wspomniane też są kamienie milowe dla Freddiego, nie tylko kolejne płyty i przeboje, poznanie Jima Huttona czy zakup Garden Lodge, ale też najsłynniejsze chyba do tej pory koncerty na świecie: „Live Aid 1985” czy „Wembley 1986”.

Książka nie bazuje na obnażaniu i sprzedawaniu za wszelką cenę prywatności artysty, za to w wyważony sposób podkreśla to, co potwierdzają cytowani członkowie legendarnego bandu – że Freddie na scenie i Freddie w domu to dwie zupełnie różne osoby. Aż trudno uwierzyć, gdy ogląda się na Youtube teledyski czy materiały live z koncertów, że ten szalejący facet, zrywający ubrania i malujący się niczym drag queen w niektórych aranżacjach, to nieśmiały domator i miłośnik kotów.

To, co chcę szczególnie docenić w tej pozycji, to fantastyczne wydanie książki, łączące elementy prozy, komiksu i ilustracji. Od zobrazowania świetną kreską najsłynniejszych wcieleń Freddiego – obcisły, teatralny strój żonglera, który szokował purytańską Amerykę lat siedemdziesiątych – po ikoniczne obecnie żółtą ramoneskę i białe skórzane spodnie. Ilustracje hiszpańskiego autora pięknie oddają emocje: smutek i radość w kolejnych etapach biografii Freddiego.

Jeden z kilku pomysłowych komiksów przekazuje ciekawostki i możliwe interpretacje tekstów piosenek. Natomiast landrynkowo-kolorowe grafiki tekstów „Somebody to Love Me” czy „I Want to Break Free” wskazują, że pomimo braku oficjalnego potwierdzenia umieszczania elementów autobiograficznych w swoich piosenkach, najważniejsze momenty życiowe Freddiego znajdowały odzwierciedlenie w wyśpiewywanych emocjach.

Podsumowując, jest to przepięknie wydana pozycja skierowana głównie dla młodzieży i zupełnych laików w temacie Queen. Natomiast z pewnością tak piękna oprawa graficzna tej cienkiej książeczki stanowi niezłą gratkę dla fanów Queen i ich wokalisty oraz… dla bibliofilów. Pięknie bowiem prezentuje się na półce.

Co mnie cieszy szczególnie, to że wydawnictwo Młody Book popularyzuje sukcesywnie kolejne ikony popkultury, bo oprócz Freddiego można przenieść się w magiczny świat Fridy Kahlo czy Davida Bowiego. Młodzieży wszelkich krajów, rzucajcie internety i zaczytujcie się w tych fantastycznych biografiach! A z Mercurym śpiewajcie na cały głos „Who Wants to Live Forever?”, bo Freddie już żyje wiecznie.

Alicja Klebba