Idąc za ciosem, ponownie sięgnęłam po książkę, o której nie wiedziałam kompletnie nic, a i jej tytuł oraz okładka nie bardzo chciały zdradzić mi czegoś więcej o swojej zawartości. „Chilli” autorstwa Poli Rewako niemal do samego końca pozostało dla mnie zagadką.

Mea jest studentką pierwszego roku psychologii. Dziewczyną, która wyraźniej niż inni widzi dysfunkcje świata i, która w końcu postanawia coś z tym zrobić. Poznajemy ją podczas wywiadu na żywo przeprowadzanego z nią na największym polskim kanale YouTube. Tematem rozmowy Mei z redaktorem są powody i sytuacje, które sprawiły, że od nastolatki mającej swoje zdanie i idee stała się osobą, której grozi kilka lat pozbawienia wolności.

Już po kilku pierwszych stronach pomyślałam, że Mea trochę mnie przypomina. Była to myśl, która może przyjść do głowy każdemu kto ogląda np. „Dzień świra” – niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto nie utożsamiał się chociaż trochę z Adasiem Miauczyńskim. Każdy z nas czasem łapie się za głowę, widząc okrucieństwo tego świata i doświadcza bezsilności oraz chęci wprowadzenia zmian – w sobie, własnym środowisku lub globalnych. Jednak, w przeciwieństwie do Mei, w większości chcemy to zrobić poprzez czynienie rzeczy dobrych. I tu iluzja podobieństwa do głównej bohaterki się rozmywa, ponieważ założona przez nią Grupa Demolka najzwyczajniej w świecie krzywdzi ludzi. Mea chce dać mieszkańcom Gdańska nauczkę. Pokazać im, że niedocenianie życia, niezadowolenie i gonienie za pieniądzem kosztem życia rodzinnego jest złe. Problem polega na tym, że sama Mea jest właśnie osobą niezadowoloną, nieuczestniczącą w życiu rodzinnym i gardzącą innymi ludźmi – jest po prostu hipokrytką; osobą, która bezproblemowo mogłaby się stać ofiarą własnej Grupy. Założenie książki: znaleźć osobę, która nie jest zadowolona z różnych powodów; pokazać jej, że może się znaleźć w o wiele gorszej sytuacji poprzez zadawanie jej bólu i, puf, osoba ta nagle zaczyna patrzeć na świat przez różowe okulary. Brzmi bardzo prosto, ale przez to w rzeczywistości byłoby prawie niemożliwe do wykonania i to w lekturze „Chilli” mi przeszkadzało. Akcja toczy się w realnym mieście, z wiarygodnie wykreowanymi postaciami drugoplanowymi, a jednak opisy niektórych sytuacji były totalnie odrealnione, tak samo, jak założenia i przemyślenia Mei.

Jednymi z wartościowszych momentów w całej książce są fragmenty, w których Mea rozmawia z reporterem i „psychologiczne ciekawostki”, które w bardzo dobry sposób ukazują nam stan emocjonalny i duchowy głównej bohaterki oraz są przerywnikiem, momentem na wzięcie oddechu, między kolejnymi przepełnionymi niepotrzebną brutalnością rozdziałami.

„Chilli” jest powieścią psychologiczną osadzoną w polskich realiach, ale przy tym miejscami jest nielogiczna i nierealna nie tylko pod względem wydarzeń, ale także założeń głównej bohaterki. Jednak, jeżeli macie ochotę na ciekawą polską literaturę z wątkiem psychologicznym i umiecie zawiesić swoją niewiarę na kołku, to mogę ją Wam polecić.

Idąc za ciosem, ponownie sięgnęłam po książkę, o której nie wiedziałam kompletnie nic, a i jej tytuł oraz okładka nie bardzo chciały zdradzić mi czegoś więcej o swojej zawartości. „Chilli” autorstwa Poli Rewako niemal do samego końca pozostało dla mnie zagadką.

Mea jest studentką pierwszego roku psychologii. Dziewczyną, która wyraźniej niż inni widzi dysfunkcje świata i,...