In plus:
- podróż sentymentalna, uwielbiałam tę książkę w dzieciństwie

In minus:
- to jednak mało skomplikowana historyjka o irytującej niani

In plus:
- podróż sentymentalna, uwielbiałam tę książkę w dzieciństwie

In minus:
- to jednak mało skomplikowana historyjka o irytującej niani

Cudowna ! Polecam!

Cudowna ! Polecam!

Ciekawa książka dla dzieci, inna niż film, ale równie dobre.

Ciekawa książka dla dzieci, inna niż film, ale równie dobre.

O tej postaci już część z was pewnie słyszała. Mam w domu zbiór wszystkich tomów o Mary Poppins w jedynej książce, ale przeczytałam tylko 2 pierwsze opowieści i pół kolejnej. Przyznam, że podobały mi się te książki, nie wymagały większego skupiania na akcji, takie przyjemne do poczytania. Nie miały jakieś porywającej akcji, ale jak ktoś lubi spokojne opowieści, to się w niej odnajdzie. Myślę, że jest to też dobra książka, którą można by poczytać młodszym osobą do snu, w tej roli też się napewno dobrze sprawdzi. Rozdziały są też przeplatane bajkami, które Mary opowiada, a które nie łącząca się z przebiegającą akcją. Osobiście niezbyt lubiłam te bajki, bo odrywały mnie od głównych wydarzeń i niezbyt mnie wciągały. Ogólnie historie mi się podobały, były niezobowiązujące w czytaniu i dobrze się je czytało, lecz jakoś szczególnie mnie nie porwały mnie.

O tej postaci już część z was pewnie słyszała. Mam w domu zbiór wszystkich tomów o Mary Poppins w jedynej książce, ale przeczytałam tylko 2 pierwsze opowieści i pół kolejnej. Przyznam, że podobały mi się te książki, nie wymagały większego skupiania na akcji, takie przyjemne do poczytania. Nie miały jakieś porywającej akcji, ale jak ktoś lubi spokojne opowieści, to się w...

Bardzo polecam.

Bardzo polecam.

Magiczna książka!

Magiczna książka!

Zastanawiałam się, dlaczego ta książka nie spodobała się mojemu mężowi, podczas gdy mnie i synowi (6 lat) bardzo przypadła do gustu.

I już wiem.

Powodem jest główna bohaterka. Bo, nie wiem czy wiecie, że ta Mary Poppins, którą prezentuje film Disneya to nie ta sama co na kartach opisywanej książki. Książkowa Mary to nie jest miła, gładka i uprzejma dzieweczka. To konkretna babka, która zna swoją wartość i nie da sobie w kaszę dmuchać.

A poza tym jest magiczna. I mimo pozorów całkowitej stanowczości i surowości - lekko zwariowana
Dlatego przygody z nią mają niesamowity smak. Wizyta u pana Włoska i kolacja pod sufitem albo niecodzienny sklepik z pierniczkami i późniejsze nocne rozwieszanie na niebie gwiazd. To tylko przedsmak.
Każda z historii przedstawionych w książce ma w sobie zarówno wspomnianą już magię jak i dreszczyk... strachu. Zirytowana Mary, nieprzyjemni bohaterowie, krzyki i dość gwałtowne kłótnie. Albo po prostu krzywe spojrzenia i zgryźliwe docinki Mary. I chyba te zmiany, ten nieoczywisty klimat przy lekturze tak wyróżnia książkę.

Chciałabym takiej niani dla swoich dzieci (z lekkimi modyfikacjami w związku z innymi obyczajami oczywiście). Niani, która swoim zachowaniem pokaże dzieciom, że można być sobą, można nie pasować do wizji siebie u kogoś innego i czuć się z tym wspaniale.

Już prawie na koniec - przekaz, piękne wydanie i świadomość że to klasyka ilustrowana przez córkę Sheparda (tego od Kubusia Puchatka, tak!) czyni z Poppins książkę idealną na prezent dla dziecka. W każdym momencie jego życia

A na sam koniec - mam duży sentyment do tej książki i bardzo się cieszę, że podoba się synowi. Czekamy z niecierpliwością na wznowienie kolejnych tomów. A potem obejrzymy sobie disneyowską Mary. A potem - "Ratując Pana Banksa". I będziemy dyskutować :)

Zastanawiałam się, dlaczego ta książka nie spodobała się mojemu mężowi, podczas gdy mnie i synowi (6 lat) bardzo przypadła do gustu.

I już wiem.

Powodem jest główna bohaterka. Bo, nie wiem czy wiecie, że ta Mary Poppins, którą prezentuje film Disneya to nie ta sama co na kartach opisywanej książki. Książkowa Mary to nie jest miła, gładka i uprzejma dzieweczka. To...

Historia wymyślona przez Pamelę Travers jest niemal baśniowa. Jej bohaterka potrafi zafascynować małych i dużych. Jej wyprawy do krainy wyobraźni sprawiły że pokochały ją miliony dzieci na całym świecie. Książka składa się ze zbioru opowiadań, z których wyłania się niemal magiczny obraz historii pełnej przygód z tajemniczą opiekunką w roli głównej.

Mary Poppins to klasyka literatury dziecięcej, a zarazem kanoniczna postać, która na dobre zapisała się w popkulturze. Kolejne wydania tej historii tylko to potwierdzają. Nie ma więc na co czekać. Wspólne jesienne wieczory spędzone wraz z dziećmi przy lekturze przygód magicznej niani nie będą należały do straconego czasu.

https://kulturacja.pl/2021/09/p-l-travers-mary-poppins-recenzja/

Historia wymyślona przez Pamelę Travers jest niemal baśniowa. Jej bohaterka potrafi zafascynować małych i dużych. Jej wyprawy do krainy wyobraźni sprawiły że pokochały ją miliony dzieci na całym świecie. Książka składa się ze zbioru opowiadań, z których wyłania się niemal magiczny obraz historii pełnej przygód z tajemniczą opiekunką w roli głównej.

Mary Poppins to...

Dałam ocenę "dobra", bo to trochę z punktu widzenia adresata. Tak przynajmniej usiłowałam na nią spojrzeć. Dodałam szczyptę wspomnień z pierwszej lektury dawno, dawno temu...
Dorosły nie powinien czytać takich książek, zwłaszcza jak je pamięta z dzieciństwa. Teraz bowiem niemal wszystko było nie tak. Na tytułową nianię Mary Poppins patrzymy oczami dwojga dzieci, którymi się opiekuje. I to mimo, iż nie one są narratorami! Karkołomny wyczyn! Niania jest opryskliwa, oschła, nie wiadomo, dlaczego dzieci od razu ją ...pokochały, zaczęły wielbić. Potem, kiedy - niby niechcący - wprowadza je w swój drugi, czarodziejski świat, zachwyt ów można trochę zrozumieć.
Razi mnie taki sposób tłumaczenia, w którym nazwiska ludzi pozostały w brzmieniu angielskim, zaś imiona dzieci i innych osób - polskim i to wielce zdrobniałym. Do tego nazwy niektórych domów, różnych miejsc w okolicy mają wyszukane nazwy. Powiedzmy jednak, że dzieci je tak nazwały, choć z niczego to nie wynika. Niejasny jest status rodziny, w której mama chyba nie pracuje i nie wiadomo, dlaczego nie może się zajmować dziećmi. Rodzina zaś zatrudnia sporo służby, nawet ogrodnika i czyściciela butów głowy domu, ale taż głowa domu chodzi codziennie do pracy, niczym urzędnik.
Fakt, usprawiedliwia takie przedstawienie świata wspomniana dziecięca perspektywa.
Po prostu - ta powieść o niani z dywanikową torebką chyba się ciut zestarzała. Dla kogo jest dzisiaj przeznaczona? Chyba wyłącznie dla dziewczynek, ale nieco starszych, niż dwójka dzieci. Kilkulatków chyba nie zainteresuje.

Dałam ocenę "dobra", bo to trochę z punktu widzenia adresata. Tak przynajmniej usiłowałam na nią spojrzeć. Dodałam szczyptę wspomnień z pierwszej lektury dawno, dawno temu...
Dorosły nie powinien czytać takich książek, zwłaszcza jak je pamięta z dzieciństwa. Teraz bowiem niemal wszystko było nie tak. Na tytułową nianię Mary Poppins patrzymy oczami dwojga dzieci, którymi się...

Polecam

Polecam