Zła Krew to opowieść rodem z horroru. Nawiedzona siedmiolatka, która usiłuję zabić własną matkę. Przerażające, prawda? No cóż, okazuje się, że tak niezupełnie. Wprawdzie nasza mała bohaterka momentami potrafi być przerażająca i perfekcyjnie manipuluje swoim ojcem, ale to tak naprawdę tylko wołanie o pomoc.
Przez pierwsze 100 stron lektura mnie nużyła i niemal spisałam ją na straty, ale ciekawość wzięła górę i postanowiłam dokończyć tę książkę żeby dowiedzieć się jakim cudem ta urocza siedmiolatka zmieniała się w żądną krwi bestię gdy tylko zostawała z matką sama w domu.
To była słuszna decyzja, z czasem akcja przybrała tempa, a bohaterowie nabrali znacznych kolorów. Głównie Suzette, której szczerze nie mogłam znieść. Nie bronię Hanny - uważam, że dużo więcej by zdziała słowami a zdecydowanie wiele jej zachowań było naprawdę przerażających, ale... czy nie miała ona racji twierdząc, że matka jej nie kocha i jest zazdrosna o relacje córki z mężem? Wielka szkoda, że Suzette przyznała się do tego, gdy dla Hanny było już za późno, a Alex tego nie zauważył. Być może nie powinnam tak tego rozumieć, ale przyznam szczerze, że cały czas trzymałam kciuki za to by udało się dziewczynce rozdzielić rodziców - bez zabijania matki! - bo Suzette naprawdę sprawiała wrażenie mocno zmęczonej macierzyństwem i udawaniem miłości do córki przed mężem.
Wierzę, że Hanna czuła niechęć matki i poprzez agresję chciała wyrazić, jak bardzo potrzebuje ciepła ze strony Suzette. Prawdziwego ciepła.

Zła Krew to opowieść rodem z horroru. Nawiedzona siedmiolatka, która usiłuję zabić własną matkę. Przerażające, prawda? No cóż, okazuje się, że tak niezupełnie. Wprawdzie nasza mała bohaterka momentami potrafi być przerażająca i perfekcyjnie manipuluje swoim ojcem, ale to tak naprawdę tylko wołanie o pomoc.
Przez pierwsze 100 stron lektura mnie nużyła i niemal spisałam ją...