Alfie Kohn znów strzelił prosto w oczy. Oczywiście, że to, o czym pisze w “Micie pracy domowej” @wydawnictwomind jest znane i wiedziałam, że przeczytam książkę sojusznika w moich poglądach, ale ja w porównaniu do autora działam tylko na podstawie doświadczenia i intuicji, on przytoczył wyniki badań, które utwierdzają w przekonaniu, że prace domowe to pętla u szyi.
Pewne jest, że nic tak nie gasi płomienia nauki, jak praca domowa, która nie inspiruje, odbiera chwile rodzinne, wywołuje frustracje, tworzy nacisk i odbiera chęć wzbogacania wiedzy. Rodzice/nauczyciele albo chwalą, albo karzą dzieci za prace domowe. Metody kija i marchewki sprowadzają nas do roli trybików w maszynie.
Na pewno jedni nauczyciele powiedzą, że zadają, bo rodzice tego chcą. Drudzy zadają je, bo uważają, że inaczej się nie wyrobią z programem, że uczą systematyczności i zmuszają do powtarzania, że jest to dowód na to, że są wymagający.
A czy jako rodzice zadajemy pytanie, czy prace domowe faktycznie coś wnoszą? Czy pomogły się czegoś nowego nauczyć? Nie. Traktuje się je jako konieczność i pyta jedynie o to, czy zostały zrobione. To dzieciństwo spędzone w pokoju na odrabianiu, a nie czerpaniu radości z życia i zgłębiania wiedzy z tych dziedzin, które są dla dziecka interesujące.
O rywalizacji i sukcesach (dobrych ocenach) jako ambicji rodzicielskiej mogłabym napisać doktorat, a czy faktycznie uzupełnianie luk w tekście to odpowiednia forma? Może ma przyzwyczaić do systematyczności, nauczyć dyscypliny i utwierdzić w przekonaniu, że to nie jest świat dla marzycieli, bo każdy skończy w pracy, której nie lubi?
Nie ma badań ze słuszną metodologią, które by wykazały, że prace domowe przekładają się na lepsze wyniki w nauce, chyba że faktycznie coś wnoszą — zachęcają do badania świata i pogłębiania wiedzy na własną rękę.
Szokujące są ujawnione przez Kohna statystyki, które pokazują, że już w przedszkolu zadaje się prace domowe. To jest frustracja całej rodziny. Rodzice mówią, że muszą je odrabiać wspólnie z dziećmi i bardzo się przy tym irytują, bo przecież nie na to się pisali, ale wyrośli w przekonaniu, że o jakości ucznia/dziecka świadczą jego wyniki.

#bababook #alfiekohn #wydawnictwomind

Alfie Kohn znów strzelił prosto w oczy. Oczywiście, że to, o czym pisze w “Micie pracy domowej” @wydawnictwomind jest znane i wiedziałam, że przeczytam książkę sojusznika w moich poglądach, ale ja w porównaniu do autora działam tylko na podstawie doświadczenia i intuicji, on przytoczył wyniki badań, które utwierdzają w przekonaniu, że prace domowe to pętla u szyi.
Pewne...

Przeczytanie książki Kohna wymagało skupienia i koncentracji, gdyż jest to praca stricte naukowa, opatrzona przypisami źródłowymi i bibliografią, spisana językiem raczej akademickim. Niemniej jednak książka taka jest bardzo potrzebna, bowiem kwestionuje sens zadawania prac domowych, wciąż obecnych w polskich (i nie tylko, bo badacz opisuje realia amerykańskie) szkołach. Autor umiejętnie obala argumenty, które rzekomo świadczą o pozytywnym wpływie zadań domowych na naukę oraz przygotowanie dziecka do dorosłego życia. Co dość zaskakujące, w książce można znaleźć liczne fragmenty dotyczące rodziców popierających zadawanie prac domowych. Pokazuje to, jak bardzo omawiana metoda dydaktyczna zakorzeniona jest w całym społeczeństwie amerykańskim, a nie tylko w społeczności nauczycielskiej. Autorowi trzeba również oddać, że nie tylko piętnuje zadawanie prac domowych, ale na końcu książki pokazuje alternatywne sposoby jej zastąpienia.
Pracę koniecznie polecam nauczycielom oraz rodzicom z przesłaniem, że nie można obawiać się zmian i czasem warto odejść od czegoś, co towarzyszy nam od zawsze.

Przeczytanie książki Kohna wymagało skupienia i koncentracji, gdyż jest to praca stricte naukowa, opatrzona przypisami źródłowymi i bibliografią, spisana językiem raczej akademickim. Niemniej jednak książka taka jest bardzo potrzebna, bowiem kwestionuje sens zadawania prac domowych, wciąż obecnych w polskich (i nie tylko, bo badacz opisuje realia amerykańskie) szkołach....

Autor na początku próbuje obronić celowość zadawania pracy domowej przez rozważania czy dzięki niej uczymy się lepiej, bądź czy przynosi jakieś korzyści pozaszkolne. Z ujemnym skutkiem. Następnie podważa wszystkie badania naukowe na podstawie których nadal tak chętnie akceptujemy pracę domową. Wskazuje, że zmuszając dzieci do jej odrabiania zapominamy o podstawach psychologii - korzystne na dłuższą metę jest nie to co dziecko robi, ale powody dla których to robi i czy ma to dla niego sens. Na koniec dostajemy propozycje jak powrócić do równowagi, żeby zadawanie przedstawiało konkretną korzyść dla ucznia i było wyborem dokonywanym przez niego, bo autor nie ukrywa, że całkowite odejście od praktyki zadawania jest nieosiągalne(co nie znaczy że można zmuszać uczniów do regularnej pracy w domu po szkole, kosztem zabawy bądź czasu spędzanego z rodziną). Szczerze polecam. Poszerza spojrzenie

Autor na początku próbuje obronić celowość zadawania pracy domowej przez rozważania czy dzięki niej uczymy się lepiej, bądź czy przynosi jakieś korzyści pozaszkolne. Z ujemnym skutkiem. Następnie podważa wszystkie badania naukowe na podstawie których nadal tak chętnie akceptujemy pracę domową. Wskazuje, że zmuszając dzieci do jej odrabiania zapominamy o podstawach...

To rzetelnie napisana książka, rozprawiająca się z powszechną praktyką zadawania dzieciom zadań domowych. Jak dowodzi autor, nie ma ku temu istotnych wartościowych przesłanek. Lubię tego rodzaju lektury, w których zwyczajowo przyjęte praktyki są poddawane analizie i obiektywnej ocenie. Oprócz szczegółowej analizy tematu, autor wysuwa ciekawe propozycje służące zmianie podejścia i wygospodarowaniu więcej wolnego czasu dla życia rodzinnego.

To rzetelnie napisana książka, rozprawiająca się z powszechną praktyką zadawania dzieciom zadań domowych. Jak dowodzi autor, nie ma ku temu istotnych wartościowych przesłanek. Lubię tego rodzaju lektury, w których zwyczajowo przyjęte praktyki są poddawane analizie i obiektywnej ocenie. Oprócz szczegółowej analizy tematu, autor wysuwa ciekawe propozycje służące zmianie...

"Siła woli to słaba idea, silna jest miłość"

Książka ukazująca ciekawą perspektywę patrzenia na prace domowe. Autor podjął się przeanalizowania danych naukowych, pokazując na koszty trwania przy swoich poglądach dotyczących zadań domowych, zachęcając do głębszej refleksji w tym temacie.

"Siła woli to słaba idea, silna jest miłość"

Książka ukazująca ciekawą perspektywę patrzenia na prace domowe. Autor podjął się przeanalizowania danych naukowych, pokazując na koszty trwania przy swoich poglądach dotyczących zadań domowych, zachęcając do głębszej refleksji w tym temacie.

Świetna i bardzo potrzebna książka. Nie tylko rozprawia się z mitami dotyczącymi pracy domowej, ale otwiera oczy na "ukryty program" szkoły.

Świetna i bardzo potrzebna książka. Nie tylko rozprawia się z mitami dotyczącymi pracy domowej, ale otwiera oczy na "ukryty program" szkoły.