Książka „Polskie triumfy. 50 chwalebnych bitew z naszej historii” przyszła do mnie kurierem, jakie więc było moje zaskoczenie jej formą i rozmiarami. Przyglądając się wydawnictwu na stronach internetowych, nie spodziewałam się tomu wielkością przypominającego wymiary A4, potężnej książki w twardej oprawie. Jest to więc dzieło, które niezbyt nadaje się do poczytania w tramwaju, raczej do niespiesznego przeglądania i podziwiania w zaciszu domowego biura (nawet najwygodniejszy fotel też się tu nie sprawdzi”.
Książka, co dziwić nie może, opisuje pięćdziesiąt zwycięskich bitew stoczonych przez polskie wojska na przestrzeni dziejów – od bitwy pod Cedynią w 972 roku, do której poprowadził swoich wojów książę Mieszko I, po obronę bazy w Ghazni, która rozpoczęła się w sierpniu 2013 roku, kiedy Talibowie zaatakowali bazę wojsk międzynarodowych w Afganistanie. Podzielona jest na kilka części dotyczących epoki średniowiecza, czasów nowożytnych, wieku XIX, walk o niepodległość i granice, II wojny światowej i historii najnowszej. Co ważne, zawiera informacje nie tylko o bitwach, które znamy z lekcji historii w szkołach, ale również o takich, wcześniej nie słyszałam. Wszystkie zostały szczegółowo i rzetelnie opisane i zanalizowane, a w wielu przypadkach przedstawiono interpretacje wydarzeń, które stoją w sprzeczności z dotychczasowym podejściem historiograficznym.
Książka zachwyca swoją szatą graficzną. Jest przepięknie i bogato ilustrowana, przedstawiono wiele artystycznych wizji dotyczących opisywanych wydarzeń, portrety najważniejszych postaci – królów i wodzów, rysunki i szkice wykorzystywanej broni, a w przypadku bitew morskich – statków. Jest więc pozycją świetnie nadającą się nie tylko do czytania, ale również do oglądania. Każdy rozdział jest zakończony bibliografią, która pozwala rozszerzyć wiedzę o prezentowanych zagadnieniach.
Warstwa historyczna nie pozostawia nic do życzenia. Bitwy są opisywane rzetelnie, poznajemy ich przebieg dzień po dniu, a następnie dowiadujemy się o ich rezultatach. Niestety, w wielu przypadkach okazuje się, że przelana krew nie była wykorzystana w maksymalnym stopniu. Polacy zwyciężali, jednak brakowało im konsekwencji w dążeniu do całkowitego pokonania wrogów, co się, niestety, później mściło, jak każda niewykorzystana szansa. Spektakularne walki często zaprzepaszczano poprzez niezdecydowanie i brak konsekwencji głównych dowódców.
Jako mieszkance Poznania najbardziej wciągnął mnie rozdział o powstaniu wielkopolskim z 1918 roku (jesteśmy świeżo po obchodach setnej rocznicy tych wydarzeń), który wyraźnie wskazuje rolę Ignacego Paderewskiego w roznieceniu walk, patriotyczne i bojowe nastroje tamtych dni, wątpliwości przywódców dotyczące kwestii, czy należy walki kontynuować, czy zaprzestać w obliczu groźby wprowadzenia do miasta licznych wojsk niemieckich stacjonujących jeszcze pod Warszawą. W mojej świadomości ten zryw niepodległościowy istnieje jako pierwsze zwycięskie powstanie przeciwko zaborcom, tymczasem w opinii historyków specjalizujących się w tym temacie, walki nie były ani zbyt intensywne, ani przesadnie krwawe, a jednak przyniosły zwycięstwo i przejęcie kontroli nad miastem. Lubię być zaskakiwana takimi obalającymi mity twierdzeniami.
Jak się dzięki książce okazuje, w polskiej historii mieliśmy wiele momentów chwały i warto pielęgnować pamięć o nich, aby zniszczyć w końcu pokutującą w narodowej świadomości opinię, że jesteśmy państwem znękanym, cierpiącym, niezdolnym do skutecznej walki. Przeciwnie, karty historii pokazują nam, jak wielu mieliśmy wybitnych przywódców i odważnych, zdeterminowanych patriotów. Jestem skłonna ocenić „Polskie triumfy” nie tylko jako wartościowe dzieło historyczne, ale również źródło interesującej, porywającej rozrywki burzącej dotychczasowe podejście do dziejów naszego kraju. Dorzucając do tego monumentalna formę i bogatą grafikę uważam, że książka zasługuje na najwyższą uwagę.

Książka „Polskie triumfy. 50 chwalebnych bitew z naszej historii” przyszła do mnie kurierem, jakie więc było moje zaskoczenie jej formą i rozmiarami. Przyglądając się wydawnictwu na stronach internetowych, nie spodziewałam się tomu wielkością przypominającego wymiary A4, potężnej książki w twardej oprawie. Jest to więc dzieło, które niezbyt nadaje się do poczytania w...