Mistrzowska analiza psychologiczna! Bezsprzecznie można książkę Turgieniewa uznać za zapowiedź nadchodzących geniuszy powieściopisarstwa, czyli Dostojewskiego i Tołstoja.

Główną problematykę utworu stanowi konflikt pokoleń. Tradycja kontra nowoczesność. Stary, konserwatywny porządek społeczny kontra nihilizm niszczący autorytety, który swoje odzwierciedlenie znajduje w dobitnym stwierdzeniu głównego bohatera, iż wszystko jedno czym zapełnimy życie... Ów nihilizm został później bardziej rozbudowany przez Dostojewskiego w „Biesach”. Ośmielę się wyrazić przypuszczenie, że postać Bazarowa nakreślona przez Turgieniewa została pierwowzorem Nikołaja Stawrogina Dostojewskiego właśnie ze wspomnianych „Biesów”. Są to charakterologicznie bardzo podobnie ukazane sylwetki.

W tle głównego sporu jest też oczywiście miłość. Zakończę recenzję błyskotliwym cytatem z powieści: „Człowiek, który całe życie postawił na kartę miłości, a gdy karta ta przepadła, stracił wszelką energię i zgorzkniał do tego stopnia, że do niczego już nie jest zdolny, taki człowiek to nie mężczyzna, tylko samiec”.

Mistrzowska analiza psychologiczna! Bezsprzecznie można książkę Turgieniewa uznać za zapowiedź nadchodzących geniuszy powieściopisarstwa, czyli Dostojewskiego i Tołstoja.

Główną problematykę utworu stanowi konflikt pokoleń. Tradycja kontra nowoczesność. Stary, konserwatywny porządek społeczny kontra nihilizm niszczący autorytety, który swoje odzwierciedlenie znajduje w...