Latem 1943 r. na terenach okupacyjnego powiatu biłgorajskiego władze niemieckie przeprowadziły wielką operację pacyfikacyjno-wysiedleńczą o kryptonimie „Werwolf”. Jej ofiarą padli zamieszkujący tamten region Polacy. Istotną rolę w realizacji niemieckich planów odegrała społeczność ukraińska. Operacja „Werwolf” spowodowała pogłębienie antagonizmów między Polakami a Ukraińcami, przekształcając je w krwawy konflikt narodowościowy, który wkrótce przeniósł się na sąsiednie tereny.

18 kwietnia 1945 r., a więc już po tzw. wyzwoleniu, oddziały Narodowej Organizacji Wojskowej, dowodzone przez Józefa Zadzierskiego ps. „Wołyniak”, zamordowały w Piskorowicach około stu osób narodowości ukraińskiej. Ta tragedia stanowiła apogeum konfliktu polsko-ukraińskiego na obszarze między Kuryłówką, Tarnogrodem i Wiązownicą. Dla autora niniejszej publikacji stała się ona impulsem do szerszego przedstawienia relacji polsko-ukraińskich w poprzedzającym ją okresie oraz do zbadania okoliczności konfliktu między obiema nacjami. Szczególne znaczenie miała próba ustalenia sprawców zantagonizowania sąsiadujących dotąd w miarę zgodnie lokalnych społeczności. Występujące w literaturze przedmiotu rozbieżności skłoniły też autora do podjęcia się trudu weryfikacji liczby ofiar konfliktu na opisywanym terenie.