Opis tej książki niesamowicie mnie zaciekawił i stwierdziłam, że może być to coś, co bardzo przypadnie mi do gustu. Zdjęłam ją z półki, otworzyłam i...

Głównym bohaterem jest wyżej wspomniany komisarz Połżniewicz. Jest to mężczyzna uparty, skupiający się tylko i wyłącznie na swoich potrzebach, a ignorujący sprawy swojej żony, Emilii. A przynajmniej ja tak to widziałam. Nie polubiłam się z tym bohaterem, denerwował mnie swoim uporem i samym byciem.

Jeśli chodzi o jego żonę, to nie do końca zdążyłam ją poznać. Tak naprawdę jej rola polegała tylko na obrażaniu się na męża, trzaskaniu drzwiami i irytowaniu go. Niestety, z Emilią również się nie polubiłam. Może gdybym poznała ją bardziej, dostrzegłabym jej dobre cechy.

Fabuła powieści jest naprawdę interesująca, a kolejne etapy śledztwa wciągają i nie sposób się oderwać od tej książki. Jednak mimo tej świetnej fabuły, kiedy już przerywałam czytanie- nie potrafiłam się ponownie do tego zabrać. Po prostu nie mogłam. Myślę, że pewien wpływ na to miał fakt, że książka jest napisana w dość specyficzny sposób. Autorka używa tutaj słownictwa typowego dla tamtych lat, którego nie używa się już obecnie. Chwilami miałam również problem ze zrozumieniem niektórych słów.

Powiem tak: jest to książka idealna dla miłośników kryminałów bez względu na to, gdzie toczy się akcja powieści. Nieważne, czy będzie to XIX-wieczna Polska czy inne państwo. Ta książka na pewno przypadnie do gustu takiej osobie. Ja jednak pozostanę wierna powieściom, w których ta akcja toczy się w czasach współczesnych.

http://www.oksiazkachinietylko.pl/2018/10/czowiek-z-brzytwa-anna-trojanowska.html

Opis tej książki niesamowicie mnie zaciekawił i stwierdziłam, że może być to coś, co bardzo przypadnie mi do gustu. Zdjęłam ją z półki, otworzyłam i...

Głównym bohaterem jest wyżej wspomniany komisarz Połżniewicz. Jest to mężczyzna uparty, skupiający się tylko i wyłącznie na swoich potrzebach, a ignorujący sprawy swojej żony, Emilii. A przynajmniej ja tak to widziałam. Nie...