Nie mam ostatnio weny na pisanie, więc nie wiem, co mi z tego wyjdzie;). Czułam jednak niedosyt, nie dzieląc się swoimi refleksjami, więc spróbuję;).

Tak, ja też zacznę od okładki, która jest po prostu obłędna, i tak naprawdę to ona zachęciła mnie do sprawdzenia, co kryje się pod nią... Rzadko zdarza mi się taka kolejność, nie żałuję jednak dokonanego wyboru. Może wnętrze nie oczarowało mnie aż w takim stopniu jak cudowne opakowanie, ale przekonało mnie do siebie wyjątkowo oryginalnymi elementami.

Podoba mi się w tej historii przede wszystkim sam pomysł na ukazanie podziału społeczeństwa na tych, którzy wszystkie wydarzenia ze swojego życia mają odwzorowane na skórze oraz buntowników o skórze czystej, nie tkniętej tuszem. Skoro tatuaże pokazują, jakimi jesteśmy ludźmi, to nienaznaczeni są nie tylko tajemniczy, ale wręcz potencjalnie groźni. Nie wiadomo o nich zupełnie nic. I właśnie ten pomysł jest na tyle oryginalny, że przekonał mnie do tej opowieści. Jednak nie do końca.

Największym minusem tej historii jest zbyt małe pogłębienie postaci, ich dylematów moralnych, emocji. Tu wszystko jest zbyt proste, za mało skomplikowane. Widzę tu nie do końca wykorzystany potencjał, jednak zakończenie w dużym stopniu ratuje sytuację, co daje mi nadzieję, że następny tom będzie lepszy.

Nie mam ostatnio weny na pisanie, więc nie wiem, co mi z tego wyjdzie;). Czułam jednak niedosyt, nie dzieląc się swoimi refleksjami, więc spróbuję;).

Tak, ja też zacznę od okładki, która jest po prostu obłędna, i tak naprawdę to ona zachęciła mnie do sprawdzenia, co kryje się pod nią... Rzadko zdarza mi się taka kolejność, nie żałuję jednak dokonanego wyboru. Może wnętrze...