Szczerze mówiąc wielki turniej to chyba najnudniejszy wątek jaki do tej pory został przedstawiony w mandze. Dobrze, że nie ma go zbyt dużo, a na głównym planie mamy plejadę mniej lub bardziej ciekawych postaci pobocznym. Garo to coraz ciekawszy antagonista. Kreska jak zwykle przepiękna.

Szczerze mówiąc wielki turniej to chyba najnudniejszy wątek jaki do tej pory został przedstawiony w mandze. Dobrze, że nie ma go zbyt dużo, a na głównym planie mamy plejadę mniej lub bardziej ciekawych postaci pobocznym. Garo to coraz ciekawszy antagonista. Kreska jak zwykle przepiękna.

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Sneck troszeczkę urósł w moich oczach - bo jego problem jest przyziemny, taki ludzki. Natomiast jestem zdegustowana postawą Suiryu. Okej, rozumiem, do czego pije i tak, ma rację, selekcja naturalna i bla, bla, bla. ALE. Przecież ludzie są ponad zwierzętami, prowadzonymi przez instynkty, więc jego gatka o wyższości, o przetrwaniu i terefere, jest taka... Nieludzka. (a poza tym to ja wiem, że tych słów pożałuje!). No i wstawka z Kingiem jest super przemyślana :)

Sneck troszeczkę urósł w moich oczach - bo jego problem jest przyziemny, taki ludzki. Natomiast jestem zdegustowana postawą Suiryu. Okej, rozumiem, do czego pije i tak, ma rację, selekcja naturalna i bla, bla, bla. ALE. Przecież ludzie są ponad zwierzętami, prowadzonymi przez instynkty, więc jego gatka o wyższości, o przetrwaniu i terefere, jest taka... Nieludzka. (a poza...

Światełko nadziei. Do walki z potworami atakującymi różne miasta włącza się Genos. W tym samym czasie dalej trwa turniej.

Początkowo byłem trochę rozczarowany wątkiem potworów. Genos zbyt łatwo radzi sobie z kolejnymi zagrożeniami, co w pewnym momencie zaczyna być nużące. Jednakże wkrótce także on znajduje godnego siebie oponenta. Poza tym akcja skupia się na innych bohaterach. Wielu z nich prowadzi bardzo dramatyczne walki, które okazują się nie tylko widowiskowe, ale czasem wręcz poruszające. Niektórzy bohaterowie są nie tylko bardzo pomysłowi, ale czasami wręcz bardziej niepokojący od atakujących potworów. Mam trochę mieszane uczucia co do wprowadzenia przywódcy tego całego ataku. Domyślam się, że w efekcie dostaniemy kolejną przydługą walkę z głównym antagonistą.

Dramatycznie jest również na turnieju. Fabuła skupia się Suiryuu, zaskakująco potężnym wojowniku, który najwyraźniej doszedł do swojej siły bez specjalnego wysiłku. Przy tej okazji przedstawia on swoją bardzo darwinistyczną filozofię życiową. Wydaje się on lustrzanym odbiciem Saitamy i jestem ciekawy, co wyjdzie z ich ewentualnego starcia. Podobnie jak ostatnio tutaj też większość walk ograniczona jest do paru kadrów. Wyjątkiem jest widowiskowe starcie Suiryuu ze Sneckiem.

Rysunki jak zawsze robią wrażenie swoją dynamiką i szczegółowością. Po raz pierwszy zauważyłem też, że Wichura jest podobnie jak Saitama czasami rysowana w bardzo prosty sposób – zastanawiam się czy to celowy zabieg ukazujący naprawdę silnych bohaterów. Poza tym trochę rozczarował mnie pomysł na wygląd głównego antagonistę – za bardzo przypomina morskiego przeciwnika z tomów 4 i 5.

Bonusowa opowieść skupia się na Kingu. Tutaj poluje na niego grupa płatnych zabójców. Bardzo zabawna historyjka, chociaż wykorzystuje dosyć oklepany motyw. Moim zdaniem jednak zbędny był tutaj udział Saitamy.

Tom ten stanowi trochę powtórkę motywów z poprzedniej odsłony. Jednakże walki są tutaj bardziej rozbudowane i różnorodne. Moim zdaniem jest to porządne czytadło.

Światełko nadziei. Do walki z potworami atakującymi różne miasta włącza się Genos. W tym samym czasie dalej trwa turniej.

Początkowo byłem trochę rozczarowany wątkiem potworów. Genos zbyt łatwo radzi sobie z kolejnymi zagrożeniami, co w pewnym momencie zaczyna być nużące. Jednakże wkrótce także on znajduje godnego siebie oponenta. Poza tym akcja skupia się na innych...

Opinia dotyczy tomów #10-12
"Jako, że przymierzam się do oglądania nowego sezonu Boku no Hero Academia to postanowiłam odrobinę wczuć się w superbohaterski klimat i nadgonić czytanie One-Punch Mana (Moje tomy BnHA zostały w Krakowie XD). Od 8. tomu mamy do czynienia z akcją, która wybiega poza anime o przygodach Łysolka, a że również nazbierało się mi aż 3 kolejne tomy to spędziłam wczoraj bardzo przyjemnie popołudnie. (...)"

Całość mini recenzji można przeczytać na blogu --> https://manga-no-tsuki.blogspot.com/2018/09/potwory-na-gigancie-i-turniej-sztuk.html

Opinia dotyczy tomów #10-12
"Jako, że przymierzam się do oglądania nowego sezonu Boku no Hero Academia to postanowiłam odrobinę wczuć się w superbohaterski klimat i nadgonić czytanie One-Punch Mana (Moje tomy BnHA zostały w Krakowie XD). Od 8. tomu mamy do czynienia z akcją, która wybiega poza anime o przygodach Łysolka, a że również nazbierało się mi aż 3 kolejne tomy to...