"Jedna śmierć to tragedia, milion to statystyka"

Słynne zdanie pochodzące z książki "Czarny obelisk" - Ericha Marii Remarque'a
Słowa te równie często przypisywane są Josifowi Stalinowi, i do dziś wzbudzają wiele emocji...
Wzbudzają emocje, gdyż dotyczą nas ludzi.
Ano, tak się jakoś przyjęło, że my ludzie umieramy, ale - by określić zgon zwierzęcia - sprokurowaliśmy inny termin - zdechnąć!
I dzięki temu magicznemu słowu, zwierzęce umieranie staje się nieistotne, ba wręcz niewidzialne!

"Dziękuję za świńskie oczy" to tytuł dość przewrotny, z jednej strony sugerujący nam, że czasem warto spojrzeć na świat oczyma świni, niejako wejść w jej skórę. Że być może dzięki tej zmianie perspektywy, pewne obiegowe oczywistości, staną się mniej oczywiste.
Z drugiej zaś, ma również swe znaczenie dosłowne, Jonathan Safran Foer (tak ten od "Wszystko jest iluminacją") w swej książce "Zjadanie zwierząt", przytoczył historię dziecięcego wpisu z księgi gości jednej z amerykańskich rzeźni!!!
Otóż wpis ów brzmiał ni mniej, ni więcej tylko: dziękuję za świńskie oczy... Oczy sprezentowane dziecku, przez jednego z gorliwych pracowników owego zakładu, niczym pestki z dyni, czy inny słonecznik :(

Witajcie w świecie makabry...

Szczęściem, są na tym łez padole, ludzie pokroju autora niniejszej publikacji, którzy stosując jakąś graniczącą z cudem anty-magię, dostrzegają istotność życia i śmierci, istot innych, niż istoty ludzkie.
Autor zebrał w tym tomie swe artykuły i eseje, zarówno te znane, publikowane już wcześniej, jak i nowe, napisane jak mniemam, by uzupełnić i poszerzyć tematykę tej publikacji.

Zawartość podzielona jest na siedem działów:
Kultura, Jedzenie, Zabijanie, Religia, Prawo, Polityka, Strategie.
Sześć pierwszych działów składa się z artykułów, dotyczących stosunku ludzi do zwierząt, widzianego poprzez pryzmat; kultury, jedzenia, zabijania, religii, prawa i polityki właśnie. Autor stara się zwrócić uwagę czytelników na fakt skrajnego uprzedmiotowienia zwierzęcia w relacjach zwierzo-ludzkich.

Czy udatnie?
W mojej opinii tak, choć miejscami nie udało mu się chyba ustrzec przed zbyt "hermetycznym" językiem... Zrozumiałym bardziej dla filozofów, bioetyków, czy wreszcie działaczy praw zwierząt, niż dla szerszej publiczności.
Jak przystało na książkę poruszającą aspekty wszelakie tematyki: człowiek a inne zwierzęta, nie mogło oczywiście zabraknąć tekstu dotyczącego weganizmu, i muszę przyznać, że tekst ów, jest jednym z lepszych w tej publikacji.
Bez mesjanizmu i innych cudów, krótko i na temat, obalając mity!
Dariusz Gzyra, opierając się na własnym doświadczeniu i podpierając się publikacjami innych autorów, mówi nam:
dzięki diecie roślinnej schudniesz - ale niekoniecznie,
wyleczysz raka - raczej nie,
będziesz żył długo i szczęśliwie - jeśli podejdziesz do tematu rozsądnie, to podobnie jak przy każdej innej dobrze zbilansowanej diecie - niewykluczone...
A, i jeszcze jedno, od weganizmu zęby też raczej się nie wybielą ;)

Ostatni dział książki - Strategie, jest najbardziej "branżowy" i dotyczy aktywizmu. I choć przeznaczony jest raczej dla osób "w temacie", to uważam, iż każdy z nas może, a nawet powinien się z nim zapoznać. Zapoznać się chociażby po to, aby uodpornić się na nieprzychylną ruchom pro-zwierzęcym propagandę. Współodczuwanie czy szeroko pojęte poczucie sprawiedliwości, nie ma nic wspólnego z "ekoterroryzmem"!

Dariusz Gzyra - filozof, etyk, działacz społeczny, aktywista... a może przede wszystkim człowiek...

Serdecznie polecam, nawet (choć może głównie) tym, którzy wiedzą lepiej.
Poczytać watro.

"Jedna śmierć to tragedia, milion to statystyka"

Słynne zdanie pochodzące z książki "Czarny obelisk" - Ericha Marii Remarque'a
Słowa te równie często przypisywane są Josifowi Stalinowi, i do dziś wzbudzają wiele emocji...
Wzbudzają emocje, gdyż dotyczą nas ludzi.
Ano, tak się jakoś przyjęło, że my ludzie umieramy, ale - by określić zgon zwierzęcia - sprokurowaliśmy inny...