Aż trudno uwierzyć, że Tove Jansson stworzyła muminkową sagę w czasie, kiedy świat stał się przestrzenią dla jednego z największych upadków człowieka.

Czy naprawdę trzeba kogoś przekonywać do oryginalnej mądrości zawartej w tym cyklu. Jak większość skandynawskich tekstów skierowanych do dzieci, tak i Muminki w znaczący sposób różnią się od bajek powstałych na gruncie np. naszego folkloru. Wyrosły bowiem z kultury bogatszej w mroczne podania i legendy, w ich świecie jest miejsce również na - z pozoru - negatywne emocje, takie jak np. strach dziecka (połowa ludzi z mojego pokolenia bała się Buki, druga Czarodzieja, w tym niektórzy nadobowiązkowo jeszcze Czarownicy...;) Jansson stwarza jednak spokojną i bezpieczną przestrzeń, w której przeżywane emocje dają się oswoić. Ze względu na przedstawiane najmłodszym wartości jest moim zdaniem bezkonkurencyjna: objawia się w nich niesłychana mądrość Pisarki przy braku taniego dydaktyzmu, czym dowodzi całkiem sporego zaufania co do swojego małego odbiorcy (a dzieci to wyczuwają i potrafią docenić) - wystarczy wspomnieć choćby epizod o Nini, dziewczynce która stała się niewidzialna, sama złożona postać Filifionki (!!!), Topik i Topcia - stworki bez cienia rozeznania praw własności, Włóczykij pielęgnujący przyjaźń z Muminkiem, ale również swoją samotność...można by wymieniać bardzo dłuuugo:)... Cykl muminkowy bazuje również na wypróbowanym chwycie, który polega na tym, że głównymi przewodnikami dziecka stają się postaci... niezbyt rozgarnięte (za to bardzo dobre:). Mały czytelnik nie czuje się pouczany i onieśmielony, a to bardzo ważne - pojęłam to po raz pierwszy przyglądając się reakcjom dzieci na niezdarność Kubusia Puchatka. W tym świecie w końcu nie jest kimś, kto czuje się co prawda bardzo kochany, ale jednak z oczywistych względów głupiutki w odniesieniu do starszych.

Nie będę dłużej zanudzać, stwierdzę krótko, że moim zdaniem Muminki po prostu trzeba czytać dzieciom:) (i nie, NIE dostrzegłam w nich żadnych "podprogowych programów, które mają wykrzywić orientację seksualna dziecka", nie wiem kto wpadł na taki idiotyczny pomysł:P)

Aż trudno uwierzyć, że Tove Jansson stworzyła muminkową sagę w czasie, kiedy świat stał się przestrzenią dla jednego z największych upadków człowieka.

Czy naprawdę trzeba kogoś przekonywać do oryginalnej mądrości zawartej w tym cyklu. Jak większość skandynawskich tekstów skierowanych do dzieci, tak i Muminki w znaczący sposób różnią się od bajek powstałych na gruncie np....