Książka to jeden z większych moich sukcesów nabywczych. Przebitka cztery do jednego. Zamiast 200 złotych, w kasie zostawiłem pięćdziesiąt.
Opinia właściwa od teraz.
Panorama literatury polskiej XX wieku, to dwutomowy, liczące ponad 800 stron, zbiór polskiej poezji dokonany przez wybitnego niemieckiego tłumacza, ale i wielkiego popularyzatora, polskiej literatury na świecie. Pierwszy tom rozpoczynają wiersze Jana Kasprowicza, a kończy Tadeusz Różewicz i w zasadzie mieszczą się w nim same znane nazwiska. Tom drugi, to już czasy prawie na wyciągnięcie ręki i chociaż tutaj też sporo nazwisk dobrze znanych (Herbert, Białoszewski, Poświatowska, czy Wojaczek),to dużo też takich o których istnieniu do tej pory nie posiadałem wiedzy, a jeżeli słyszałem, to ich dorobek stanowił dla mnie zbiór pusty. Swoją drogą to trochę śmieszna sytuacja, kiedy polski czytelnik zapoznaje się z dorobkiem rodzimej poezji, z antologii, do której wyboru dokonywał niemiecki jej miłośnik. Ale czasami tak właśnie bywa.
Jedno z takich "pustych" nazwisk to Świetlicki. Marcin Świetlicki. To z jego dorobku wyłowiłem z tej antologii ten trochę niecodzienny wiersz:

Wstęp

Dam mu na imię Abel – powiedział ten obcy
człowiek, którego potem tak straszliwie trudno
będzie nazwać ojcem, powiedział to do
szczupłej, w niektórych miejscach zupełnie nieszczupłej
kobiety, którą potem będziemy nazywać
matką. DAMY mu tak na imię – podkreśliła matka,
a on się skrzywił – to on zdecydował,
a ona tylko powinna przytaknąć.

Wieczór – gdy to zrobili i nadali imię
można umieścić w jakimś przyjemnym
czasie, my jednak będziemy złośliwi:
wiosna 1961 rok, Polska.
W ogrodzie głupia ożywała jabłoń,
nie pamiętając, że zeszłego roku
niczego nie zrodziła. Zaskroniec prześliznął się przez pień.

Mieli otwarte oczy, dokładnie – do końca,
spodnie wisiały starannie złożone
na krześle, a na drugim wisiała sukienka,
oboje byli nadzy i wstydzili się.
Zaskroniec pełzał poprzez ogród i jadł kurz i piasek,
a ojciec ojca kaszlał i krzyczał za ścianą
w obcym języku klątwy, a radio trzeszczało,
trzeszczało i huczało niczym miecz ognisty.

Książka to jeden z większych moich sukcesów nabywczych. Przebitka cztery do jednego. Zamiast 200 złotych, w kasie zostawiłem pięćdziesiąt.
Opinia właściwa od teraz.
Panorama literatury polskiej XX wieku, to dwutomowy, liczące ponad 800 stron, zbiór polskiej poezji dokonany przez wybitnego niemieckiego tłumacza, ale i wielkiego popularyzatora, polskiej literatury na...