Zbrodnia. Kara. Odkupienie .
Kiedy rozum śpi budzą się demony. A może rozum nie śpi, tylko jego myśli błądzą po nowym, fantastycznym świecie, świecie wyimaginowanym w naszym umyśle. Nasz umysł chce , pragnie stworzyć nowy świat. Nową rzeczywistość, nowe prawo. Wszystko nowe, wszystko od nowa. Stare musi umrzeć, stare zamierzchłe, przestarzałe musi zginąć, trzeba to usunąć, bo jest tylko problemem. Nadejdzie nowy porządek, nowy ład. Nasz umysł właśnie opracował nową genialną teorię,w myśl, której możemy popełniać zbrodnię, możemy zabijać innych, jeżeli ma to przysłużyć się ludzkości. Ale, ale zaraz ! Ktoś krzyknie, że przelaliśmy krew, zniszczyliśmy cudze życie. Jaką krew, jakie życie ? Kogo ? Tej nędznej wszy i tak to życie nie było nic warte. Nic, mało tego jeszcze zrobiliśmy dobry uczynek. Pozbyliśmy się tego czegoś, bo nawet nie kogoś, a czegoś. Zbawiamy świat. Naprawiamy go. Powinniśmy zostać nie tylko rozgrzeszeni, powinno nas się wychwalać, że dla dobra innych ludzi, dla dobra ogółu dokonaliśmy to czego dokonaliśmy. Postęp musi iść naprzód. Koniec z teoriami , przestarzałymi tworami myśleniowymi. Z tym koniec. Nastaje nowy ład. Nowy. My go zbudujemy. My geniusze, my ludzie ponadprzeciętni. My ludzie genialni, rodzący się raz na kilka milionów przypadków. My słyszycie to ! MY. Inni. Lepi. Doskonali. Twórczy. Mamy nie tylko zmieniać prawo, mamy też obowiązek działać nawet wbrew ludziom, ale zobaczycie, że to się wam opłaci. Społeczeństwo zapłaci cenę, ale jakaż to będzie cena ? No jaka ? Te parę dziesiątek, czy też setek istnień za lepsze życie ? Za godną i szczęśliwą przyszłość. Tak, tak my kreujemy, kształtujemy rzeczywistość, a tym samym kreujemy przyszłość. Widzimy więcej i nasze oczy widzą dalej. Idziemy naprzód i ciemnota krótkowzroczna nas nie powstrzyma. W ostatecznym rozrachunku możemy zapłacić nie tylko cudzym, ale także swoim życiem. W imię idei. Wielkich. Nowych. Wspaniałych.
Już samą zbrodnią było w ten sposób myśleć, a co dopiero ten plan wdrożyć w życie. Była więc zbrodnia, musi być kara. Kara przyszła bardzo szybko.
Kara. Wyrzuty sumienia. Zabiłeś. Zabiłeś. Ale jak się z tym czujesz . Lęk , strach. W oczach obłęd. Nagle opuściły cię wszystkie te wielkie myśli. Zaczynasz wariować. Widzisz co czego doprowadziłeś. Co zrobiłeś. Nie tylko odebrałeś życie, ale też zniszczyłeś swoje własne. Rodionie Raskolnikow Zniszczyłeś życie nie tylko cudze, zniszczyłeś też swoje , zniszczyłeś też życie swojej matce i siostrze. Rad jesteś z tego ? Błąka się twój umysł po dziwnych tworach , które sam wytworzył. Błąkają się dziesiątki, setki myśli. Kłębowisko. Organizm się buntuje. Nie możesz spać, jeść, nie możesz nawet normalnie oddychać, pełną piersią jak dawniej. Każda myśl stwarza problem, każda myśl napotyka przeszkodę. Wszystko wiruje. Doznajesz szaleństwa. Sam już się ukarałeś. Sumienie nie pozwala normalnie funkcjonować. Stałeś się obojętny na wszystko. Straciłeś sens życia.
Odkupienie. Rodionie Raskolnikow leżysz na więziennej pryczy, wśród Syberyjskiej głuszy. Wstań, padnij na kolana. Tylko miłość może ciebie uratować. Słyszysz, tylko miłość może dać ci nowe życie. Tylko miłość może to wszystko jeszcze naprawić. Tylko miłość to potrafi.
Fiodor Dostojewski śmiało mogę napisać, że śmiał popełnić ten błąd i napisać arcydzieło. Tak, jego książka ,, Zbrodnia i kara ‘’ według mnie jest arcydziełem światowej literatury. Zawarł w nim wszelakie prawdy. Zbrodnia. Jej przyczyny. Jej skutek. Kara. Jej następstwo. Jej przebieg. Jej koniec.
Pisarz odkrył przed nami też piękną tajemnicę. Każdy z nas jak ten Łazarz musi zmartwychwstać. Musi się urodzić na nowo. Co to będzie, kiedy to nastąpi to już zależne jest od nas samych i od osób, których dane będzie nam spotkać na swojej drodze.
Zbrodnia, kara, nadzieja i miłość. Wiara. Nigdy nie jest tak źle, żeby nie było gorzej. Zawsze może być lepiej. W ciągu naszego życia musimy przejść przez pewne etapy żeby zrozumieć, żeby zauważyć, żeby docenić. Zauważyć drugą osobę, docenić jej starania. Zrozumieć kogoś i paradoksalnie samego siebie. On morderca. Ona prostytutka. Wiemy co ich oboje kierowało na tą błędną ścieżkę życia. Wiemy też, że tych dwoje w końcu się pokochało prawdziwą miłością. Trudną, długo dochodzącą, ale taka jest najwspanialsza, bo wtedy doceniamy jej poświecenie, doceniamy jej starania.
Przeobrażenie człowieka. Motyw. Starania. Wyrzeczenia. Prawdziwa zbrodnia. Prawdziwa kara. Prawdziwa przyjaźń i prawdziwa miłość. Wszystko to i wiele więcej znajdziecie w książce Fiodora Dostojewskiego,, Zbrodnia i kara’’ na okrasę na te świetne kartofelki dodam tylko, że ku mojej uciesze znajdziecie wiele też wspaniałych przykładów , które ukazują nam jakże bliską sercu/ a przynajmniej ma to miejsce w moim przypadku/ naszą szaloną słowiańską naturę. Wiele odnośników pokazujących w dobrym słowa tego znaczeniu słowiańską dumę. Słowiańska duma, natura, słowiańska dusza……z sercem na ręku. Jak posiadasz szaloną słowiańską duszę, to wiesz dobrze co to znaczy prawdziwe nienawidzić, kochać do końca, kochać szczerze miłością szaloną i wiesz co to znaczy pić. Jak pić to do dna !
Nędza potrafi człowieka poniekąd zmusić do karygodnych czynów, nędza też nadaje charakter i wyzwala dumę. Nędza hartuje człowieka. Nędza potrafi pozbawić honoru i potrafi nadać też go nadać danej jednostce czy też szeregowi ludzi w ich działaniach. W każdym geście, wyrazie , pozie ciała, umysłu, w całej tej mowie ciała i jego działaniach widać honor, godność, nędza wyzwoliła te cechy i wystawiła na światło dzienne. Nie mniej nędza potrafi też upodlić ludzi, ale tylko takich , którzy są słabi. Tych silnych jeszcze wywyższy, tych słabych rzuci na samo dno.
Rozważania, sposób działania. Poszczególne etapy przeobrażenia człowieka. Droga życia człowieka od potykania się na poszczególnych nierównościach, po jego upadek, czołganie się na kolanach w błocie , pyle i upale, deszczu aż po kres tej wędrówki i wstanie znowu z kolan. Wstanie na nogi. Powrót na tą właściwą drogę w życiu. O tym jest ta książka.
Wina. Kara. Odkupienie. Zmartwych(wstanie )Przewartościowanie swojego życia. Paradoks. Przewartościowując swoje, nadając jemu sens. Przewartościowujemy cudze życie. Jemu też nadajemy sens. Piękna tajemnica życia. Tak najkrócej można przedstawić książę ,, Zbrodnia i kara ‘’ Fiodora Dostojewskiego. Polecam !

Zbrodnia. Kara. Odkupienie .
Kiedy rozum śpi budzą się demony. A może rozum nie śpi, tylko jego myśli błądzą po nowym, fantastycznym świecie, świecie wyimaginowanym w naszym umyśle. Nasz umysł chce , pragnie stworzyć nowy świat. Nową rzeczywistość, nowe prawo. Wszystko nowe, wszystko od nowa. Stare musi umrzeć, stare zamierzchłe, przestarzałe musi zginąć, trzeba to usunąć,...