(…) Małżeństwo to nowe życie. Teraz już nie będziesz panienką. Będziesz musiała stworzyć swoją rodzinę. Dbać o dom, męża i dzieci. To ty będziesz głową domu. Decyzje, które podejmiesz z mężem, będą twoimi błędami i twoją chwałą. Poznasz, czym jest pić ocet na przemian z miodem. (…)
Właśnie tak. W taki sposób brzmiały kiedyś słowa, którymi moja babcia opisywała małżeństwo. To było bardzo dawno temu, jednak pewne wartości nie zmieniają się przez lata. Podobnie jest z pewnymi zachowaniami.
Stefania, bohaterka powieści Anny Szafrańskiej jest młodą, zdolną i piękną kobietą. Czyli ma właściwie wszystko, czego potrzeba w naszych czasach do osiągnięcia zarówno satysfakcjonującej pozycji w życiu służbowym jak i statusu w życiu społecznym u boku atrakcyjnego mężczyzny. Sielanka!
Nic w życiu jednak nie przychodzi aż tak łatwo. Właśnie tak, młoda bohaterka doświadczyła w przeszłości traumatycznych przeżyć, które odbiły się na niej i utrudniają osiągnięcie harmonii. A to przecież jest najważniejsze. Co więcej, jej zdaniem, jedynie zapomnienie i odcięcie się od rodziny i przywołującej wspomnienia miejscowości, w której się urodziła i wychowała, pomogą w zbudowaniu wymarzonego życia.
Niestety zamiatanie pod dywan prędzej czy później, obróci się przeciwko. I tak też dzieje się w przypadku Stefanii…. Z jakim efektem, krnąbrna i pewna siebie istota będzie walczyła z przeciwnościami losu, czy zdoła stawić czoło koszmarom dzieciństwa, dowiecie się już z książki.
Ja ją polecam. Przeczytałam tę pozycję niezwykle szybko, bo ciekawość nie pozwalała mi na zajmowanie się niczym innym. Poza tym okoliczności, w jakich sięgnęłam po pozycję Właśnie tak, sprzyjały lekturze. Wakacyjny klimat i rozleniwienie nie służą mi, więc bez problemu przenosiłam się do świata i zagmatwanego życia Stefanii.
Niezwykle podobała mi się świeżość, z jaką Ania opisuje przeżycia swojej bohaterki. Bez zbędnych frazesów, w sposób naiwny i niemal dziecięcy opisuje pierwszy raz swojej bohaterki. Wrażenia i emocje zajmują w tej powieści nadrzędne miejsce. I kontrasty. Jak ja uwielbiam kontrasty a tych znalazłam tu naprawdę sporo! Dwa światy, różne pokolenia, ludzie o odmiennym statusie i sposobie na życie, wieś i miasto, przepych i skromność… Z przyjemnością czytałam tę powieść i tego życzę Wam.

(…) Małżeństwo to nowe życie. Teraz już nie będziesz panienką. Będziesz musiała stworzyć swoją rodzinę. Dbać o dom, męża i dzieci. To ty będziesz głową domu. Decyzje, które podejmiesz z mężem, będą twoimi błędami i twoją chwałą. Poznasz, czym jest pić ocet na przemian z miodem. (…)
Właśnie tak. W taki sposób brzmiały kiedyś słowa, którymi moja babcia opisywała małżeństwo....