Książkę czyta się szybko, jednak przez całą lekturę towarzyszyło mi poczucie, że nie jest to nic nowego. Nie jest to oryginalna opowieść ale to co już było.. brakuje jej oryginalności. W
Książka jest napisana poprawnie i ciekawie, ale kompletnie brak jej świeżości. Sprawia wrażenie napisanej według pewnego przepisu, który wygląda mniej więcej tak.

Składniki:

* 1 sympatyczna postać dziecięca
* 1 miła, ale bezradna postać dorosła
* 1 (lub więcej) wrednych postaci (najlepiej dorosłych)
* 1 (lub więcej) tajemnic
* miejsce akcji, o jakim marzą dzieci
* szczypta magii
* szczypta efektów specjalnych
* szczypta mądrości
* trochę baśniowych stworków

Przygotowanie:

* Przedstaw wszystkich
* Spraw, żeby wredna postać zagroziła niewinnym i miłym osobom (wśród nich niech będzie miła postać dorosła)
* Tylko dziecięcy bohater może im pomóc
* Stwórz mu do pomocy drużynę złożoną z bajkowych stworków (musi tam być ktoś dzielny i silny, ktoś mądry, ktoś komiczny i jedna dziewczynka)
* Teraz trochę magii i efektów specjalnych
* Szczęśliwe albo nie do końca szczęśliwe, ale mądre zakończenie.

Wielu autorów korzysta z tego przepisu, ale prawie każdy stara się dodać coś od siebie. Luc Besson się nie postarał.
W dodatku w jego książce zabrakło jednego ważnego elementu: mądrości. I nie chodzi mi tu o morał, czy inny "smrodek pedagogiczny", ale o coś mądrego, o choćby cień mądrej myśli. Artur, jego babcia i Minimki po prostu działają, być może mają jakieś przemyślenia, ale autor zapomniał nam o nich opowiedzieć albo uznał, że jest to nieistotne. Zwłaszcza, że prawdopodobnie pisał tę książkę z myślą o filmie, który jest o wiele lepszy od jego dzieła

Książkę czyta się szybko, jednak przez całą lekturę towarzyszyło mi poczucie, że nie jest to nic nowego. Nie jest to oryginalna opowieść ale to co już było.. brakuje jej oryginalności. W
Książka jest napisana poprawnie i ciekawie, ale kompletnie brak jej świeżości. Sprawia wrażenie napisanej według pewnego przepisu, który wygląda mniej więcej tak.

Składniki:

* 1...