Książka z pewnością zawiera interesujące treści na temat rodzicielstwa i mimo tego, o czym za chwilę napiszę, uważam, że warto było ją przeczytać. Niestety, nie było to zadanie łatwe, głównie z następujących powodów: a) autorka jest freudystką i jako taka absolutyzuje znaczenie ego i jego wpływu na nasze zachowanie. Momentami przybiera to karykaturalny wymiar, przykładowo ego ma odpowiadać za to, że rodzic denerwuje się, gdy widzi dwójkę bijących się dzieci; b) to, co przedstawia autorka, jest ideologią, a nie nauką - może kogoś to przekonuje, nie wykluczam, bo w końcu sam trafiłem na nią zachęcony recenzją z jednego z blogów parentingowych, ale ja jednak czuję się bardziej przekonany przez publikacje, które bazują na badaniach, a nie na "widzimisię" autora, nawet jeśli popartym wieloletnią praktyką: c) wracam do wątku uduchowienia - odkrywanie "przebudzonego ja" wspólnie z autorką jest momentami irytujące. Osobiście z trudem przebrnąłem przez książkę, a największą trudność sprawiały mi ni to wierszyki, ni to limeryki (modlitwy?) kończące każdy rozdział, które były po prostu żenujące. Podsumowując, jeśli trafia do Was język psychoanalitycznych zaklęć - książka będzie dla Was idealna. Jeśli nie, na parentingowych listach z pewnością znajdziecie ciekawsze pozycje.

Książka z pewnością zawiera interesujące treści na temat rodzicielstwa i mimo tego, o czym za chwilę napiszę, uważam, że warto było ją przeczytać. Niestety, nie było to zadanie łatwe, głównie z następujących powodów: a) autorka jest freudystką i jako taka absolutyzuje znaczenie ego i jego wpływu na nasze zachowanie. Momentami przybiera to karykaturalny wymiar, przykładowo...

Presja wywoływana na dziecko tworzy kopię rodzica- nie zawsze wierną. Nie oznacza to, że dziecko zachce być taką kalką- pragniemy pozostać sobą, stąd buntowanie się, a to prowadzi do walki. Posiadanie dziecka, to nie bycie jego właścicielem. Polecam zmienić podejście, przestudiować dokładnie ta książkę.

Presja wywoływana na dziecko tworzy kopię rodzica- nie zawsze wierną. Nie oznacza to, że dziecko zachce być taką kalką- pragniemy pozostać sobą, stąd buntowanie się, a to prowadzi do walki. Posiadanie dziecka, to nie bycie jego właścicielem. Polecam zmienić podejście, przestudiować dokładnie ta książkę.

Poprzez pryzmat relacji z dziećmi naprawiamy sami siebie - stają się jasne nasze własne lęki, uprzedzenia, kompleksy wychodzą na wierzch. Po skończonej lekturze dacie dziecku więcej luzu, ofiarujecie wolność.

Poprzez pryzmat relacji z dziećmi naprawiamy sami siebie - stają się jasne nasze własne lęki, uprzedzenia, kompleksy wychodzą na wierzch. Po skończonej lekturze dacie dziecku więcej luzu, ofiarujecie wolność.

Cenna lekcja rodzicielstwa. Czy myśleliście czasem o zmienia ról? Wcielcie się w dziecko, którym zarządzacie i obligujecie do przejawiania wybranych działań i postaw. Zobaczycie wtedy, że pozostaje tylko ucieczka...

Cenna lekcja rodzicielstwa. Czy myśleliście czasem o zmienia ról? Wcielcie się w dziecko, którym zarządzacie i obligujecie do przejawiania wybranych działań i postaw. Zobaczycie wtedy, że pozostaje tylko ucieczka...

Dr Tsabary pisze o konfrontacji z dzieckiem, która jest zbędna, gdyż zbyt często zamiast kooperować ze sobą stajemy się dla siebie rywalami, konkurentami, zwalczamy siebie wzajemnie i narzucamy swoją osobę.

Dr Tsabary pisze o konfrontacji z dzieckiem, która jest zbędna, gdyż zbyt często zamiast kooperować ze sobą stajemy się dla siebie rywalami, konkurentami, zwalczamy siebie wzajemnie i narzucamy swoją osobę.