Z wielkim uśmiechem zabrałam się za książkę, co więcej- zanim ją kupiłam w empiku przeczytałam już dwa pierwsze rozdziały, nie mogłam się od niej oderwać i już bardzo chciałam ją mieć za sobą, nie zawiodłam się, wręcz przeciwnie.

Książka wywarła na mnie duże zaskoczenie, emocje a także refleksje nad życiem.
Opowiada ona o historii małegogo Augusta, któremu życie sprawiło niemiłego psikusa, a mianowicie jego geny przyczyniły się do deformacji jego twarzy, przeszedł przez wiele różnych operacji i trudności, o których normalny człowiek nie mógłby nawet pomyśleć.
Czytając książkę zastanawiałam się jakie wartości są dla nas najważniejsze w życiu. Dla chłopca życie nigdy nie było łatwe, lecz największą trudność sprawiło mu pójście pierwszy raz do szkoły- do piątej klasy. Wszyscy wytykali go palcami, bawili się w trąd, wysyłali mu nieprzyjemne liściki, nie wiedząc jaki August jest naprawdę, miał jednego przyjaciela, lecz z czasem zyskał ich więcej. Wyróżniał się w nauce- nie sprawiała mu ona kłopotów, co innego życie z rówieśnikami.

Nikt nie czułby się dobrze gdyby każdy go unikał, nie chciał siedzieć przy nim w stołówce, a co dopiero go dotknąć. Książka opowiada o trudności jakie spotkały młodzieńca, jego przeżycia, historie, te smutne jak i zabawne. Ludzie którzy poznali bohatera i przekonali się jaki jest on naprawdę, nie oceniając go po wyglądzie, dowiedzieli się że jest on zabawnym chłopcem o wielkim sercu, marzeniach i pasji. Możemy się pośmiać z ciekawych wątków, lub pośmiać się np. z "Pana Tyłeczka". Nie zabraknie nam też wątków, przy których będziemy mogli uronić łzę. Najbardziej podobały mi się historie o teatrze i siostrze Augusta- Vii, letni stolik, przy którym mogły siadać tylko osoby których imie pasowało do lata, wakacji, oraz wyjazd szkolny.

W książce widzimy historię z punktu widzenia kilku osób. Nie utrudnia nam to jednak czytania. Książka tak wciąga, oraz tak się nią łatwo czyta, iż nie idzie zauważyć, że tyle już kartek za nami.
Jest bardzo "lekko" napisana, nie ma zbędnych opisów, ani monotonnych dialogów, dzięki temu książka zachęca do dalszego czytania. Jest to powieść z tego rodzaju, do której każdy powinien zajrzeć, ponieważ zmusza do refleksji oraz pokazuje jakie wartości powinniśmy najbardziej cenić w życiu. Jak ważna jest dla nas rodzina, oraz pokazuje iż czasem trzeba poświęcić innym trochę uwagi, niż tym wartościom, jakie do tej pory uważaliśmy za najlepsze.
Bardzo szybko ją przeczytałam, natomiast tylko jeden moment w książce mi się dłużył- mowa na zakończenie roku wicedyrektora. Po obejrzeniu ekranizacji, stwierdzam iż w filmie pomysł na targi naukowe był lepszy, ponieważ był ukazany jako wyjątkowy i niepowtarzalny, gdzie mogliśmy zobaczyć świat do góry nogami, natomiast w książce ukazane jest iż August i Jack stworzyli prąd z ziemniaków. Wątek w filmie bardziej przypadł mi do gustu. W filmie natomiast August nie nosił aparatu słuchowego, który jest elementem ukazanym w książce.

~Atramentowe książki~

Z wielkim uśmiechem zabrałam się za książkę, co więcej- zanim ją kupiłam w empiku przeczytałam już dwa pierwsze rozdziały, nie mogłam się od niej oderwać i już bardzo chciałam ją mieć za sobą, nie zawiodłam się, wręcz przeciwnie.

Książka wywarła na mnie duże zaskoczenie, emocje a także refleksje nad życiem.
Opowiada ona o historii małegogo Augusta, któremu życie sprawiło...