Uwaga, możliwe spojlery!

Jeśli wybrałam tę książkę, żeby przypomnieć, że istnieją dobrze napisane książki, to popełniłam błąd. Serio, nie dziwię się już Kingowi, że zabronił wznawiania tej książki, bo takiego gniota w jego wykonaniu dawno nie czytałam. Nie wiem czy w ogóle czytałam.
Mamy niby coś co może być fascynującą historią o tym, jak dziennikarze badają historie, które później mają stać się wiadomościami dla lokalnej społeczności, a kończymy z zagmatwaną rozmową dwóch dziadków i studentki. Taką rozmową trochę bez polotu, trochę z przerywaniem żeby zjeść ciasto/napić się coli/pójść do kibelka. I jasne, historia Colorado Kida może i jest sama w sobie fascynująca, bo nie dostajemy wyjaśnienia, nie mamy magicznego rozwiązania sprawy, którego w końcu oczekujemy, ale to w jaki sposób nam ją podano jest koszmarne. Trochę czuję się tak, jakbym poszła na obiad do drogiej knajpy, zamówiła danie szefa kuchni i dostała odgrzewanego kotleta smakującego skarpetkami babci. I chciałabym udawać, że jest lepiej, a ta mini-książka była warta mojego czasu, ale no nie była i po co się oszukiwać.
Jedyny morał z tego płynie taki, że miło wiedzieć, że King też pisze rzeczy, które są słabe. Ale nie słabsze, na tle całej jego twórczości, a SŁABE, takie że głowa boli i czytelnik prosi o pokazanie tego zezwolenia na pisanie takich głupot.
Nie polecam, chyba że ktoś koniecznie musi przeczytać wszystko Kinga i nie przeżyje bez tego. Z drugiej strony... Może stracić nadzieję po tej książeczce.

Uwaga, możliwe spojlery!

Jeśli wybrałam tę książkę, żeby przypomnieć, że istnieją dobrze napisane książki, to popełniłam błąd. Serio, nie dziwię się już Kingowi, że zabronił wznawiania tej książki, bo takiego gniota w jego wykonaniu dawno nie czytałam. Nie wiem czy w ogóle czytałam.
Mamy niby coś co może być fascynującą historią o tym, jak dziennikarze badają historie,...