„Mordera kobiet” to z pozoru łatwa, prosta lektura, zabarwiona z lekka ironią, krzywe zwierciadło w które zerkamy i pod nosem się uśmiechamy – takie odniosłam wrażenie po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Po chwili jednak uderza autentyzm treści, aktualność tematu mimo upływu lat: niesprawiedliwość sądów, pruderyjność, układy na wyższych szczeblach, niezaprzeczalny talent, który nie przebija się i najczęściej zostaje zmarnowany z powodu braku koneksji. Jak dalekie wydaje się ówczesne społeczeństwo i realia, a zarazem jak bliskie – takie refleksje naszły mnie po przeczytaniu całości.

Choć pierwszy raz miałam okazję obcować z twórczością Bettauer’a, po lekturze z chęcią sięgnęłabym po kolejne jego utwory. W moim odczuciu jest w tym także ogromna zasługa tłumaczenia, które współczesnym językiem oddaje jednak ducha minionej epoki. Niskie ukłony dla Tłumacza, któremu udała się zgoła niełatwa sztuka zainteresowania czytelnika, bowiem na swoim przykładzie mogę stwierdzić, że dzieło się „pochłania” – próżno szukać tu ociężałych fragmentów czy tych „trącących myszką”: ubarwiają one język z pozoru, na samym początku, a tak naprawdę nużą. Z pewnością czekam na kolejną lekturę tego autora w języku polskim, najchętniej w roli tłumacza widząc Pana Janke!

„Mordera kobiet” to z pozoru łatwa, prosta lektura, zabarwiona z lekka ironią, krzywe zwierciadło w które zerkamy i pod nosem się uśmiechamy – takie odniosłam wrażenie po przeczytaniu kilku pierwszych stron. Po chwili jednak uderza autentyzm treści, aktualność tematu mimo upływu lat: niesprawiedliwość sądów, pruderyjność, układy na wyższych szczeblach, niezaprzeczalny...